Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, sygn. akt Kp 6/09.

Monitor Polski

M.P.2010.4.46

Akt jednorazowy

Wersja od: 29 stycznia 2010 r.

WYROK

TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO

z dnia 20 stycznia 2010 r.

sygn. akt Kp 6/09

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Bohdan Zdziennicki - przewodniczący,

Stanisław Biernat - sprawozdawca,

Zbigniew Cieślak,

Maria Gintowt-Jankowicz,

Mirosław Granat,

Marian Grzybowski,

Wojciech Hermeliński,

Adam Jamróz,

Marek Kotlinowski,

Teresa Liszcz,

Ewa Łętowska,

Marek Mazurkiewicz,

Janusz Niemcewicz,

Andrzej Rzepliński,

protokolant: Krzysztof Zalecki,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 20 stycznia 2010 r., wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej złożonego w trybie art. 122 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej o zbadanie zgodności:

1) art. 8 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy o partiach politycznych oraz niektórych innych ustaw w zakresie, w jakim z naruszeniem zasad bezpieczeństwa prawnego i pewności prawa, ochrony praw słusznie nabytych oraz ochrony interesów w toku, w okresie roku budżetowego, w czasie trwania kadencji Sejmu, przepis ten ogranicza wysokość subwencji przysługującej partiom politycznym z budżetu państwa, z art. 2 i art. 11 ust. 1 Konstytucji,

2) art. 10 w związku z art. 8 ust. 3 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim przepisy te naruszają zasadę prawidłowej legislacji poprzez niezapewnienie odpowiedniej vacatio legis, z art. 2 Konstytucji,

orzeka:

1. Art. 8 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy o partiach politycznych oraz niektórych innych ustaw:

a) jest zgodny z zasadami: zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa, ochrony praw nabytych oraz ochrony interesów w toku wynikającymi z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

b) jest zgodny z art. 11 ust. 1 Konstytucji.

2. Art. 8 ust. 3 w związku z art. 10 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim przewiduje zastosowanie sposobu obliczania wysokości rocznej subwencji, określonego w art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, do ustalania kwot rat należnych za kwartały zakończone lub rozpoczęte przed dniem wejścia w życie tej ustawy, jest niezgodny z zasadą prawidłowej legislacji wynikającą z art. 2 Konstytucji.

3. Regulacja powołana w punkcie 2 nie jest nierozerwalnie związana z całą ustawą.