Wypłaty i księgowe ujęcie w 1951 r. odszkodowań z tytułu ubezpieczeń losowych dokonywanych przez Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych na rzecz państwowych i spółdzielczych jednostek gospodarczych.

Monitor Polski

M.P.1951.A-50.673

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1951 r.

INSTRUKCJA
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 8 maja 1951 r.
w sprawie wypłat i księgowego ujęcia w 1951 r. odszkodowań z tytułu ubezpieczeń losowych dokonywanych przez Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych na rzecz państwowych i spółdzielczych jednostek gospodarczych.

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 8, 11 i 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów i zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 188) zarządza się, co następuje:
1.
W rozumieniu niniejszej instrukcji:
a)
państwowymi jednostkami gospodarczymi są: przedsiębiorstwa państwowe, przedsiębiorstwa pod zarządem państwowym, centrale spółdzielczo-państwowe oraz przedsiębiorstwa zorganizowane w formie spółek prawa cywilnego lub handlowego, w których Skarb Państwa lub przedsiębiorstwa państwowe posiadają udział lub wkład wynoszący powyżej 50% kapitału zakładowego,
b)
spółdzielczymi jednostkami gospodarczymi są spółdzielnie i centrale spółdzielni.
2.
Wypłaty z tytułu odszkodowań przypadających na rzecz ubezpieczonych państwowych i spółdzielczych jednostek gospodarczych z tytułu szkód poniesionych w środkach trwałych wskutek wypadków losowych dokonywane są przez Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych do banku finansującego eksploatację ubezpieczonej jednostki. Bank ten księguje powyższe kwoty na "Rachunku funduszów i rezerw" danej jednostki (konto Nr 1 i 2), a jednostka ta na specjalnym rachunku bankowym "Fundusze i rezerwy" (1120).
3.
Banki finansujące eksploatację dokonywać będą przelewu odszkodowania:
a)
na rachunek operacyjny jednostki gospodarczej, o ile jednostka ta przedłoży dowody, że wartość nakładów potrzebnych na usunięcie poniesionej przez tą jednostkę szkody w środkach trwałych wskutek wypadków losowych mieści się w granicach 30% wartości inwentarzowej ubezpieczonego obiektu,
b)
do banku finansującego inwestycje danej jednostki gospodarczej:

-

na rachunek środków własnych na inwestycje w przypadku, gdy środki uzyskane przez tę jednostkę z tytułu odszkodowań włączone zostaną do planu inwestycyjnego jako środki własne na podstawie decyzji Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, wydanej zgodnie z postanowieniami §§ 3 i 4 uchwały Nr 3 Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 1951 r. o Planie Inwestycyjnym na 1951 r. (Monitor Polski Nr A-4, poz. 42);

-

na rachunek środków własnych przeznaczonych na sfinansowanie inwestycji pozalimitowych w przypadku, gdy inwestycja, na sfinansowanie której uzyskano środki z tytułu odszkodowania, ma być dokonana jako pozalimitowa zgodnie z postanowieniami §§ 7 i 8 uchwały Nr 45 Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1951 r. w sprawie inwestycji pozalimitowych (Monitor Polski Nr A-9, poz. 140).

Bank finansujący inwestycje księguje przekazane środki na właściwych subkontach do konta Nr 535 "Środki własne planu centralnego" względnie do konta Nr 536 "Środki własne planów terenowych". Jednostka gospodarcza księguje te środki na rachunku środków własnych na inwestycje (1121).

4.
Wypłaty z tytułu odszkodowań przypadających na rzecz jednostek gospodarczych z tytułu szkód losowych w majątku obrotowym Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych dokonuje na rachunek operacyjny ubezpieczonej jednostki gospodarczej w banku finansującym jej eksploatację.
5.
Instrukcja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1951 r.
6.
Jednocześnie traci moc instrukcja Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 7 marca 1950 r. znak: 18/F w sprawie przekazywania odszkodowań wypłacanych przez Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych z tytułu ubezpieczeń losowych i księgowego ujęcia (Biuletyn P.K.P.G. Nr 5, poz. 80).