Wyodrębnienie środków finansowych na Fundusz Socjalny.

Monitor Polski

M.P.1950.A-17.178

Akt utracił moc
Wersja od: 15 lutego 1950 r.

UCHWAŁA
RADY MINISTRÓW
z dnia 20 stycznia 1950 r.
w sprawie wyodrębnienia środków finansowych na Fundusz Socjalny.

Rada Ministrów za zgodą Rady Państwa uchwala:
I.
1.
Postanowieniami niniejszej uchwały objęte są:
a)
wszystkie działające na zasadach rozrachunku gospodarczego zakłady i przedsiębiorstwa państwowe oraz pozostające pod zarządem państwowym, jak również przedsiębiorstwa samorządowe, spółdzielcze, państwowo-spółdzielcze lub spółdzielczo-państwowe i spółki prawa handlowego z udziałem finansowym Państwa lub samorządu;
b)
wszystkie państwowe i samorządowe urzędy i instytucje.
2.
Przez użyte w tej uchwale określenia: "naczelny uczestnik systemu finansowego" rozumie się przedsiębiorstwo uspołecznione lub zespół przedsiębiorstw uspołecznionych, podlegające(cych) bezpośrednio ministrowi; przez określenie: "główny uczestnik systemu finansowego" rozumie się przedsiębiorstwo lub zespół przedsiębiorstw, podległe(ych) naczelnemu uczestnikowi systemu finansowego. "Bezpośrednim uczestnikiem systemu finansowego" jest przedsiębiorstwo, podległe głównemu uczestnikowi systemu finansowego.

II.

1.
Dla stałego zaspokajania zbiorowych potrzeb społecznych pracowników przedsiębiorstw, urzędów i instytucji, objętych pkt I, jak również rodzin tych pracowników zostaną przeznaczone środki finansowe, ustalone w sposób określony dalszymi postanowieniami tej uchwały.
2.
Środki na powyższy cel zostaną wydzielone w planach finansowych wszystkich przedsiębiorstw, objętych pkt I i będących uczestnikami systemu finansowego, jak również w budżetach urzędów i instytucji państwowych, bądź w budżetach związków samorządowych, pod nazwą "Fundusz Socjalny".

III.

1.
Na utworzenie Funduszu Socjalnego przeznacza się sumę ustaloną w procencie rocznego funduszu płac, objętego planem finansowym każdego z naczelnych uczestników systemu finansowego bądź budżetem urzędu lub instytucji spośród wymienionych w pkt. I ust. 1 lit. b).
2.
Stopę procentową, według której obliczy się wysokość Funduszu Socjalnego, ustala na każdy rok z góry Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów na wniosek Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego po zasięgnięciu opinii Centralnej Rady Związków Zawodowych. Stopa ta będzie w każdym roku jednolita dla funduszu płac, objętych budżetami urzędów i instytucji państwowych oraz budżetami związków samorządowych - może być natomiast różna dla poszczególnych naczelnych uczestników systemu finansowego.
3.
Na Fundusz Socjalny biur centralnych (ekspozytur) naczelnych uczestników systemu finansowego, jak również głównych uczestników nie będących równocześnie bezpośrednimi uczestnikami systemu finansowego - składa się wyłącznie ustalony w trybie ust. 2 procent od funduszu płac pracowników zatrudnionych w tych biurach (ekspozyturach).
4.
Uchwała Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów, ustalająca obowiązujące na rok następny stopy procentowe, o których mowa w ust. 2, podjęta będzie corocznie najpóźniej dnia 1 lipca roku poprzedzającego, a na rok 1950 - w ciągu 14 dni po powzięciu niniejszej uchwały.

IV.

Jeżeli zaspokojenie społecznych potrzeb pracowników urzędów, instytucji i przedsiębiorstw, objętych pkt I, oraz rodzin tych pracowników wymagać będzie korzystania z urządzeń społecznych, jak np. żłobków, ośrodków zdrowia, ośrodków kolonijnych i wczasów - potrzeby te winny być zaspokojone przede wszystkim przez odpłatne wykorzystywanie urządzeń utrzymywanych i administrowanych przez Państwo, związek samorządu terytorialnego lub organizacje społeczne dopuszczone przez Państwo.

V.

W przypadkach bezpośredniego prowadzenia przez Centralną Radę Związków Zawodowych akcji scentralizowanych, służących celom, dla których utworzony został Fundusz Socjalny, uruchomienie na tę akcję środków z przewidzianego niniejszą uchwałą Funduszu Socjalnego, wymaga zgody Rady Ministrów, a w odniesieniu do Funduszu Socjalnego pracowników państwowych i samorządowych, objętych art. 37 ust. 1 ustawy uposażeniowej z dnia 4 lutego 1949 r. (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 39) ponadto uzgodnienia z Szefem Kancelarii Rady Państwa.

Postanowienia dotyczące przedsiębiorstw wymienionych w punkcie I.

VI.
1.
Naczelny uczestnik systemu finansowego dokonywuje podziału Funduszu Socjalnego (pkt III ust. 1) pomiędzy podległych mu głównych uczestników systemu finansowego stosownie do potrzeb tych uczestników, wydzielając równocześnie własny Fundusz Socjalny w myśl pkt III ust. 3. Budżety Funduszu Socjalnego głównych uczestników systemu finansowego zatwierdza naczelny uczestnik systemu finansowego w porozumieniu z zarządem głównym właściwego związku zawodowego.
2.
Główny uczestnik systemu finansowego dokona podziału Funduszu Socjalnego pomiędzy poszczególne przedsiębiorstwa (bezpośrednich uczestników systemu finansowego) stosownie do potrzeb ich przedsiębiorstw, wydzielając ewentualnie własny Fundusz Socjalny w myśl pkt III ust. 3. Fundusz Socjalny, przyznany bezpośredniemu uczestnikowi systemu finansowego, nosi nazwę Funduszu Socjalnego przedsiębiorstwa (instytucji). Budżety Funduszów Socjalnych poszczególnych przedsiębiorstw (instytucji) zatwierdza główny uczestnik systemu finansowego w porozumieniu z odpowiednimi instancjami właściwego związku zawodowego.
3.
Tryb zatwierdzania budżetów Funduszu Socjalnego określi zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, wydane na wniosek Centralnej Rady Związków Zawodowych.

VII.

Funduszem Socjalnym przedsiębiorstwa (instytucji) dysponuje Rada Zakładowa na podstawie zatwierdzonego na każdy rok budżetu. Wszelkie wypłaty z tego Funduszu wymagają aprobaty z punktu widzenia zgodności z budżetem przez przedstawiciela dyrekcji zakładu, upoważnionego w danym zakładzie pracy do zatwierdzania wydatków, czynionych ze środków finansowych zakładu.

VIII.

W odniesieniu do przedsiębiorstw komunalnych Minister Administracji Publicznej w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego oraz Przewodniczącym Centralnej Rady Związków Zawodowych wyda właściwe zarządzenie, oparte na zasadach niniejszej uchwały.

IX.

1.
Zakładanie i utrzymywanie własnych urządzeń socjalnych, finansowanych z budżetu Funduszu Socjalnego przedsiębiorstwa (instytucji) wymaga zarządzenia właściwego Ministra, wydanego w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych, przy czym zakładowe urządzenia socjalne powinny być objęte regionalnym planem rozbudowy takich urządzeń, oraz pozostawać pod fachowym nadzorem władz państwowych, właściwych ze względu na rodzaj danego urządzenia.
2.
W terminie 3 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej uchwały właściwi Ministrowie w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych zatwierdzą w drodze zarządzeń dalsze utrzymywanie przez przedsiębiorstwa (instytucje) urządzeń socjalnych, o których mowa w pkt I.
3.
Urządzenia socjalne powstałe ze środków inwestycyjnych limitowanych ministerstwa, którego fachowemu nadzorowi, ze względu na swój charakter, podlega dane urządzenie, mogą być przez to ministerstwo przekazane pod zarząd określonego zakładu pracy, na skutek wystąpienia ministerstwa, któremu podlega zainteresowany zakład pracy.

Postanowienia dotyczące państwowych i samorządowych urzędów i instytucji.

X.

Tryb zatwierdzania budżetów Funduszu Socjalnego oraz sposób administrowania tymi funduszami w poszczególnych jednostkach administracji państwowej i w związkach samorządowych określi zarządzenie Prezesa Rady Ministrów, wydane w porozumieniu z Szefem Kancelarii Rady Państwa na wniosek Centralnej Rady Związków Zawodowych.

XI.

Wykonanie uchwały porucza się Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i właściwym Ministrom.

XII.

Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Monitorze Polskim.