Wynagrodzenie komisji egzaminacyjnych dla kierowców.

Monitor Polski

M.P.1966.42.215

Akt utracił moc

Wersja od: 24 sierpnia 1966 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA KOMUNIKACJI

z dnia 1 sierpnia 1966 r.

w sprawie wynagrodzenia komisji egzaminacyjnych dla kierowców.

Na podstawie art. 20 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o bezpieczeństwie i porządku ruchu na drogach publicznych (Dz. U. Nr 53, poz. 295) i § 209 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Spraw Wewnętrznych z dnia 1 października 1962 r. w sprawie ruchu na drogach publicznych (Dz. U. z 1962 r. Nr 61, poz. 295 i z 1965 r. Nr 19, poz. 128) zarządza się, co następuje:

§ 1. Za sprawdzenie posiadania przez osobę, ubiegającą się o prawo jazdy, kwalifikacji fachowych w zakresie obowiązującego programu egzaminacyjnego komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie według następujących stawek:

1) za sprawdzenie kwalifikacji wymaganych do uzyskania prawa jazdy kategorii I i II lub prawa jazdy kategorii III, uprawniającego do zawodowego kierowania pojazdami, albo kategorii ciągnikowej 24 zł,

2) za sprawdzenie kwalifikacji wymaganych do uzyskania prawa jazdy kategorii III, nie uprawniającego do zawodowego kierowania pojazdami, albo kategorii IV lub Vb 19 zł,

3) za sprawdzenie kwalifikacji wymaganych do uzyskania prawa jazdy kategorii Va 6 zł.

§  2.

1. W razie sprawdzania znajomości tylko jednego z przedmiotów objętych programem egzaminacyjnym, komisja egzaminacyjna otrzymuje następujące wynagrodzenie:

1) jeżeli egzamin dotyczy praw jazdy określonych w § 1 pkt 1 - za przedmiot:

a) umiejętność kierowania pojazdem 10 zł,

b) znajomość przepisów o ruchu drogowym i techniki prowadzenia pojazdu 6 zł,

c) znajomość budowy, obsługi technicznej i eksploatacji pojazdu 8 zł,

2) jeżeli egzamin dotyczy praw jazdy określonych w § 1 pkt 2 - za przedmiot:

a) umiejętność kierowania pojazdem 10 zł,

b) znajomość przepisów o ruchu drogowym i techniki prowadzenia pojazdu 6 zł,

c) znajomość budowy i obsługi technicznej pojazdu 3 zł,

3) jeżeli egzamin dotyczy praw jazdy określonych w § 1 pkt 3 - za przedmiot:

a) umiejętność kierowania pojazdem 3 zł,

b) znajomość przepisów o ruchu drogowym i techniki prowadzenia pojazdu 3 zł.

2. W razie sprawdzania znajomości dwóch przedmiotów objętych programem egzaminacyjnym, komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie, określone w ust. 1, w wysokości przewidzianej za sprawdzenie znajomości tych przedmiotów.

3. Za powtórne przeprowadzenie egzaminu ze wszystkich przedmiotów komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie określone w § 1.

4. Za sprawdzenie znajomości topografii miasta komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 3 zł.

§  3.

1. Za sprawdzenie kwalifikacji fachowych kierowcy w wypadku określonym w § 216 ust. 2 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Spraw Wewnętrznych z dnia 1 października 1962 r. w sprawie ruchu na drogach publicznych (Dz. U. z 1962 r. Nr 61, poz. 295 i z 1965 r. Nr 19, poz. 128), zwanego dalej "rozporządzeniem", komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie określone w § 1.

2. Za sprawdzenie kwalifikacji fachowych kierowcy w wypadku określonym w § 218 ust. 1 rozporządzenia komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie określone w § 1 lub w § 2, zależnie od zakresu egzaminu.

§  4.

1. Sprawdzenie kwalifikacji fachowych kandydatów na kierowców lub kierowców w godzinach służbowych nie uzasadnia wypłaty wynagrodzenia komisji egzaminacyjnej.

2. Komisji egzaminacyjnej, dokonującej sprawdzenia kwalifikacji fachowych kandydatów na kierowców lub kierowców poza godzinami służbowymi w siedzibie organu do spraw komunikacji prezydium rady narodowej, przy którym komisja działa, nie służy prawo do otrzymania w związku z tą pracą żadnego wynagrodzenia, poza określonym w §§ 1, 2 i 3.

3. Jeżeli egzamin, na wniosek szkoły, ośrodka lub kursu szkolenia kierowców, odbywa się w siedzibie wnioskodawcy, położonej poza granicami administracyjnymi miasta stanowiącego siedzibę organu do spraw komunikacji prezydium rady narodowej, przy którym działa komisja egzaminacyjna, członkom komisji przysługuje wynagrodzenie za czas zużyty na dojazd do miejsca przeprowadzenia egzaminu i powrót. Wynagrodzenie to wynosi 10 zł za każde pełne 40 km odległości na dojazd i powrót, i jest płatne, jeżeli dojazd odbywa się poza godzinami służbowymi i do miejscowości położonej w odległości co najmniej 20 km od siedziby organu prezydium rady narodowej, przy którym komisja działa.

§  5.

1. Wynagrodzenie określone w §§ 1, 2 i 3 dzieli się w równych częściach pomiędzy przewodniczącego i członków komisji egzaminacyjnej.

2. Wynagrodzenie (ust. 1) wypłaca przewodniczącemu i członkom komisji egzaminacyjnej, z zastrzeżeniem przepisu ust. 4, właściwy do spraw komunikacji organ prezydium rady narodowej, przy którym komisja działa.

3. Wynagrodzenie określone w § 4 ust. 3 wypłaca przewodniczącemu i członkom komisji egzaminacyjnej szkoła, ośrodek lub kurs, na którego wniosek odbywa się egzamin.

4. Przewodniczącemu i członkom komisji egzaminacyjnej powołanej w ośrodku szkolenia kierowców, upoważnionym do sprawdzania we własnym zakresie kwalifikacji fachowych szkolonych osób zgodnie z przepisami § 209 ust. 3 rozporządzenia, wynagrodzenie określone w § 1 oraz w § 4 ust. 3 wypłaca ośrodek, przy którym komisja została powołana.

§ 6. Wysokość wynagrodzenia określonego w §§ 1, 2 i 3, przypadającego za okres jednego miesiąca, nie może przekraczać brutto 2.000 zł dla jednego członka komisji.

§  7.

1. Przepisów zarządzenia nie stosuje się do komisji egzaminacyjnych powołanych:

1) w jednostkach (instytucjach) wojskowych i studiach wojskowych szkół wyższych,

2) w ośrodkach szkolenia stowarzyszenia pod nazwą Liga Obrony Kraju, jeżeli ośrodki te dokonują we własnym zakresie sprawdzenia kwalifikacji fachowych osób szkolonych dla potrzeb wojska,

3) w szkołach zawodowych, których program nauczania przewiduje szkolenie dla uzyskania prawa jazdy.

2. Stawki wynagrodzenia dla komisji egzaminacyjnych wymienionych w ust. 1 określają odrębne przepisy.

§ 8. Traci moc zarządzenie Ministra Komunikacji z dnia 15 marca 1962 r. w sprawie wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych dla kierowców pojazdów mechanicznych (Monitor Polski Nr 29, poz. 126).

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1966 r.