Wynagradzanie członków rad zakładowych, zwolnionych od pracy zawodowej.

Monitor Polski

M.P.1955.7.73

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1955 r.

UCHWAŁA NR 877

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 18 grudnia 1954 r.

w sprawie wynagradzania członków rad zakładowych, zwolnionych od pracy zawodowej.

W związku z przepisami art. 29 dekretu z dnia 6 lutego 1945 r. o utworzeniu rad zakładowych (Dz. U. z 1945 r. Nr 8, poz. 36 i z 1947 r. Nr 24, poz. 92), przewidującymi zwalnianie od pracy zawodowej niektórych członków rad zakładowych - na wniosek Centralnej Rady Związków Zawodowych Prezydium Rządu uchwala, co następuje:

§  1.

1. Wysokość wynagrodzenia członka rady zakładowej, zwolnionego z tytułu sprawowania tej funkcji zgodnie z przepisami od pracy zawodowej, należy obliczać według zasad obowiązujących dla ustalenia wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.

2. Członek rady zakładowej wybrany ponownie i nadal zwolniony od pracy zawodowej otrzymuje średnie wynagrodzenie pracowników o tym samym zaszeregowaniu osobistym, zatrudnionych w oddziale, w którym członek rady zakładowej pracował przed zwolnieniem od pracy zawodowej. Średnie wynagrodzenie tych pracowników ustala się według zasad obliczania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy. Wynagrodzenie w okresie drugiej kadencji członka rady zakładowej nie może być niższe od wynagrodzenia przez niego pobieranego w czasie pierwszej kadencji.

3. W zakładach pracy, w których zarobki ulegają znacznym wahaniom w ciągu roku, właściwy minister w porozumieniu z zarządem głównym związku zawodowego może ustalić obliczanie wynagrodzenia przewidzianego w ust. 1 i 2 na podstawie wyników pracy całego roku.

§ 2. Wynagrodzenie członka rady zakładowej zwolnionego od pracy zawodowej nie może być niższe niż 800 zł i wyższe niż 2.500 zł miesięcznie. W poszczególnych uzasadnionych przypadkach Centralna Rada Związków Zawodowych może zwrócić się do właściwego ministra o przyznanie wynagrodzenia wyższego.

§ 3. W okresie zwolnienia od pracy zawodowej członek rady zakładowej zachowuje wszystkie uprawnienia pracownika zakładu pracy.

§ 4. Traci moc okólnik Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego nr 8 z dnia 8 kwietnia 1952 r. w sprawie wynagradzania członków rad zakładowych zwolnionych od pełnienia czynności zawodowych (Biuletyn PKPG Nr 15, poz. 88), uzupełniony okólnikiem Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego nr 48 z dnia 18 lutego 1953 r. (Biuletyn PKPG Nr 5, poz. 29).

§ 5. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1955 r.