Wymagania eksportowe dla artykułów rolno-spożywczych przeznaczonych na eksport.

Monitor Polski

M.P.1962.58.279

Akt utracił moc
Wersja od: 23 lipca 1962 r.

ZARZĄDZENIE
PREZESA POLSKIEGO KOMITETU NORMALIZACYJNEGO
z dnia 31 maja 1962 r.
w sprawie wymagań eksportowych dla artykułów rolno-spożywczych przeznaczonych na eksport.

W związku z przepisami uchwały nr 391 Rady Ministrów z dnia 13 października 1958 r. w sprawie charakterystyki technicznej artykułów przeznaczonych na eksport zarządza się, co następuje:
1.
Podstawę produkcji artykułów rolno-spożywczych przeznaczonych na eksport powinny stanowić Polskie Normy, normy branżowe, normy resortowe ustanowione na podstawie dekretu z dnia 4 marca 1953 r. o normach i o Polskim Komitecie Normalizacyjnym (Dz. U. z 1953 r. Nr 15, poz. 61 i z 1956 r. Nr 54, poz. 244) z ewentualnie przewidzianą w nich odrębną klasą jakościową, załączniki eksportowe do tych norm lub dane techniczne stanowiące charakterystykę techniczną, o której mowa w § 1 uchwały nr 391 Rady Ministrów z dnia 13 października 1958 r. w sprawie charakterystyki technicznej artykułów przeznaczonych na eksport, opracowane w formie wymagań eksportowych.
2.
Jeżeli dany artykuł produkowany jest przez jeden lub kilka zakładów produkcyjnych, a jego znaczenie dla rynku krajowego lub eksportu jest niewielkie, podstawę produkcji stanowić może również norma zakładowa uzgodniona z Centralnym Inspektoratem Standaryzacji.
1.
Wymagania eksportowe opracowuje się w przypadkach, gdy:
1)
istniejąca dla artykułu rolno-spożywczego norma nie zawiera postanowień niezbędnych dla eksportu, a jej nowelizacja jest niecelowa, ponieważ kryteria jakościowe dla potrzeb handlu zagranicznego są odmienne od kryteriów przyjętych dla rynku krajowego, lub gdy nie można ustalić takich postanowień normy, które by odpowiadały wymaganiom wszystkich rynków odbiorczych;
2)
nie ma normy dla danego artykułu rolno-spożywczego, a opracowanie jej pod kątem uwzględnienia potrzeb handlu zagranicznego jest niecelowe z przyczyn określonych w pkt. 1.
2.
Dla danego artykułu można opracować kilka wymagań eksportowych w zależności od potrzeb handlu zagranicznego lub wymagań rynków odbiorczych.
Minister Handlu Zagranicznego w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami określa tematy, które ze względu na potrzeby handlu zagranicznego powinny być objęte wymaganiami eksportowymi.
Wymagania eksportowe powinny określać:
1)
wymagania jakościowe,
2)
wymagania dotyczące opakowania, znakowania, przechowywania i transportu,
3)
pobierania próbek i metody badań.
Plan opracowania wymagań eksportowych zatwierdza Minister Handlu Zagranicznego w porozumieniu z Prezesem Polskiego Komitetu Normalizacyjnego.
W razie opracowywania nowych lub nowelizacji istniejących norm dla artykułów rolno-spożywczych, przy określaniu parametrów jakościowych powinny być wykorzystywane wymagania eksportowe i doświadczenia handlu zagranicznego w zakresie podnoszenia jakości produkcji.
1.
Opracowanie wymagań eksportowych powinno być poprzedzone ustaleniem założeń, które powinny zawierać:
1)
zestawienie wymagań jakościowych dla danego artykułu, ustalonych w normach oraz w drodze porozumień międzynarodowych (np. przez Radę Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, Europejską Komisję Gospodarczą, Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), Międzynarodową Organizację do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO);
2)
zestawienie wymagań głównych rynków odbiorczych;
3)
zestawienie wskaźników jakościowych dotyczących danego artykułu, ustalonych przez głównych eksporterów na rynki międzynarodowe;
4)
określenie możliwości technicznych producenta;
5)
wnioski co do wskaźników jakościowych artykułu, którego wymagania eksportowe mają dotyczyć.
2.
Założenia do wymagań eksportowych opracowuje Centralny Inspektorat Standaryzacji.
1.
Projekt wymagań eksportowych opracowuje Centralny Inspektorat Standaryzacji.
2.
Uzgodnienie projektu następuje na posiedzeniu komisji normalizacyjnej działającej przy Centralnym Inspektoracie Standaryzacji, z udziałem przedstawicieli zainteresowanych instytucji. Regulamin komisji zatwierdza Minister Handlu Zagranicznego w porozumieniu z Prezesem Polskiego Komitetu Normalizacyjnego.
3.
Jeżeli nie doprowadzono do uzgodnienia projektu wymagań eksportowych, sporne zagadnienia rozstrzyga Minister Handlu Zagranicznego w porozumieniu z zainteresowanym ministrem.
4.
Wymagania eksportowe ustanawia dyrektor Centralnego Inspektoratu Standaryzacji w porozumieniu z zainteresowanymi instytucjami, wyrażonym podpisem kierownika instytucji, złożonym na oryginale, a w przypadku określonym w ust. 3 - na podstawie decyzji właściwych ministrów.
5.
Ustanowione wymagania eksportowe Centralny Inspektorat Standaryzacji przesyła zainteresowanym instytucjom oraz przekazuje do wiadomości Polskiemu Komitetowi Normalizacyjnemu.
Prace związane z opracowywaniem wymagań eksportowych finansowane są na zasadach określonych przepisami dotyczącymi źródeł i sposobu finansowania prac normalizacyjnych.
Ewidencję wymagań eksportowych prowadzi Centralny Inspektorat Standaryzacji.
Tłumaczenie oraz publikowanie, rozpowszechnianie i propaganda za granicą wymagań eksportowych należą do przedsiębiorstw handlu zagranicznego, które czynności te powinny wykonywać w porozumieniu z Centralnym Inspektoratem Standaryzacji.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.