Wykonanie planu zaopatrzenia materiałowo-technicznego.

Monitor Polski

M.P.1954.A-42.625

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1957 r.

UCHWAŁA NR 191

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 10 kwietnia 1954 r.

w sprawie wykonania planu zaopatrzenia materiałowo-technicznego. ^*

W celu zapewnienia rytmicznego i prawidłowego pod względem ilości oraz asortymentu zaopatrzenia poszczególnych działów gospodarki narodowej, jak również w celu podniesienia dyscypliny wykonania planu zaopatrzenia, Prezydium Rządu uchwala, co następuje:

§ 1. Ilekroć w uchwale mowa jest o ministrach i ministerstwach, należy przez to rozumieć również kierowników urzędów centralnych i urzędy centralne.

§  2.

1. Plan zaopatrzenia materiałowo-technicznego obejmuje:

1) plany rozdziału poszczególnych materiałów o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej, rozdzielanych przez Prezydium Rządu,

2) plany zaopatrzenia poszczególnych resortów w materiały rozdzielane przez Prezydium Rządu,

3) normy jednostkowego zużycia materiałów większego znaczenia,

4) normy zapasów w ujęciu ilościowym materiałów większego znaczenia.

2. Plany rozdziału poszczególnych materiałów (ust. 1 pkt 1) określają ilości materiałów przydzielonych dla zaopatrzenia wszystkich jednostek organizacyjnych poszczególnych resortów. Zaopatrzenie resortów nie wymienionych w tych planach objęte jest pozycją "różni odbiorcy".

3. Plany zaopatrzenia resortów (ust. 1 pkt 2) są sporządzone dla tych resortów, które wymienione są w planach rozdziału, i obejmują ilości materiałów określone w planach rozdziału.

4. Materiały objęte planami rozdziału, o których mowa w ust. 1 pkt 1, określone są wykazem stanowiącym załącznik do uchwały w ujęciu grupowym. Szczegółową nomenklaturę tych materiałów ustala Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§  3.

1. Plany rozdziału składają się:

1) z części przychodowej, w której określa się źródła uzyskania materiałów (produkcja, import, inne źródła),

2) z części rozchodowej, w której ustala się wysokość przydziału materiałów dla określonych resortów oraz na inne cele (wywóz, rezerwy państwowe itd.).

2. Wykonanie części przychodowej planów rozdziału należy do ministrów, którym podlegają przedsiębiorstwa wytwarzające lub importujące materiały albo uzyskujące te materiały w drodze skupu lub zbiórki.

3. Wykonanie części rozchodowej planów rozdziału należy do ministrów, którym podlegają jednostki zbytu właściwe w zakresie zaopatrzenia w dane materiały, zwane w dalszej treści uchwały "centralami zbytu".

4. W przypadku gdy wykonanie części przychodowej planów rozdziału należy do różnych ministrów, ministrowie ci ustalą w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego zasady współpracy podległych jednostek w zakresie wykonania planu rozdziału.

§  4.

1. Ogólna ilość materiału przeznaczona w planie rozdziału dla odbiorców określonego resortu stanowi przydział.

2. Przydziały ustalone są na rok kalendarzowy z podziałem na kwartały lub na inne okresy.

3. Przydziałami dysponują jednostki wymienione w planie rozdziału.

4. Wysokość przydziału materiału wynika z planu rozdziału.

5. Wysokość przydziału materiału dla odbiorców nie podporządkowanych jednostkom wymienionym w planie rozdziału, a objętych w tym planie pozycją "różni odbiorcy", ustala na okresy roczne, kwartalne lub w poszczególnych przypadkach minister sprawujący nadzór nad centralą zbytu.

6. W przypadku gdy plan rozdziału ustala przydział w grupie materiałowej, ministerstwa, którym podlegają centrale zbytu, uzgodnią z ministerstwami dysponującymi przydziałami asortymenty materiałów, w jakich przydziały mają być zrealizowane.

§  5.

1. Ministrowie, do których należy wykonanie planów rozdziału:

1) odpowiedzialni są za pełne zaspokojenie potrzeb materiałowych gospodarki narodowej pod względem ilości jakości, asortymentu i terminów wykonania dostaw,

2) opracowują projekty bilansów i planów rozdziału materiałów objętych planem zaopatrzenia,

3) uwzględniają w projektach bilansów i planów rozdziału rzeczywiste potrzeby jednostek gospodarki uspołecznionej odpowiednio do zadań wynikających dla nich z Narodowego Planu Gospodarczego,

4) czuwają nad prawidłową realizacją planów rozdziału.

2. W ważniejszych przypadkach stwierdzenia możliwości niewykonania planu ministrowie złożą Prezydium Rządu niezwłocznie, a w razie stwierdzenia niewykonania planu - w ciągu miesiąca po upływie kwartału, odpowiednie wyjaśnienia oraz wnioski co do usunięcia bądź zapobieżenia skutkom naruszenia równowagi bilansu danego materiału. Odpis wyjaśnienia i wniosków ministrowie przesyłają Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§  6.

1. Ilości materiałów określone w planach zaopatrzenia resortów służą na zaspokojenie wszystkich potrzeb jednostek danego resortu, związanych z wykonaniem zadań określonych w Narodowym Planie Gospodarczym.

2. Jeśli w planie zaopatrzenia nie jest określony asortyment materiału oraz terminy (kwartały) dostaw, asortymenty te i terminy należy ustalić zgodnie z § 4 ust 6.

3. Jeśli w planie zaopatrzenia oznaczone są limity zużycia, określonych materiałów, limity te nie mogą być przekroczone.

§ 7. Normy jednostkowego zużycia określają średnie grupowe zużycie materiału na jednostkę produkcji w okresie rocznym. Ministrowie zapewnią bieżącą kontrolę wykonania jednostkowych norm zużycia.

§ 8. Normy zapasów określają dopuszczalny stan zapasów materiałów na cele produkcyjne. Ministrowie zapewnią bieżącą kontrolę przestrzegania norm zapasów.

§ 9. Jeśli rozdzielane materiały w części zużywane są na własne potrzeby przedsiębiorstw wytwarzających je lub na potrzeby innych jednostek tego samego resortu, właściwi ministrowie są odpowiedzialni za równorzędne traktowanie podległych jednostek i jednostek podległych innym ministrom w zakresie zaspakajania ich potrzeb materiałowych. Ministrowie zapewnią kontrolę, aby zużycie własne podległych jednostek nie przekraczało ustalonych przydziałów.

§  10.

1. Zamówienia, umowy planowe oraz inne umowy o dostawę materiałów mogą dotyczyć wyłącznie ilości mieszczących się w granicach przydziału przyznanego na dany okres.

2. Dostawcom nie wolno dostarczać materiałów w ilościach przekraczających przydziały ustalone dla odbiorców.

§  11.

1. Ministrowie dzielą przyznane im przydziały materiałów pomiędzy podległe im jednostki.

2. Ministrowie mogą pozostawić do swej dyspozycji rezerwę materiałów jedynie w przypadkach określonych w przepisach, o których mowa w § 23.

§  12.

1. Przydzielanie oraz sprzedaż na cele pozarynkowe materiałów z ilości przeznaczonej w planie rozdziału na zaopatrzenie rynkowe są zabronione. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w porozumieniu z Ministrem Handlu Wewnętrznego ustali sposób zaopatrzenia jednostek państwowych i spółdzielczych w drobne ilości materiałów na cele zaopatrzenia.

2. 1 Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego unormuje sprawy odstępowania przydziałów i materiałów przydzielonych.

3. 2 (skreślony).

4. 3 (skreślony).

§ 13. W przypadku konieczności złożenia zamówień na materiały rozdzielane przed ustaleniem planów rozdziału odbiorcy składają zamówienia, a centrale zbytu je realizują w ramach ilości nie większych od przydziału na IV kwartał ustalonego w planie rozdziału na rok poprzedni. Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego może ustalić inną ilość materiału, w ramach której mogą być składane zamówienia.

§  14.

1. W przypadkach uzasadnionych szczególnie ważnymi przyczynami gospodarczymi mogą być przyznane dodatkowe przydziały materiałów.

2. Dodatkowe przydziały mogą być przyznane bądź z rezerwy bilansowej, bądź w drodze zmiany planów rozdziału.

3. Decyzje w przedmiocie przyznania dodatkowych przydziałów wydają:

1) Prezydium Rządu - w przypadkach gdy przyznanie dodatkowego przydziału narusza równowagę bilansu danego materiału lub gdy przyznanie dodatkowego przydziału jednemu ministerstwu powoduje konieczność obniżenia przydziału innym ministerstwom, a Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego nie osiągnie w tej sprawie porozumienia z zainteresowanymi ministerstwami,

2) Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w pozostałych przypadkach.

4. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może przekazać uprawnienia określone w ust. 3 pkt 2 ministrom sprawującym nadzór nad centralami zbytu.

5. W razie odmowy Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego lub ministra, któremu przekazano uprawnienia do przyznawania dodatkowych przydziałów, przyznania dodatkowego przydziału właściwy minister może zgłosić odpowiedni wniosek Prezydium Rządu.

6. Jeżeli realizacja dodatkowego przydziału materiałów wymaga uruchomienia dodatkowych środków obrotowych, przyznanie tych środków jednostkom gospodarczym powinno nastąpić w ciągu dwóch tygodni od daty wniosku o przyznanie tych środków.

7. Tryb składania wniosków o przyznanie dodatkowych przydziałów określają przepisy, o których mowa w § 23.

§ 15. Upoważnia się Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego do wprowadzenia do planów rozdziału zmian, wynikających ze zmiany planów i programów produkcyjnych lub zmiany innych zadań, wpływających na zmianę planu zaopatrzenia materiałowo-technicznego albo wynikających ze stwierdzenia różnic pomiędzy zapasami planowymi i zapasami rzeczywistymi na początku roku.

§  16.

1. Materiały pochodzące:

1) z produkcji ponadplanowej,

2) z rezygnacji z otrzymanych przydziałów,

3) z przydziałów nie zrealizowanych zgodnie z obowiązującymi przepisami,

4) z nadmiernych zapasów stwierdzonych przez Państwową Inspekcję Gospodarki Materiałowej lub z akcji upłynnienia nadwyżek materiałowych prowadzonej przez właściwe centrale zbytu

wchodzą do rezerwy bilansowej.

2. Rezerwą bilansową dysponuje Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§ 17. Ministrowie, którym podlegają centrale zbytu, składać będą Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego sprawozdania z przebiegu realizacji produkcji materiałów rozdzielanych. W przypadku określonym w § 3 ust. 4 właściwe jednostki nadsyłają centrali zbytu dane potrzebne do sprawozdania.

§ 18. Ministrowie, którym podlegają przedsiębiorstwa wytwarzające lub importujące materiały, zarządzą w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego, żeby przedsiębiorstwa te informowały centrale zbytu w okresach miesięcznych o wykonaniu planów produkcji lub importu.

§ 19. W stosunku do winnych naruszenia przepisów niniejszej uchwały, jak również przekroczenia ustalonych przydziałów albo też norm zużycia lub norm zapasów należy wyciągnąć konsekwencje służbowe, a w przypadkach stwierdzenia przestępstwa kierować doniesienia do organów powołanych do ścigania przestępstw.

§ 20. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może wprowadzić zmiany w wykazie stanowiącym załącznik do uchwały. Wprowadzone zmiany Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego przedstawi Prezydium Rządu do zatwierdzenia.

§ 21. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego zarządzi przeprowadzenie kontroli wykonania planu zaopatrzenia i składać będzie Prezydium Rządu sprawozdania z wykonania tego planu w poszczególnych resortach w okresach półrocznych.

§ 22. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego określi zasady i tryb sporządzania planów rozdziału materiałów innych niż wymienione w wykazie stanowiącym załącznik do uchwały.

§ 23. Tryb zaopatrzenia materiałowo-technicznego jednostek państwowych i spółdzielczych określają przepisy wydane na podstawie dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. Nr 44, poz. 301).

§ 24. 4 Nomenklaturę materiałów rozdzielanych przez Państwową Komisją Planowania Gospodarczego, ministerstwa i centralne urzędy ustala Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

§ 25. 5 Rezerwą bilansową materiałów rozdzielanych przez Państwową Komisję Planowania Gospodarczego dysponuje Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, a rezerwą bilansową materiałów rozdzielanych przez ministerstwa i centralne urzędy dysponują właściwi ministrowie i kierownicy centralnych urzędów.

§ 26. 6 Ministrowie, którym podlegają centrale zbytu, składać będą Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego sprawozdania z przebiegu realizacji produkcji materiałów rozdzielanych przez Państwową Komisję Planowania Gospodarczego.

§ 27. 7 Zasady ustalone w § 2 ust. 2, §§ 3-4, § 5 ust. 1, §§ 6-13, § 14 ust. 1, 2, 6 i 7, § 16 ust. 1, §§ 18, 19 oraz 23 stosuje się odpowiednio przy wykonywaniu planów rozdziału materiałów rozdzielanych przez Państwową Komisję Planowania Gospodarczego, ministerstwa i centralne urzędy.

§ 28. 8 W zakresie normowania zapasów w 1954 roku należy stosować normy zapasów ustalone przez Prezesa Centralnego Urzędu Gospodarki Materiałowej lub przez właściwych ministrów w porozumieniu z Prezesem Centralnego Urzędu Gospodarki Materiałowej.

§ 29. 9 Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

WYKAZ MATERIAŁÓW ROZDZIELANYCH PRZEZ PREZYDIUM RZĄDU

I.

Produkty górnictwa:

1. Węgiel kamienny i brunatny

2. Koks, koksik, półkoks i półkoksik

3. Benzyna, nafta oświetleniowa i paliwo traktorowe

4. Oleje napędowe

5. Parafina

6. Asfalt

II.

Surowce i produkty hutnictwa:

7. Rudy żelazne i tworzywa żelazodajne

8. Rudy i koncentraty nieżelazne

9. Rudy manganowe

10. Rudy chromowe

11. Surówka

12. Stal surowa

13. Odlewy staliwne i odkuwki

14. Wyroby walcowane hutnictwa żelaza

15. Wyroby hutnictwa metali nieżelaznych

16. Złom staliwny

17. Złom żeliwny

18. Złom metali nieżelaznych

19. Materiały ogniotrwałe

20. Liny stalowe

21. Łańcuchy syst. "Galia"

22. Beczki żelazne

III.

Produkty przemysłu maszynowego:

23. Rury żeliwne wodociągowe

24. Kotły i grzejniki do centralnego ogrzewania

25. Kable, przewody i druty elektroenergetyczne i teletechniczne

IV.

Materiały budowlane pochodzenia mineralnego:

26. Cegła i pustaki ceramiczne stropowe

27. Cement

28. Kamień wapienny

29. Dolomit prażony

30. Tłuczeń i kostka drogowa

V.

Surowce i materiały drzewne:

31. Surowiec tartaczny, sklejkowy, okleinowy i zapałczany

32. Dłużyce kopalniakowe, stemple budowlane, kopalniaki i połowice

33. Słupy chmielowe, teletechniczne i energetyczne

34. Papierówka

35. Materiały tarte

36. Fryzy

37. Łaty meblowe

38. Kora, płyty i odpady korkowe

VI.

Surowce i produkty przemysłu papierniczego:

39. Celuloza

40. Makulatura

41. Papier

42. Tektura

VII.

Surowce i produkty przemysłu lekkiego:

43. Bawełna

44. Wełna i wyczesy wełniane

45. Włókno azbestowe

46. Len i konopie trzepane

47. Pakuły lniane i konopne

48. Juta

49. Przędza wełniana, bawełniana, z jedwabiu sztucznego, steelonowa, lniana, pakulana i jutowa

50. Szmaty i ścinki wełniane, bawełniane, półwełniane i lniane

51. Tkaniny wełniane, bawełniane, jedwabne, lniano-pakulane, lniane i jutowe

52. Tkaniny techniczne kordowe, transportowe i pasowe

53. Skóry surowe i odzierki skórne

54. Skóry garbowane twarde i miękkie

55. Uprząż

VIII.

Surowce i produkty przemysłu chemicznego:

56. Celuloza wiskozowa

57. Kwas azotowy

58. Surowce siarkonośne

59. Surowce fosforowe

60. Karbid

61. Aceton

62. Kauczuk naturalny

63. Kauczuk syntetyczny

64. Kauczuk syntetyczny benzyno- i olejoodporny

65. Regenerat

66. Mleczko kauczukowe

67. Taśmy transporterowe

68. Boraks techniczny

69. Chlor ciekły

70. Kwas techniczny solny i siarkowy

71. Siarczan glinu, miedzi i niklu

72. Siarka elementarna

73. Dwuchromian i siarczek sodu

74. Fosforan trójsodowy

75. Soda bezwodna ciężka i soda kaustyczna

76. Sól glauberska kalcynowana i krystaliczna

77. Kalafonia

78. Terpentyna

79. Metanol 99-100%

80. Formalina

81. Rotaniny i garbniki naturalne

82. Smoła drogowa i preparowana

83. Pak

84. Naftalen surowy

85. Fenol krystaliczny

86. Krezol

87. Benzol motorowy i oczyszczany

88. Benzen

89. Toluen

90. Polichlorek

91. Minia i glejta ołowiana

92. Biel cynkowa

93. Azotan srebra

94. Klej kostny i skórny

95. Stearyna

96. Oleina

87. Gliceryny

98. Oleje roślinne

99. Sałomas

100. Kwasy tłuszczowe porafinacyjne

101. Tran techniczny ciekły

102. Łój topiony techniczny

103. Tłuszcze zwierzęce techniczne

104. Mersol

IX.

Surowce i produkty przemysłu rolno-spożywczego:

105. Kazeiny

106. Spirytusy

107. Melasa

108. Cukier

109. Szczecina surowa i preparowana

110. Kości

X.

Surowce przemysłu materiałów budowlanych:

111. Stłuczka szklana.

^* Z dniem 1 stycznia 1957 r. przepisy nin. uchwały tracą moc w zakresie uregulowanym uchwałą Rady Ministrów nr 70 z dnia 19 lutego 1957 r. w sprawie zmian w rozdzielnictwie materiałów w roku 1957. (M.P.57.24.166).

¹ § 12 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) uchwały nr 167 z dnia 26 lutego 1955 r. (M.P.55.20.199) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 12 marca 1955 r.

² § 12 ust. 3 skreślony przez § 1 pkt 1 lit. b) uchwały nr 167 z dnia 26 lutego 1955 r. (M.P.55.20.199) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 12 marca 1955 r.

³ § 12 ust. 4 skreślony przez § 1 pkt 1 lit. b) uchwały nr 167 z dnia 26 lutego 1955 r. (M.P.55.20.199) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 12 marca 1955 r.

⁴ § 24 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 167 z dnia 26 lutego 1955 r. (M.P.55.20.199) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 12 marca 1955 r.

⁵ § 25 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 167 z dnia 26 lutego 1955 r. (M.P.55.20.199) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 12 marca 1955 r.

⁶ § 26 dodany przez § 1 pkt 2 uchwały nr 167 z dnia 26 lutego 1955 r. (M.P.55.20.199) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 12 marca 1955 r.

⁷ § 27 dodany przez § 1 pkt 2 uchwały nr 167 z dnia 26 lutego 1955 r. (M.P.55.20.199) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 12 marca 1955 r.

⁸ § 28 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 3 uchwały nr 167 z dnia 26 lutego 1955 r. (M.P.55.20.199) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 12 marca 1955 r.

⁹ § 29 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 3 uchwały nr 167 z dnia 26 lutego 1955 r. (M.P.55.20.199) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 12 marca 1955 r.