Współpraca w zakresie nauczania w szkolnictwie zawodowym.

Monitor Polski

M.P.1956.99.1152

Akt utracił moc

Wersja od: 30 listopada 1956 r.

PISMO OKÓLNE NR 332

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 21 listopada 1956 r.

w sprawie współpracy w zakresie nauczania w szkolnictwie zawodowym.

Z dniem 31 lipca 1956 r. utraciły moc obowiązującą przepisy dekretu z dnia 10 grudnia 1946 r. o obowiązku współpracy w zakresie nauczania w szkolnictwie zawodowym (Dz. U. z 1947 r. Nr 8, poz. 39, z 1952 r. Nr 11, poz. 65 i z 1955 r. Nr 31, poz. 185). Jednak w wielu wypadkach zachodzi konieczność korzystania nadal przez szkoły zawodowe z pomocy fachowców zatrudnionych w poszczególnych zakładach pracy w nauczaniu, szczególnie przedmiotów zawodowych.

Nauczanie w szkołach przez specjalistów z zakładów pracy jest ponadto cenną formą więzi szkoły z życiem gospodarczym zapewniającą wprowadzenie młodzieży w zagadnienia nowej techniki i ekonomiki oraz zaznajamianie uczniów z problematyką naszego życia gospodarczego.

W związku z tym proszę, aby kierownicy zakładów pracy z całą życzliwością odnosili się do wniosków szkól zawodowych czy władz szkolnych o pomoc w nauczaniu i udzielali swoim pracownikom zezwoleń na nauczanie w poszczególnych szkołach zawodowych.

Władze szkolne uzgadniają dni i godziny nauczania z osobą, która ma uczyć, oraz z zakładem pracy, w którym ta osoba jest zatrudniona Zakład pracy nie może potrącać z wynagrodzenia pracownika płacy za czas zużyty w okresie obowiązkowych godzin pracy w zakładzie na pracę w szkole w wymiarze nie przekraczającym 6 godzin tygodniowo.

Za pełnienie obowiązków nauczycielskich pracownik otrzymuje od władz szkolnych wynagrodzenie według stawek przewidzianych dla nauczycieli.