Rozdział 3 - Koordynacja terenowobranżowa. - Współpraca i koordynacja branżowa.

Monitor Polski

M.P.1960.56.268

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1964 r.

III.

Koordynacja terenowobranżowa.

§ 19. Koordynacja terenowobranżowa powinna być zorganizowana szczególnie w tych przypadkach, kiedy na terytorium określonego województwa lub sąsiadujących województw występuje duża koncentracja przedsiębiorstw państwowego przemysłu terenowego i kluczowego oraz przemysłu spółdzielczego danej branży.

§  20.

1. Uczestnikami porozumienia terenowobranżowego mogą być – położone na terenie danego województwa lub określonych sąsiadujących ze sobą województw:

1) przedsiębiorstwa państwowego przemysłu terenowego,

2) spółdzielnie i organizacje spółdzielcze,

3) jednostki budżetowe oraz instytucje dotowane z budżetu Państwa, prowadzące działalność przemysłową,

4) organizacje prowadzące chałupniczo-nakładczą działalność przemysłową,

5) warsztaty rzemieślnicze i zakłady przemysłu prywatnego.

2. Do porozumienia terenowobranżowego mogą również wchodzić za zgodą ich jednostki nadrzędnej przedsiębiorstwa przemysłu kluczowego, których produkcja przeznaczona jest w przeważającej mierze na potrzeby danego województwa.

3. Jednostki organizacyjne wymienione w ust. 1 i 2 reprezentowane są w porozumieniu terenowobranżowym przez swe jednostki nadrzędne. Za zgodą swych jednostek nadrzędnych uczestnicy porozumień terenowobranżowych mogą być w nich reprezentowani bezpośrednio przez swych przedstawicieli.

§  21.

1. Jednostką zobowiązaną do zorganizowania porozumienia terenowobranżowego oraz do wykonywania funkcji koordynacji w skali terenu (województwa) jest wyznaczona uchwałą prezydium wojewódzkiej rady narodowej jedna z wymienionych niżej jednostek organizacyjnych:

1) zjednoczenie przemysłu terenowego,

2) właściwy wydział prezydium wojewódzkiej rady narodowej,

3) właściwe branżowe terytorialne zjednoczenie przemysłu kluczowego (np. przemysłu mięsnego lub zbożowo-młynarskiego),

4) przedsiębiorstwo państwowe przemysłu kluczowego, odznaczające się odpowiednim poziomem techniczno-organizacyjnym i dysponujące odpowiednimi kadrami fachowymi,

5) prowadzące przedsiębiorstwo państwowe przemysłu terenowego w stosunku do grupy przedsiębiorstw o takim samym lub pokrewnym profilu produkcyjnym, odznaczające się wyższym poziomem techniczno-organizacyjnym i dysponujące odpowiednimi kadrami fachowymi,

6) inne przedsiębiorstwo państwowe lub organizacja spółdzielcza

- zwana w dalszym ciągu "terenowym zjednoczeniem wiodącym".

2. W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 3 i 4 uchwała prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej podejmowana jest po porozumieniu z właściwym ministrem, sprawującym nadzór nad zjednoczeniem lub przedsiębiorstwem kluczowym.

§  22.

1. Organami porozumienia terenowobranżowego mogą być:

1) wojewódzka komisja terenowobranżowa działająca przy terenowym zjednoczeniu wiodącym; w skład komisji terenowobranżowej wchodzą: kierownik terenowego zjednoczenia wiodącego – jako przewodniczący komisji – oraz przedstawiciele jednostek organizacyjnych reprezentujących uczestników porozumienia terenowobranżowego zgodnie z § 20 ust. 3,

2) rozszerzone kolegium zjednoczenia przemysłu terenowego lub branżowoterytorialnego zjednoczenia przemysłu kluczowego.

2. Jeśli organy porozumienia terenowobranżowego mają być powołane przy wielobranżowych zjednoczeniach przemysłu terenowego jako zjednoczeniach wiodących, mogą w ramach tych zjednoczeń działać dla każdej branży odrębne porozumienia terenowobranżowe. Odrębność branż i zakres ich właściwości asortymentowej określa prezydium wojewódzkiej rady narodowej po porozumieniu z Komitetem Drobnej Wytwórczości.

3. Przewodniczący wojewódzkiej komisji terenowobranżowej może w miarę potrzeby zwoływać periodyczne narady przedstawicieli uczestników porozumienia terenowobranżowego.

§ 23. Przepisy §§ 9–18, dotyczące zasad zawierania i wykonywania porozumień ogólnobranżowych, odnoszą się odpowiednio do porozumień terenowobranżowych, z tym że:

1) kompetencje przewidziane dla komisji ogólnobranżowych przysługują organom porozumień terenowobranżowych,

2) zakres zadań i obowiązków przewidziany dla ogólnobranżowych zjednoczeń wiodących odnosi się również do terenowobranżowych zjednoczeń wiodących,

3) kompetencje zastrzeżone właściwym ministrom przysługują odpowiednio przewodniczącym prezydiów właściwych wojewódzkich rad narodowych.