§ 7. - Współdziałanie wojskowych straży pożarnych z terenowymi i zakładowymi strażami pożarnymi oraz sposób przeprowadzania akcji ratowniczej obiektów wojskowych przez straże pożarne.

Monitor Polski

M.P.1953.A-96.1339

Akt utracił moc

Wersja od: 23 października 1953 r.

§  7.

1. Wojskowe straże pożarne podejmują akcję ratowniczą na obszarach własnych oraz na obszarach pomocy sąsiedzkiej na skutek alarmu pożarowego.

2. Wojskowe straże pożarne obowiązane są podjąć akcję ratowniczą również poza obszarem pomocy sąsiedzkiej, jeżeli do takiej akcji zostaną wezwane przez:

1) powiatowe (miejskie) lub wojewódzkie komendy straży pożarnych albo kierownika akcji ratunkowej lub

2) kierowników oraz inspektorów wymienionych w § 6 ust. 2 pkt 2.

3. Wezwanie określone w ust. 2 może być skierowane, jeżeli z konkretnej sytuacji wynika, że terenowe (zakładowe) straże pożarne obowiązane do udzielania pomocy są nie wystarczające.

4. W razie podjęcia akcji ratowniczej na obszarze pomocy sąsiedzkiej lub poza tym obszarem wojskowe straże pożarne obowiązane są zawiadomić dowódcę jednostki (dyrektora przedsiębiorstwa) o wyjeździe i pozostawić na obszarze własnym odpowiednie zabezpieczenie przeciwpożarowe.

5. Kierownicy i inspektorzy wymienieni w § 6 ust. 2 pkt 2 mogą na wniosek dowódcy jednostki wojskowej lub dyrektora przedsiębiorstwa w przypadkach klęsk żywiołowych i w innych uzasadnionych interesem służby przypadkach zwolnić wojskową straż pożarną od obowiązku udziału w akcji ratowniczej poza obszarem własnym jednostki lub przedsiębiorstwa. O wydanych w powyższej sprawie decyzjach kierownicy i inspektorzy wymienieni w § 6 ust. 2 pkt 2 zawiadamiają właściwego wojewódzkiego komendanta straży pożarnych.