Współdziałanie straży pożarnych i sprawowanie nad nimi kierownictwa w czasie akcji ratowniczej.

Monitor Polski

M.P.1963.18.101

Akt utracił moc
Wersja od: 8 marca 1963 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 22 lutego 1963 r.
w sprawie współdziałania straży pożarnych i sprawowania nad nimi kierownictwa w czasie akcji ratowniczej.

Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 13 kwietnia 1960 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 20, poz. 120) zarządza się, co następuje:
Straże pożarne obowiązane są współdziałać w akcjach ratowniczych prowadzonych na własnym obszarze działania, na obszarze pomocy wzajemnej i poza tymi obszarami według zasad określonych w niniejszym zarządzeniu.
1.
W celu zapewnienia prawidłowych warunków do koordynacji współdziałania i wykonywania zadań operacyjnych jednostek straży pożarnych właściwi komendanci straży pożarnych organizują punkty alarmowo-dyspozycyjne:
1)
powiatowy (miejski w mieście stanowiącym powiat) – w powiatowej (miejskiej) komendzie straży pożarnych,
2)
wojewódzki (miasta wyłączonego z województwa) – w wojewódzkiej (równorzędnej) komendzie straży pożarnych,
3)
centralny – w Komendzie Głównej Straży Pożarnych.
2.
W mieście stanowiącym powiat i będącym siedzibą prezydium powiatowej rady narodowej należy organizować w miejskiej komendzie straży pożarnych wspólny punkt, alarmowo-dyspozycyjny dla miasta i powiatu.
3.
W zależności od warunków lokalnych, za zgodą Komendanta Głównego Straży Pożarnych, może być organizowany wspólny punkt alarmowo-dyspozycyjny dla województwa (powiatu i miasta lub dla kilku miast).
4.
Organizacje, wyposażenie i zasady działania punktów alarmowo-dyspozycyjnych ustala Komendant Główny Straży Pożarnych.
Współdziałanie straży pożarnych polega na:
1)
obowiązku codziennego zgłaszania przez zawodowe straże pożarne do właściwego terenowo powiatowego (miejskiego w mieście stanowiącym powiat) punktu alarmowo-dyspozycyjnego aktualnego w danym dniu stanu sił i środków technicznych,
2)
obowiązku natychmiastowego zawiadamiania przez ochotnicze i obowiązkowe straże pożarne właściwego terenowo powiatowego (miejskiego w mieście stanowiącym powiat) punktu alarmowo-dyspozycyjnego o wszelkich zmianach zachodzących w gotowości bojowej straży pożarnej,
3)
wykonywaniu poleceń właściwego terenowo komendanta straży pożarnych i upoważnionego przez niego dyżurnego punktu alarmowo-dyspozycyjnego w zakresie związanym z akcją ratowniczą,
4)
postawieniu do dyspozycji dowódcy akcji ratowniczej niezbędnych sił i środków technicznych posiadanych przez straże pożarne,
5)
podporządkowaniu się dowódcy kierującemu akcją ratowniczą we wszelkich sprawach związanych z tą akcją,
6)
udziale w manewrach i ćwiczeniach, których celem jest przygotowanie jednostek do współdziałania w akcjach ratowniczych.
1.
Dysponowanie strażami pożarnymi na ich własnym obszarze działania, na obszarze pomocy wzajemnej i poza tymi obszarami odbywa się na podstawie planów obrony (osiedli, obiektów i obszarów leśnych) oraz planów operacyjnych opracowanych według zasad ustalonych przez Komendanta Głównego Straży Pożarnych.
2.
W razie konieczności użycia straży pożarnych w sytuacjach nie przewidzianych planami operacyjnymi prawo dysponowania strażami pożarnymi posiadają:
1)
powiatowy (miejski) komendant straży pożarnych – w odniesieniu do wszystkich straży pożarnych na terenie powiatu (miasta stanowiącego powiat),
2)
wojewódzki (równorzędny) komendant straży pożarnych – w odniesieniu do wszystkich straży pożarnych na terenie województwa (miasta wyłączonego z województwa),
3)
Komendant Główny Straży Pożarnych – w odniesieniu do wszystkich straży pożarnych na terenie kraju.
3.
Zasady dysponowania strażami pożarnymi zlokalizowanymi w zakładach pracy w razie konieczności skierowania ich poza obszar pomocy wzajemnej powinny być uzgodnione z kierownikami tych zakładów i ujęte jako obowiązujące w planach obrony oraz w planach operacyjnych.
1.
Całokształtem akcji ratowniczej kieruje dowódca tej jednostki straży pożarnej, która pierwsza przybyła na teren akcji.
2.
Jeżeli w akcji ratowniczej biorą udział jednostki straży pożarnych typu Kr, Krm, Km, Rm (nie zmotoryzowane), z chwilą przybycia na miejsce akcji jednostki straży pożarnej typu "S" (zmotoryzowanej) kierownictwo akcją przejmuje dowódca tej jednostki.
3.
Jeżeli w akcji ratowniczej biorą udział wyłącznie jednostki ochotniczych (obowiązkowych), straży pożarnych, a naczelnik jednej z nich jest członkiem Korpusu Technicznego Pożarnictwa w stopniu co najmniej podoficera, kierownictwo akcją ratowniczą należy do niego.
4.
Jeżeli w akcji ratowniczej biorą udział jednostki ochotniczych (obowiązkowych) i zawodowych straży pożarnych, kierownictwo akcją należy do najstarszego stopniem dowódcy jednostki zawodowej straży pożarnej.
5.
Kierownictwo akcją ratowniczą obowiązany jest przejąć:
1)
członek Korpusu Technicznego Pożarnictwa delegowany przez powiatowego (miejskiego) komendanta straży pożarnych, jeżeli posiada stopień służbowy wyższy od dowodzącego akcją lub gdy biorą w niej udział tylko ochotnicze (obowiązkowe) straże pożarne,
2)
powiatowy (miejski) komendant straży pożarnych, jeżeli jest obecny na miejscu akcji ratowniczej i posiada wyższy stopień służbowy od dowodzącego akcją lub gdy biorą w niej udział tylko ochotnicze (obowiązkowe) straże pożarne,
3)
oficer Korpusu Technicznego Pożarnictwa delegowany na miejsce akcji ratowniczej przez wojewódzkiego (równorzędnego) komendanta straży pożarnych,
4)
wojewódzki (równorzędny) komendant straży pożarnych, jeżeli obecny jest na miejscu akcji ratowniczej,
5)
oficer Korpusu Technicznego Pożarnictwa, delegowany na miejsce akcji ratowniczej przez Komendanta Głównego Straży Pożarnych,
6)
Komendant Główny Straży Pożarnych, jeżeli jest obecny na miejscu akcji ratowniczej.
Dowodzący akcją ratowniczą jest obowiązany współdziałać podczas tej akcji z:
1)
personelem inżynieryjno-technicznym zakładu pracy – w razie pożaru zakładu,
2)
personelem administracji leśnej – w razie pożaru lasu,
3)
kapitanem portu lub delegowanym przez niego oficerem kapitanatu portu – w razie pożaru w porcie lub na statku znajdującym się w porcie.
Kierownictwo akcją ratowniczą w podziemnych zakładach górniczych, obiektach wojskowych oraz w zakładach karnych, jak również zasady współdziałania straży pożarnych zorganizowanych w tych jednostkach regulują osobne przepisy.
Z dniem wejścia w życie niniejszego zarządzenia traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 2 stycznia 1953 r. w sprawie współdziałania straży pożarnych (Dz. U. Nr 13, poz. 52), utrzymane czasowo w mocy stosownie do art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 1960 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 20, poz. 120).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.