Rozdział 3 - Właściwość kierowników jednostek gospodarki uspołecznionej do ustalania cen. - Właściwość organów do ustalania cen oraz tryb postępowania przy ich ustalaniu.

Monitor Polski

M.P.1974.40.233

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1982 r.

Rozdział  3

Właściwość kierowników jednostek gospodarki uspołecznionej do ustalania cen.

§  17.

1. Dyrektor zjednoczenia, a w odniesieniu do towarów, których produkcja lub obrót objęte są koordynacją branżową - dyrektor zjednoczenia wiodącego ustala:

1) ceny skupu, zbytu, fabryczne, detaliczne towarów, których wykaz określi - z zastrzeżeniem przepisów § 8, § 9 ust. 1 i 2 i § 10 - Przewodniczący Państwowej Komisji Cen na wniosek właściwego ministra,

2) górne limity cen nowych i zmodernizowanych towarów.

2. Przewodniczący Państwowej Komisji Cen może - z zastrzeżeniem przepisów § 8, § 9 ust. 1 i 2 i § 10 - upoważnić do ustalania cen towarów i usług oraz górnych limitów cen nowych i zmodernizowanych towarów kierowników jednostek gospodarki uspołecznionej, innych niż określone w ust. 1.

3. Dyrektor zjednoczenia może wprowadzić dla rozliczeń między przedsiębiorstwami zgrupowanymi w zjednoczeniu ceny wewnętrzne i ceny rozliczeniowe.

4. Dyrektor zjednoczenia w uzasadnionych wypadkach może zastrzec do swojej właściwości ustalanie cen z zakresu należącego do dyrektorów przedsiębiorstw zgrupowanych w zjednoczeniu, a dyrektor zjednoczenia wiodącego - z zakresu należącego do dyrektorów przedsiębiorstw objętych porozumieniem branżowym.

5. Dyrektor zjednoczenia (dyrektor zjednoczenia wiodącego) ustala ceny detaliczne po zasięgnięciu opinii kierownika jednostki gospodarki uspołecznionej wskazanej przez Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług, a ceny zbytu po zasięgnięciu opinii dyrektorów zjednoczeń grupujących przedsiębiorstwa - głównych odbiorców.

§  18.

1. Dyrektor przedsiębiorstwa uspołecznionego:

1) ustala ceny produkowanych towarów, w razie gdy:

a) ceny tych towarów zostały zaliczone do kategorii cen wynikowych lub do kategorii cen wolnych,

b) towary te pochodzą z produkcji próbnej, prototypowej, wzorcowej lub małoseryjnej,

c) towary te zostały wyprodukowane z odpadów surowców i materiałów jako produkcja uzupełniająca,

d) towary te zostały zaliczone do łatwo psujących się,

2) ustala ceny usług świadczonych ludności, jeśli ustalanie tych cen nie zostało zastrzeżone dla organów administracji państwowej lub dyrektorów zjednoczeń,

3) ustala ceny towarów pochodzących ze skupu zdecentralizowanego,

4) może obniżać obowiązujące ceny produkowanych towarów i usług świadczonych ludności, jeśli ceny te zostały uznane za ceny maksymalne,

5) może obniżać ceny towarów posezonowych i zagrożonych utratą wartości handlowej.

2. Dyrektor przedsiębiorstwa uspołecznionego ustala w uzgodnieniu z odbiorcami:

1) ceny towarów kooperacyjnych i nietypowych,

2) ceny towarów niepełnowartościowych i surowców wtórnych,

3) ceny towarów przeznaczonych na eksport.

3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują dyrektorom przedsiębiorstw uspołecznionych, jeżeli na mocy przepisów wydanych na podstawie niniejszej uchwały lub odrębnych przepisów zostały ustalone ceny cennikowe lub stosowane są ceny transakcyjne na towary i usługi wymienione w ust. 1 i 2.

§ 19. Przewodniczący Państwowej Komisji Cen:

1) określa właściwość kierowników jednostek gospodarki uspołecznionej do ustalania cen oraz wytyczne do ich ustalania,

2) w uzasadnionych wypadkach może na okres przejściowy zastrzec do swojej właściwości ustalanie cen z zakresu należącego do właściwości kierowników jednostek gospodarki uspołecznionej lub zawiesić uprawnienia kierowników tych jednostek do zmiany cen.

§  20.

1. Przewodniczący Państwowej Komisji Cen określa zasady i tryb ustalania:

1) górnej granicy (limitu) cen nowych i zmodernizowanych towarów,

2) cen nowych i zmodernizowanych towarów,

3) cen towarów wykonywanych w ramach kooperacji przemysłowej oraz cen towarów nietypowych,

4) cen towarów niepełnowartościowych.

2. Minister Finansów określi wypadki, w których zysk osiągnięty ze sprzedaży towarów wykonywanych w ramach kooperacji przemysłowej oraz towarów nietypowych jest zyskiem nadmiernym, oraz określi zasady i tryb rozliczania tego zysku.

3. Przewodniczący Państwowej Komisji Cen w uzgodnieniu z Ministrem Finansów określa zasady i tryb ustalania cen fabrycznych i cen rozliczeniowych.

§ 21. Jeżeli spór co do ceny uzgodnionej między sprzedawcą (dostawcą) a kupującym (odbiorcą) wynikł dopiero w toku rozliczeń za dokonaną sprzedaż (dostawę) i obie strony podlegają orzecznictwu komisji arbitrażowych, cenę ustala właściwa komisja arbitrażowa.

§  22.

1. Przy sprzedaży jednostkom gospodarki nie uspołecznionej bądź ludności towarów wyprodukowanych przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej stosuje się, w razie gdy w sprzedaży tej nie pośredniczy przedsiębiorstwo uspołecznione - ceny uzgodnione między sprzedawcą a kupującym.

2. Jednostki gospodarki nie uspołecznionej pobierają za usługi świadczone innym jednostkom gospodarki nie uspołecznionej bądź ludności ceny uzgodnione z usługobiorcą.

3. 9 Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli na podstawie przepisów niniejszej uchwały lub przepisów odrębnych zostały ustalone ceny na towary i usługi wymienione w poprzedzających ustępach przez organ administracji państwowej, a także gdy Przewodniczący Państwowej Komisji Cen lub z jego upoważnienia właściwy okręgowy oddział Państwowej Komisji Cen określi wypadki, w których:

1) towary wyprodukowane przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej sprzedawane są po cenach ustalonych przez organy administracji państwowej,

2) jednostki gospodarki nie uspołecznionej pobierają za świadczone usługi ceny ustalane przez organy administracji państwowej.

⁹ § 22 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 6 uchwały z dnia 12 czerwca 1975 r. (M.P.75.19.118) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 czerwca 1975 r.