Wietnam-Polska. Umowa o cywilnej komunikacji lotniczej. Warszawa.1976.09.11.

Monitor Polski

M.P.2021.91

Akt obowiązujący

Wersja od: 11 marca 1977 r.

UMOWA

między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Socjalistycznej Republiki Wietnamu o cywilnej komunikacji lotniczej,

podpisana w Warszawie dnia 11 września 1976 r.

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rząd Socjalistycznej Republiki Wietnamu, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami", pragnąc uregulować wzajemne stosunki w dziedzinie cywilnej komunikacji lotniczej, zgodziły się na następujące postanowienia:

Artykuł  1

W rozumieniu niniejszej Umowy i Załącznika do niej:

a) określenie "władze lotnicze" oznacza w przypadku Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Ministra Komunikacji, a w przypadku Socjalistycznej Republiki Wietnamu, Dyrektora Generalnego Lotnictwa Cywilnego Wietnamu, albo w obydwu przypadkach każdą osobę lub organ, które byłyby uprawnione do wykonywania funkcji należących do tych władz,

b) określenie "międzynarodowa linia lotnicza" oznacza każdą regularną linię lotniczą wykonywaną w przestrzeni powietrznej więcej niż jednego państwa przez statki powietrzne w celu publicznego przewozu pasażerów, towarów lub poczty,

c) określenie "przedsiębiorstwo przewozu lotniczego" oznacza każde przedsiębiorstwo przewozu lotniczego oferujące lub wykonujące przewozy na międzynarodowej linii lotniczej,

d) określenie "lądowanie w celach niehandlowych" oznacza lądowanie dla jakiegokolwiek innego celu niż zabieranie lub pozostawianie pasażerów, towarów lub poczty,

e) określenie "wyznaczone przedsiębiorstwo" oznacza każde przedsiębiorstwo przewozu lotniczego, które zostanie wyznaczone do eksploatacji uzgodnionych linii na trasach określonych w Załączniku do niniejszej Umowy i które otrzyma zezwolenie eksploatacyjne, zgodnie z postanowieniami artykułu 3 tej Umowy.

Artykuł  2

1. Każda Umawiająca się Strona przyznaje drugiej Umawiającej się Stronie prawa ustalone w niniejszej Umowie w celu założenia regularnych międzynarodowych linii lotniczych na trasach określonych w Załączniku do niniejszej Umowy. Linie te i trasy nazywane są dalej odpowiednio "uzgodnionymi liniami" i "określonymi trasami".

2. Przedsiębiorstwo wyznaczone przez każdą Umawiającą się Stronę będzie korzystać przy eksploatacji uzgodnionej linii na określonej trasie z następujących praw:

a) przelotu przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony bez lądowania,

b) lądowania na tym terytorium w celach niehandlowych na lotniskach otwartych dla ruchu międzynarodowego,

c) zabierania i wyładowywania w ruchu międzynarodowym pasażerów, bagażu, poczty i towarów w punktach wyszczególnionych na określonych trasach, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy i Załącznika do niej.

3. Każda Umawiająca się Strona przyznaje drugiej Umawiającej się Stronie prawo zabierania i pozostawiania pasażerów, towarów i poczty w ramach przewozów wykonywanych poza częstotliwościami ustalonymi dla regularnych międzynarodowych linii lotniczych /loty nieregularne/; takie loty mogą być wykonywane po uzyskaniu zgody władz lotniczych drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  3

1. Każda Umawiająca się Strona może wyznaczyć przedsiębiorstwo przewozu lotniczego do eksploatacji uzgodnionych linii na określonych trasach. Wyznaczenie to będzie podane w drodze pisemnej do wiadomości przez władze lotnicze jednej Umawiającej się Strony władzom lotniczym drugiej Umawiającej się Strony.

2. Umawiająca się Strona, która otrzymała zawiadomienie o wyznaczeniu, z zastrzeżeniem postanowień ustępów 3 i 4 niniejszego artykułu, udzieli niezwłocznie przedsiębiorstwu wyznaczonemu przez drugą Umawiającą się Stronę odpowiedniego zezwolenia eksploatacyjnego.

3. Władze lotnicze każdej z Umawiających się Stron będą mogły żądać od przedsiębiorstwa wyznaczonego przez drugą Umawiającą się Stronę udowodnienia, że jest ono w stanie spełnić wymagania przewidziane w ustawach i przepisach normalnie stosowanych przez wymienione władze w odniesieniu do eksploatacji międzynarodowych linii lotniczych.

4. Z chwilą otrzymania zezwolenia eksploatacyjnego, przewidzianego w ustępie 2 niniejszego artykułu, wyznaczone przedsiębiorstwo może w każdym czasie rozpocząć eksploatację każdej uzgodnionej linii pod warunkiem, że w stosunku do tej linii została ustalona taryfa zgodnie z artykułem 20 niniejszej Umowy.

Artykuł  4

1. Każda Umawiająca się Strona może cofnąć zezwolenie eksploatacyjne lub zawiesić wykonywanie praw wymienionych w artykule 2 niniejszej Umowy przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony lub też poddać wykonywanie tych praw warunkom, które uzna za niezbędne, o ile przedsiębiorstwo to nie będzie eksploatować uzgodnionych linii zgodnie z warunkami ustalonymi w niniejszej Umowie i Załączniku do niej.

2. Prawo to będzie wykonane dopiero po przeprowadzeniu konsultacji z drugą Umawiającą się Stroną chyba, że niezwłoczne cofnięcie lub zawieszenie zezwolenia względnie nałożenie warunków przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu będzie niezbędne w celu zapobieżenia dalszym naruszeniom ustaw lub przepisów.

Artykuł  5

Każda Umawiająca się Strona wyznaczy dla każdej uzgodnionej linii drogę lotniczą, która ma być używana na jej terytorium oraz porty lotnicze, z których dana linia może korzystać.

Artykuł  6

Statki powietrzne jednej Umawiającej się Strony nie mogą wykonywać przewozów pasażerów, poczty i towarów między dwoma punktami położonymi na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  7

Członkowie załogi każdego statku powietrznego używanego w międzynarodowej żegludze powietrznej powinni posiadać świadectwa uzdolnienia i licencje wydane lub potwierdzone przez tę Umawiającą się Stronę, na terytorium której statek powietrzny jest zarejestrowany; powinni oni posiadać obywatelstwo tej Umawiającej się Strony. W przypadku posiadania obywatelstwa kraju trzeciego, wymagana jest zgoda drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  8

Każdy statek powietrzny używany w międzynarodowej żegludze powietrznej powinien posiadać właściwe znaki przynależności państwowej i rejestracyjne oraz powinien być zaopatrzony w świadectwo zdatności do lotu, wydane lub potwierdzone przez Umawiającą się Stronę, na terytorium której statek powietrzny jest zarejestrowany.

Artykuł  9

Każdy statek powietrzny Umawiającej się Strony znajdujący się na terytorium drugiej Umawiającej się Strony powinien mieć na pokładzie następujące dokumenty:

a) kartę rejestracyjną,

b) świadectwo zdatności do lotu,

c) odpowiednie licencje dla każdego członka załogi,

d) dziennik podróży,

e) licencję na pokładową stację radiową,

f) listę imienną pasażerów z podaniem miejsca wejścia na pokład i miejsca przeznaczenia, jeżeli przewozi pasażerów,

g) manifest i szczegółowe deklaracje towarowe, jeżeli przewozi towary.

Artykuł  10

Świadectwa zdatności do lotu oraz świadectwa uzdolnienia i licencje, wydane lub potwierdzone przez Umawiającą się Stronę, na terytorium której statek powietrzny jest zarejestrowany, powinny być uznane przez drugą Umawiającą się Stronę.

Artykuł  11

Każda Umawiająca się Strona zobowiązuje się do zapewnienia takich środków pomocy statkom powietrznym drugiej Umawiającej się Strony będącym w niebezpieczeństwie na jej terytorium, jakie uzna za możliwe w praktyce, oraz do zezwolenia, z zastrzeżeniem kontroli swoich własnych władz, właścicielom statków powietrznych lub władzom drugiej Umawiającej się Strony, na udzielanie takich środków pomocy, jakich wymagają okoliczności.

Artykuł  12

W sprawie wypadku, któremu uległ statek powietrzny jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony i który pociągnął za sobą śmierć lub poważne obrażenia albo wskazuje na istnienie poważnych usterek technicznych na statku powietrznym lub w udogodnieniach dla żeglugi powietrznej, Umawiająca się Strona, na terytorium której nastąpił wypadek, wdroży dochodzenie co do okoliczności wypadku. Umawiającej się Stronie, na terytorium której statek powietrzny jest zarejestrowany, powinno się umożliwić wyznaczenie obserwatorów, według jej uznania, którzy byliby obecni przy dochodzeniu. Wyznaczenie obserwatorów posiadających obywatelstwo krajów trzecich wymaga zgody drugiej Umawiającej się Strony. Umawiająca się Strona prowadząca dochodzenie poda do wiadomości drugiej Umawiającej się Stronie sprawozdanie i wnioski w danej sprawie. Koszty związane z badaniem wypadku lotniczego ponosi ta Umawiająca się Strona, której statek powietrzny uległ wypadkowi.

Artykuł  13

1. Przedsiębiorstwa wyznaczone przez Umawiające się Strony w celu eksploatacji uzgodnionych linii będą dążyły do oferowania zdolności przewozowej odpowiadającej bieżącemu i rozsądnie przewidywanemu zapotrzebowaniu na przewóz międzynarodowy na tych liniach.

2. Warunki eksploatacji uzgodnionych linii, w tym między innymi zdolność przewozowa, częstotliwość i rozkłady lotów oraz warunki wzajemnej współpracy handlowej i technicznej, mogą być ustalone w drodze bezpośrednich porozumień między wyznaczonymi przedsiębiorstwami obu Umawiających się Stron.

3. W przypadku, gdy wymagają tego przepisy prawne jednej z Umawiających się Stron porozumienia, które mogą być zawarte między wyznaczonymi przedsiębiorstwami w przedmiocie eksploatacji uzgodnionych linii będą podlegały zatwierdzeniu władz lotniczych tej Umawiającej się Strony.

Artykuł  14

Z zastrzeżeniem odmiennych postanowień niniejszej Umowy:

1. Ustawy i przepisy jednej Umawiającej się Strony, regulujące na jej terytorium wejście, przebywanie i wyjście statków powietrznych, używanych w międzynarodowej żegludze powietrznej, względnie eksploatację i żeglugę wspomnianych statków powietrznych w czasie, gdy znajdują się w granicach jej terytorium, będą miały zastosowanie również do statków powietrznych wyznaczonego przedsiębiorstwa drugiej Umawiającej się Strony.

2. Ustawy i przepisy jednej Umawiającej się Strony, regulujące na jej terytorium wejście, przebywanie i wyjście pasażerów, załóg, poczty i towarów, przewożonych na pokładzie statków powietrznych, w szczególności te, które dotyczą paszportów, cła, odprawy i kontroli sanitarnej, będą miały zastosowanie do pasażerów, załóg, poczty i towarów zabieranych na pokład statków powietrznych używanych przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  15

Każda Umawiająca się Strona zastrzega sobie prawo regulowania lub zakazywania z uwagi na porządek publiczny i bezpieczeństwo przewozu na swoim terytorium lub nad swoim terytorium określonych przedmiotów pod warunkiem, że nie będą czynione żadne różnice w tym względzie między krajowymi statkami powietrznymi drugiej Umawiającej się Strony a statkami powietrznymi innych państw oraz, że nie będą stosowane żadne ograniczenia, które mogłyby krępować przewóz i używanie na statkach powietrznych urządzeń niezbędnych do ich eksploatacji lub nawigacji albo dla bezpieczeństwa pasażerów lub personelu.

Artykuł  16

Każda Umawiająca się Strona zobowiązuje się zastosować wszelkie możliwe w praktyce środki przez wydanie odpowiednich przepisów lub w inny sposób w celu ułatwienia i usprawnienia żeglugi statków powietrznych między terytoriami Umawiających się Stron i zapobieżenia wszelkiej zbytecznej zwłoce w stosunku do statków powietrznych, ich załóg, pasażerów i ładunku, w szczególności o ile chodzi o zastosowanie przepisów dotyczących kontroli sanitarnej, cła i odprawy.

Artykuł  17

1. Statki powietrzne, używane w międzynarodowej żegludze powietrznej przez wyznaczone przedsiębiorstwo Umawiającej się Strony, a także ich normalne wyposażenie, zapasy materiałów pędnych i smarów oraz ich zapasy pokładowe, w tym artykuły żywnościowe, napoje i tytoń, przy wwozie na terytorium drugiej Umawiającej się Strony będą zwolnione od wszystkich opłat celnych, kosztów inspekcyjnych oraz innych opłat i należności pod warunkiem, że te statki powietrzne zostaną wywiezione a wymienione wyposażenie i zapasy będą pozostawać na pokładzie statków powietrznych do czasu ich wywozu.

2. Będą również zwolnione od tych samych opłat, kosztów i należności, z wyjątkiem należności związanych ze świadczonymi usługami:

a) zapasy pokładowe, wzięte na terytorium jednej Umawiającej się Strony w ilościach ustalonych przez właściwe władze tej Umawiającej się Strony i przeznaczone do zużycia na pokładzie statków powietrznych, używanych w międzynarodowej żegludze powietrznej przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony,

b) części zamienne i normalne wyposażenie, wwiezione na terytorium jednej z Umawiających się Stron, przeznaczone do obsługi lub naprawy statków powietrznych, używanych w międzynarodowej żegludze powietrznej przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony,

c) materiały pędne, przeznaczone do zaopatrzenia statków powietrznych, używanych w międzynarodowej żegludze powietrznej przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony, nawet jeżeli materiały te byłyby zużyte przy wykonywaniu lotu na części trasy ponad terytorium Umawiającej się Strony, na którym zostały załadowane.

3. Materiały propagandowo-reklamowe będą zwolnione na terytorium drugiej Umawiającej się Strony od opłat celnych i innych opłat i należności pod warunkiem, że materiały te będą posiadały oznaczenia wyznaczonych przedsiębiorstw.

4. Będą również zwolnione od opłat celnych oraz innych opłat i należności urządzenia biurowe, urządzenia mieszkań personelu biur, o których mowa w artykule 24 niniejszej Umowy, a także samochody wwiezione na terytorium drugiej Umawiającej się Strony do użytku służbowego wyznaczonych przedsiębiorstw.

5. Jeżeli ustawy lub przepisy jednej Umawiającej się Strony tego wymagają, przedmioty wymienione w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu będą poddane kontroli władz celnych tej Umawiającej się Strony.

Artykuł  18

Normalne wyposażenie pokładowe, jak również produkty i zaopatrzenie znajdujące się na pokładzie statków powietrznych, używanych przez wyznaczone przedsiębiorstwo jednej Umawiającej się Strony, mogą być wyładowane na terytorium drugiej Umawiającej się Strony tylko za zgodą władz celnych tego terytorium. W takim przypadku będą one mogły być poddane nadzorowi tych władz do chwili, gdy zostaną wywiezione lub otrzymają inne przeznaczenie za zezwoleniem tych władz.

Artykuł  19

Pasażerowie w tranzycie bezpośrednim przez terytorium jednej Umawiającej się Strony, nie opuszczający pomieszczeń tranzytowych, będą poddani uproszczonej kontroli, z wyjątkiem przypadków podyktowanych względami bezpieczeństwa. Bagaż i towar w tranzycie bezpośrednim będą zwolnione od opłat celnych i innych podobnych należności.

Artykuł  20

1. Taryfy, które będą stosowane przez wyznaczone przedsiębiorstwo jednej z Umawiających się Stron do przewozu na terytorium lub z terytorium drugiej Umawiającej się Strony, będą ustalone w rozsądnej wysokości, z należytym uwzględnieniem wszystkich elementów oceny, a zwłaszcza kosztu eksploatacji, słusznego zysku oraz taryf innych przedsiębiorstw przewozu lotniczego.

2. Taryfy wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu będą ustalane, w miarę możliwości, w drodze wzajemnego porozumienia między wyznaczonymi przedsiębiorstwami obu Umawiających się Stron po konsultacji z innymi przedsiębiorstwami przewozu lotniczego, eksploatującymi całość lub część danej trasy.

3. Zaprojektowane taryfy będą podlegały zatwierdzeniu przez władze lotnicze Umawiających się Stron, przy czym powinny one być przedłożone do zatwierdzenia co najmniej na czterdzieści pięć dni przed datą przewidzianą dla wejścia ich w życie. W przypadkach specjalnych termin ten będzie mógł być skrócony pod warunkiem uzyskania zgody wymienionych władz.

4. Jeżeli wyznaczone przedsiębiorstwa nie mogą osiągnąć porozumienia co do którejkolwiek z taryf lub z jakiegokolwiek innego powodu taryfa nie może być ustalona zgodnie z postanowieniami ustępu 2 niniejszego artykułu, albo jeżeli w ciągu pierwszych trzydziestu dni wymienionego w ustępie 3 niniejszego artykułu okresu czterdziestu pięciu dni władze lotnicze jednej z Umawiających się Stron zawiadomią władze lotnicze drugiej Umawiającej się Strony o braku zgody co do którejkolwiek taryfy ustalonej zgodnie z postanowieniami ustępu 2 niniejszego artykułu, władze lotnicze Umawiających się Stron będą dążyły do ustalenia taryfy w drodze wzajemnego porozumienia.

5. Żadna taryfa nie wejdzie w życie, o ile nie zostanie zatwierdzona przez władze lotnicze Umawiających się Stron.

6. Taryfy ustalone zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu obowiązują do czasu ustalenia nowych taryf zgodnie z postanowieniami tego artykułu.

Artykuł  21

Każda z Umawiających się Stron może nałożyć słuszne i sprawiedliwe opłaty za korzystanie z portów lotniczych i innych urządzeń.

Artykuł  22

Rozliczenia i płatności między wyznaczonymi przedsiębiorstwami będą dokonywane zgodnie z postanowieniami umowy płatniczej obowiązującej między obydwoma krajami i zgodnie z przepisami dewizowymi obowiązującymi na ich terytoriach.

Artykuł  23

1. Każda Umawiająca się Strona zobowiązuje się nie pobierać żadnego podatku od wpływów lub dochodów pochodzących z eksploatacji statków powietrznych w ruchu międzynarodowym przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony.

2. Każda Umawiająca się Strona zobowiązuje się nie pobierać podatku od wynagrodzeń pracowników drugiej Umawiającej się Strony delegowanych z kraju do pracy w przedstawicielstwach, o których mowa w artykule 24- niniejszej Umowy.

Artykuł  24

Każde wyznaczone przedsiębiorstwo może utrzymywać na terytorium drugiej Umawiającej się Strony swe przedstawicielstwo z personelem niezbędnym dla eksploatacji uzgodnionych linii. Personel tego przedstawicielstwa może składać się z obywateli jednej lub obu Umawiających się Stron. Będzie on przestrzegał ustaw i przepisów obowiązujących na terytorium tej drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  25

Władze lotnicze Umawiających się Stron będą od czasu do czasu konsultowały się w duchu ścisłej współpracy w celu zapewnienia należytego stosowania postanowień niniejszej Umowy i Załącznika do niej.

Artykuł  26

Spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy lub Załącznika do niej będą rozstrzygane w drodze bezpośrednich rokowań między właściwymi władzami lotniczymi.

W przypadku nieosiągnięcia porozumienia w drodze rokowań między władzami lotniczymi, spór będzie rozstrzygany w drodze dyplomatycznej.

Artykuł  27

1. Każda Umawiająca się Strona może w każdym czasie zaproponować drugiej Umawiającej się Stronie wszelką zmianę, której wprowadzenie do niniejszej Umowy uważa za pożądane. Konsultacje między Umawiającymi się Stronami na temat proponowanej zmiany rozpoczną się w ciągu sześćdziesięciu dni licząc od daty skierowania propozycji przez jedną z Umawiających się Stron.

2. Każda zmiana do niniejszej Umowy, z wyjątkiem Załącznika, wprowadzona zgodnie z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu, wejdzie w życie po jej potwierdzeniu w drodze wymiany not między Umawiającymi się Stronami.

3. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron uważa za pożądane wprowadzenie zmian do Załącznika do niniejszej Umowy, władze lotnicze Umawiających się Stron mogą je wprowadzić w drodze wzajemnego porozumienia.

Artykuł  28

Umowa niniejsza jest zawarta na czas nieokreślony.

Może ona być wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron i w takim przypadku utraci moc po upływie dwunastu miesięcy od dnia wypowiedzenia.

Artykuł  29

Załącznik do niniejszej Umowy stanowi jej integralną część.

Artykuł  30

Umowa niniejsza podlega zatwierdzeniu zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym Umawiających się Stron i wejdzie w życie w dniu wymiany not stwierdzających to zatwierdzenie.

Obie Umawiające się Strony zgadzają się na prowizoryczne stosowanie postanowień niniejszej Umowy od dnia jej podpisania.

Sporządzono w Warszawie, dnia 11 września 1976 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, wietnamskim i francuskim. W przypadku rozbieżności interpretacyjnych, rozstrzygający będzie tekst w języku francuskim.

NA DOWÓD CZEGO, Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali niniejszą Umowę i opatrzyli ją pieczęciami.

ZAŁĄCZNIK

1. Przedsiębiorstwa wyznaczone przez Umawiające się Strony będą uprawnione do eksploatacji następujących linii lotniczych w obydwu kierunkach:

a) linie polskie:

Punkty w Polsce - punkty pośrednie - Hanoi lub inny punkt w Wietnamie - punkty położone dalej w krajach trzecich.

b) linie wietnamskie:

Punkty w Wietnamie - punkty pośrednie - Warszawa lub inny punkt w Polsce - punkty położone dalej w krajach trzecich.

II. Punkty pośrednie między terytoriami Umawiających się Stron oraz punkty położone dalej w krajach trzecich będą określone w drodze wspólnego porozumienia władz lotniczych.

III. Przewóz pasażerów, towarów i poczty między terytoriami obu Umawiających się Stron oraz do krajów trzecich będzie dokonywany zgodnie z warunkami porozumienia handlowego, które zostanie zawarte między przedsiębiorstwami wyznaczonymi przez każdą z Umawiających się Stron; porozumienie to będzie zawarte na podstawie artykułu 13 ustęp 2 niniejszej Umowy.