Warunki ukończenia studiów II stopnia na wydziałach prawa uniwersytetów w 1953 r.

Monitor Polski

M.P.1953.A-52.588

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 1953 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA SZKOLNICTWA WYŻSZEGO

z dnia 5 maja 1953 r.

w sprawie warunków ukończenia studiów II stopnia na wydziałach prawa uniwersytetów w 1953 r.

Na podstawie art. 23 ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o szkolnictwie wyższym i o pracownikach nauki (Dz. U. z 1952 r. Nr 6, poz. 38) oraz art. 2 ustawy z dnia 7 marca 1950 r. o planowym zatrudnianiu absolwentów średnich szkół zawodowych oraz szkół wyższych (Dz. U. Nr 10, poz. 106) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Warunkiem ukończenia studiów II stopnia, otrzymania dyplomu oraz uzyskania tytułu magistra na wydziałach prawa jest:

1) uzyskanie wszystkich wymaganych planem studiów zaliczeń,

2) złożenie z wynikiem co najmniej dostatecznym wszystkich wymaganych planem studiów egzaminów,

3) przyjęcie pracy magisterskiej,

4) złożenie egzaminu magisterskiego.

2. Dopuszczenie do egzaminu magisterskiego nastąpić może po spełnieniu warunków przewidzianych w ust. 1 pkt 1-3.

§  2.

1. Studenci studiów II stopnia na wydziałach prawa obowiązani są złożyć wszystkie przewidziane po II semestrze egzaminy w czasie letniej sesji egzaminacyjnej.

2. Egzaminy poprawkowe powinny się odbyć w terminie od 1 do 15 września 1953 r.

§  3.

1. W przypadkach losowych dziekan może wyznaczyć indywidualne, dodatkowe terminy egzaminów.

2. Wyznaczenie indywidualnego terminu z powodu danego wypadku losowego może nastąpić tylko raz.

§  4.

1. Do egzaminów poprawkowych dopuszczeni mogą być studenci, którzy otrzymali ocenę niedostateczną nie więcej niż z jednego przedmiotu.

2. Nie usprawiedliwione niestawienie się na egzamin powoduje wpisanie oceny niedostatecznej.

§  5.

1. Jeżeli student nie uzyskał zaliczeń, otrzymał ocenę niedostateczną z więcej niż jednego przedmiotu lub otrzymał ocenę niedostateczną z egzaminu poprawkowego, wówczas dziekan zarządza skreślenie studenta z listy. Decyzja dziekana wymaga zatwierdzenia przez rektora.

2. W przypadkach uzasadnionych wyjątkowo ważnymi okolicznościami, w szczególności jeżeli nieprzystąpienie do egzaminu lub złożenie go z wynikiem niedostatecznym spowodowane było długotrwałą chorobą studenta - dziekan może wyrazić zgodę na powtarzanie roku.

§  6.

1. Praca magisterska powinna być złożona w terminie do 30 czerwca 1953 r.

2. Niezłożenie pracy magisterskiej w terminie przewidzianym w ust. 1 lub jej nieprzyjęcie powoduje niedopuszczenie do egzaminu magisterskiego.

3. Prawo ponownego złożenia pracy magisterskiej przysługuje tylko raz, w terminie wyznaczonym przez dziekana, nie dłuższym niż 6 miesięcy licząc od terminu poprzedniego.

4. Złożenie egzaminu magisterskiego nastąpić powinno w ciągu 6 miesięcy po ponownym złożeniu pracy.

5. Niezłożenie lub nieprzyjęcie pracy magisterskiej w następnym terminie powoduje utratę prawa do ubiegania się o tytuł magistra.

6. W razie niezłożenia lub nieprzyjęcia pracy magisterskiej student otrzymuje nakaz pracy.

7. Jeżeli niezachowanie przewidzianych w ust. 1 i 2 terminów spowodowane było wypadkiem losowym, dziekan może wyznaczyć dodatkowy indywidualny termin złożenia pracy magisterskiej.

§  7.

1. W pracy magisterskiej student powinien wykazać opanowanie literatury naukowej przedmiotu oraz przygotowanie do samodzielnego opracowywania zagadnień naukowych.

2. Oceny pracy magisterskiej dokonuje profesor kierujący pracą magisterską studenta (referent) oraz drugi samodzielny pracownik nauki wyznaczony przez dziekana (koreferent).

3. W przypadku rozbieżności oceny o przyjęciu pracy magisterskiej decyduje dziekan na podstawie opinii trzeciego samodzielnego pracownika nauki tej samej specjalności, w razie potrzeby z innej uczelni.

§ 8. Egzamin magisterski powinien się odbyć w terminie od 1 do 30 września 1953 r. włącznie.

§  9.

1. Egzamin magisterski jest wyłącznie ustny.

2. W egzaminie magisterskim student powinien wykazać znajomość całości materiału przedmiotu kierunkowego dla danej specjalizacji, szczególnie w zakresie, z którego pisana jest praca magisterska, przy czym w toku egzaminu powinna odbyć się dyskusja nad pracą magisterską.

§ 10. Dla określenia wyniku egzaminu stosuje się oceny: bardzo dobrze, dobrze, dostatecznie i niedostatecznie. Pośrednich ocen nie stosuje się.

§ 11. Egzamin magisterski odbywa się przed komisją powołaną przez rektora, w skład której wchodzą:

1) dziekan lub prodziekan wydziału jako przewodniczący,

2) samodzielny pracownik nauki kierujący pracą magisterską studenta (referent pracy),

3) samodzielny pracownik nauki danej specjalizacji.

§  12.

1. Po złożeniu egzaminu magisterskiego z wynikiem co najmniej dostatecznym absolwent otrzymuje dyplom ukończenia studiów II stopnia i tytuł magistra zgodnie z uchwałą nr 758 Prezydium Rządu z dnia 10 września 1952 r. w sprawie wykazu szkół wyższych uprawnionych do nadawania dyplomu ukończenia studiów II stopnia lub równorzędnych oraz warunków i trybu ich nadawania w szkołach wyższych (Monitor Polski Nr A-80, poz. 1295) i zarządzeniem Ministra Szkolnictwa Wyższego z dnia 19 lutego 1953 r. w sprawie ustalenia specjalności tytułu magistra i inżyniera magistra w szkołach wyższych (Monitor Polski Nr A-24, poz. 291).

2. Komisja planowego zatrudnienia skieruje absolwenta do pracy wydając nakaz stosownie do przepisów ustawy z dnia 7 marca 1950 r. o planowym zatrudnianiu absolwentów średnich szkół zawodowych oraz szkół wyższych (Dz. U. Nr 10, poz. 106).

§ 13. W razie niezłożenia egzaminu magisterskiego lub nieprzystąpienia do tego egzaminu w terminie przewidzianym w § 8 student otrzymuje skierowanie do pracy i może składać egzamin magisterski w nowym terminie wyznaczonym przez dziekana. Złożenie egzaminu w nowym terminie nastąpić może nie później niż w ciągu 6 miesięcy od daty poprzedniego egzaminu.

§  14.

1. Składanie egzaminu magisterskiego w nowym terminie możliwe jest tylko raz, z wyjątkiem przypadków nieprzystąpienia do egzaminów z powodu wypadku losowego, w żadnym jednak razie składanie egzaminu magisterskiego nie jest możliwe po upływie 6 miesięcy licząc od daty urzędowo stwierdzonego ustania przyczyny nieprzystąpienia do egzaminu magisterskiego.

2. W przypadku utracenia prawa do składania egzaminu magisterskiego student może otrzymać zaświadczenie o stanie odbytych studiów.

§ 15. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 maja 1953 r.