Warunki sanitarne dla hodowli zwierząt futerkowych.

Monitor Polski

M.P.1961.38.178

Akt utracił moc

Wersja od: 16 maja 1961 r.

INSTRUKCJA

MINISTRÓW ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ ORAZ ROLNICTWA

z dnia 3 maja 1961 r.

w sprawie warunków sanitarnych dla hodowli zwierząt futerkowych.

W związku z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 12 lipca 1951 r. w sprawie utrzymania porządku i czystości w nieruchomościach (Dz. U. z 1951 r. Nr 40, poz. 306 i z 1960 r. Nr 14, poz. 81) ustala się, co następuje:

§ 1. Urządzenia do hodowli zwierząt futerkowych powinny być tak usytuowane, aby hodowla nie była uciążliwa dla otoczenia, a w szczególności nie powodowała zanieczyszczenia powietrza, gleby i wody.

§  2.

1. Teren hodowli zwierząt futerkowych powinien być otoczony strefą ochronną. W obrębie tej strefy nie mogą znajdować się budynki mieszkalne i inne obiekty, w których stale przebywają ludzie, z wyjątkiem domu jednorodzinnego zajmowanego przez właściciela hodowli.

2. Strefę ochronną, o której mowa w ust. 1, ustala się według linii prostej od najbardziej na zewnątrz wysuniętego pomieszczenia (klatki) dla zwierząt lub ogrodzenia wybiegu w kierunku budynku (obiektu), który ma być chroniony tą strefą.

3. Strefę ochronną ustala każdorazowo właściwy miejscowo powiatowy (miejski, dzielnicowy) inspektor sanitarny, z tym że długość linii prostej, o której mowa w ust. 2, powinna wynosić co najmniej:

1) przy hodowli lisów:

a) 50m, jeżeli liczba samic stada podstawowego nie przekracza 5 sztuk,

b) 100m, jeżeli liczba samic stada podstawowego nie przekracza 10 sztuk,

c) 150m, jeżeli liczba samic stada podstawowego nie przekracza 20 sztuk;

2) przy hodowli norek, tchórzofretek, junotów, szopów praczy i oposów:

a) 20m, jeżeli liczba samic stada podstawowego nie przekracza 5 sztuk,

b) 50m, jeżeli liczba samic stada podstawowego nie przekracza 20 sztuk,

c) 100m, jeżeli liczba samic stada podstawowego nie przekracza 50 sztuk;

3) przy hodowli nutrii:

a) 10m, jeżeli liczba samic stada podstawowego nie przekracza 5 sztuk,

b) 20m, jeżeli liczba samic stada podstawowego nie przekracza 20 sztuk,

c) 70m, jeżeli liczba samic stada podstawowego nie przekracza 50 sztuk.

4. Hodowla zwierząt futerkowych przy większej liczbie samic stada podstawowego niż podana w ust.3 może być prowadzona wyłącznie w warunkach określonych dla danej hodowli przez właściwego powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) inspektora sanitarnego w porozumieniu z powiatowym lekarzem weterynarii.

§ 3. Hodowli zwierząt futerkowych o liczbie samic stada podstawowego powyżej 5 sztuk, jeżeli chodzi o hodowlę lisów, oraz powyżej 10 sztuk samic stada podstawowego, jeżeli chodzi o hodowlę innych zwierząt futerkowych, nie może być usytuowana w odległości mniejszej niż 300m od:

1) wytwórni artykułów żywności, zakładów żywienia zbiorowego, rzeźni, punktów uboju, chłodni, przetwórni mięsnych, zakładów mleczarskich, sklepów z artykułami żywności, urządzeń służących do zaopatrywania w wodę budynków mieszkalnych,

2) terenów zakładów leczniczych, żłobków, przedszkoli, szkół, internatów, hoteli, ogródków działkowych, cmentarzy, obiektów kultu religijnego (świątyń), pomników męczeństwa,

3) parków i terenów wypoczynkowych, terenów sportowych, terenów dla półkolonii oraz zakładów leczniczych dla zwierząt.

§ 4. Dla hodowli zwierząt futerkowych powinno być zapewnione własne lub łatwo dostępne źródło wody zdatnej do picia.

§ 5. Teren hodowli zwierząt futerkowych powinien być otoczony ogrodzeniem o wysokości 1,5m zabezpieczającym przed możliwością przedostania się zwierząt na zewnątrz terenu. Zaleca się otoczenie terenu hodowli drzewami.

§ 6. Zwierzęta futerkowe mogą być przetrzymywane jedynie w pomieszczeniach wyłącznie na ten cel przeznaczonych.

§ 7. Karma dla zwierząt futerkowych powinna odpowiadać wymaganiom sanitarnym i weterynaryjnym.

§  8.

1. Odpadki i nieczystości pochodzące z hodowli zwierząt futerkowych powinny być gromadzone w specjalnych szczelnych zbiornikach zaopatrzonych w dopasowane, szczelne pokrywy.

2. Ścieki pochodzące z terenu hodowli zwierząt futerkowych nie mogą powodować zanieczyszczenia powietrza, gleby i wody.

§  9.

1. Teren hodowli zwierząt futerkowych oraz pomieszczenia (klatki) dla zwierząt powinny być utrzymywane w porządku i czystości oraz odkażane zgodnie ze wskazaniami powiatowego lekarza weterynarii.

2. W każdej hodowli zwierząt futerkowych powinna znajdować się książka kontroli sanitarnej, stosownie do zarządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 1954 r. w sprawie książek kontroli sanitarnej (Monitor Polski z 1955 r. Nr 3, poz. 42).

§ 10. Przy wydawaniu decyzji w sprawach przeniesienia lub likwidacji hodowli zwierząt futerkowych należy przestrzegać zasady, iż terminy wykonania tych decyzji powinny przypadać jedynie w okresie od 1 listopada do 31 grudnia.

§ 11. Przepisy niniejszej instrukcji nie mają zastosowania do hodowli królików, szynszyli i zwierząt laboratoryjnych.

§ 12. Instrukcja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.