Rozdział 4 - Warunki techniczne pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych. - Warunki poruszania się po drogach pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych, Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej oraz innych pojazdów Sił Zbrojnych i Milicji Obywatelskiej poruszających się w kolumnach, jak również warunki techniczne pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych.

Monitor Polski

M.P.1984.11.79

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1998 r.

Rozdział  4

Warunki techniczne pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych.

§ 7. Przepisy niniejszego rozdziału określają warunki techniczne pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych, które ze względu na swe przeznaczenie nie mogą być zbudowane i wyposażone w całości zgodnie z warunkami określonymi w dziale III ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35) oraz w rozporządzeniu.

§ 8. Do ruchu na drogach publicznych dopuszcza się tylko takie pojazdy specjalne Sił Zbrojnych, które są zbudowane i utrzymane w ten sposób, że nie będą zagrażać bezpieczeństwu publicznemu i porządkowi ruchu drogowego oraz w miarę możliwości nie będą niszczyć nawierzchni dróg.

§  9.

1. Pojazd specjalny powinien być wyposażony w pewnie i skutecznie działające urządzenia, przede wszystkim do kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlania drogi.

2. Dopuszcza się użycie przyczep bez hamulców, jeżeli ich masa całkowita:

1) nie przekracza 750 kg i nie jest większa niż połowa masy własnej pojazdu ciągnącego;

2) przekracza 750 kg, ale nie przekracza 25% masy własnej pojazdu ciągnącego;

3) przekracza 750 kg i przekracza 25% masy własnej pojazdu ciągnącego, pod warunkiem ograniczenia prędkości do 25 km/h.

3. Przyczepa bez hamulców lub z hamulcem, który nie zapewnia samoczynnego zatrzymania jej w razie zerwania podczas jazdy połączenia z pojazdem ciągnącym, powinna być wyposażona, niezależnie od urządzenia łączącego, w dodatkowe zabezpieczenie (łańcuch, linę), aby w razie zerwania głównego urządzenia łączącego nie doszło do zetknięcia dyszla z powierzchnią jezdni i zapewniało niezbędną kierowalność przyczepy.

4. Ograniczenie prędkości określone w ust. 2 pkt 3 nie dotyczy pojazdów specjalnych biorących udział w ćwiczeniach (zajęciach) wojskowych.

5. Przepis ust. 3 nie dotyczy dział artyleryjskich i urządzeń montowanych na podwoziach tych dział.

§  10.

1. Pojazd specjalny powinien być wyposażony w następujące światła zewnętrzne, w liczbie określonej w rozporządzeniu:

1) drogowe - pojazd samochodowy, którego konstrukcja

umożliwia rozwijanie prędkości przekraczającej

40 km/h;

2) mijania - pojazd samochodowy i pojazd wolno bieżny;

3) kierunkowskazy - pojazd samochodowy kołowy;

4) hamowania "stop" - pojazd samochodowy kołowy;

5) pozycyjne przednie - pojazd samochodowy i pojazd wolno bieżny;

6) pozycyjne tylne - pojazd samochodowy, pojazd wolno bieżny

i przyczepa;

7) odblaskowe tylne inne niż trójkątne - pojazd samochodowy kołowy;

8) odblaskowe tylne trójkątne - przyczepa (urządzenie przyczepne);

9) odblaskowe przednie - przyczepa (urządzenie przyczepne).

2. Dopuszcza się wyposażenie w światła:

1) jedno światło drogowe i mijania - pojazdów samochodowych gąsienicowych i pojazdów wolnobieżnych;

2) obrysowe zamiast pozycyjnych - pojazdów samochodowych gąsienicowych, pojazdów wolnobieżnych i przyczep;

3) odblaskowe zamiast pozycyjnych - przyczep (urządzeń przyczepnych)

- jeżeli ze względu na konstrukcję lub przeznaczenie tych pojazdów wyposażenie ich w światła drogowe i mijania w liczbie określonej w rozporządzeniu oraz w światła pozycyjne jest niemożliwe.

§  11.

1. Pojazd specjalny powinien być wyposażony:

1) w lusterko (lusterka) umożliwiające kierowcy obserwację drogi za pojazdem, chyba że względy konstrukcyjne lub potrzeby wojskowe uniemożliwiają umieszczenie jednego lub obydwu lusterek;

2) w sygnał dźwiękowy o ciągłym i nieprzeraźliwym tonie.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy przyczep.

§  12.

1. Pojazd specjalny powinien być oznakowany z przodu i z tyłu w sposób widoczny dla innych użytkowników drogi znakiem sporządzonym z materiału odblaskowego o barwie żółtej samochodowej, a czerwonej z tyłu pojazdu.

2. Znak określony w ust. 1 powinien być umieszczony z przodu i z tyłu pojazdu po lewej stronie w odległości do 40 cm od bocznej płaszczyzny jego obrysu, a wyjątkowo - na środku, oraz nie wyżej niż 180 cm i nie niżej niż 60 cm od powierzchni jezdni. Przyczepy powinny być oznaczone tylko jednym znakiem umieszczonym z tyłu.

3. Wzór oznakowania (ust. 1) określa załącznik do zarządzenia.