Warunki i tryb udzielania zezwoleń na wykonywanie przewozu osób lub towarów statkami na śródlądowych drogach wodnych.
Monitor Polski
M.P.1955.123.1611
Akt utracił moc Wersja od: 23 grudnia 1955 r.
INSTRUKCJA
MINISTRA ŻEGLUGI
z dnia 28 października 1955 r.
w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń na wykonywanie przewozu osób lub towarów statkami na śródlądowych drogach wodnych.
Przewóz osób i towarów statkami na śródlądowych drogach wodnych może być wykonywany tylko na podstawie zezwolenia uzyskanego zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 7 marca 1950 r. o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych (Dz. U. z 1952 r. Nr 26, poz. 182).
Posiadanie zezwolenia wymienionego w § 1 nie jest wymagane dla statków:
1)
państwowych przedsiębiorstw żeglugowych, 2)
organów administracji żeglugowej, 3)
wykonujących przewozy międzybrzegowe.
Do uprawiania przewozu mogą być dopuszczone statki z własnym napędem mechanicznym lub bez własnego napędu mechanicznego.
1.
Ubiegający się o uzyskanie zezwolenia wymienionego w § 1 powinien złożyć podanie do Ministra Żeglugi za pośrednictwem właściwego terytorialnie rejonu dróg wodnych.2.
W razie gdy odcinek drogi wodnej, na którym odbywać się będzie projektowany przewóz, znajduje się w zasięgu dwóch lub więcej rejonów dróg wodnych, właściwy będzie ten rejon dróg wodnych, w którego zasięgu znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba osoby ubiegającej się o zezwolenie.
Do podania wymienionego w § 5 ust. 1 należy dołączyć w 2 egzemplarzach:
1)
wykaz szczegółowy statków, których uruchomienie jest projektowane, z podaniem zasadniczych wymiarów, zanurzenia, wyporności oraz siły maszyn poszczególnego statku wraz z dokładnym określeniem odcinka drogi wodnej, na którym poszczególny statek ma być uruchomiony, oraz rodzaju przewozu, 2)
odpisy dokumentów rejestracyjnych statków, 3)
odpisy świadectw zdolności żeglugowej statków.1.
Rejon dróg wodnych przesyła podanie wraz z załącznikami do Ministerstwa Żeglugi (Centralnego Zarządu Dróg Wodnych) dołączając swoją opinię w sprawie projektowanego przewozu.2.
Centralny Zarząd Dróg Wodnych po rozpatrzeniu materiałów wymienionych w ust. 1 przedstawia je wraz z uzasadnionym i uzgodnionym z Centralnym Zarządem Żeglugi Śródlądowej i Stoczni wnioskiem - do decyzji Ministrowi Żeglugi.
Zezwolenie na wykonywanie przewozów na śródlądowych drogach wodnych wydaje się na ściśle określony czas, nie dłuższy jednak niż dwa lata.
1.
Zezwolenie na wykonywanie przewozu na śródlądowych drogach wodnych może być w każdym czasie odwołane.2.
W razie odwołania zezwolenia dokonującemu przewozy wyznaczony zostaje odpowiedni termin do zaprzestania przewozów.
Zezwolenie przewidziane w § 1 nie zwalnia od obowiązku uzyskania zezwolenia władzy wodnej na podstawie art. 45, 185 i 186 ustawy wodnej (Dz. U. z 1928 r. Nr 62, poz. 574), gdy w związku z uprawianiem przewozów na śródlądowych drogach wodnych zachodzi potrzeba wykonania stałych urządzeń w wodzie publicznej.
Przepisów niniejszej instrukcji nie stosuje się do statków znajdujących się w użyciu Wojska Polskiego, organów ochrony pogranicza oraz Milicji Obywatelskiej.