Wadium przy przetargach oraz zabezpieczenie zaliczek i odszkodowań umownych na dostawy i roboty na rzecz Skarbu Państwa i Samorządu oraz instytucyj prawa publicznego.

Monitor Polski

M.P.1947.152.903

Akt utracił moc

Wersja od: 22 grudnia 1947 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 25 listopada 1947 r.

wydane w porozumieniu z Ministrami: Administracji Publicznej, Przemysłu i Handlu, Aprowizacji, Odbudowy, Komunikacji, Poczt i Telegrafów oraz Ziem Odzyskanych - w sprawie wadium przy przetargach oraz zabezpieczenia zaliczek i odszkodowań umownych na dostawy i roboty na rzecz Skarbu Państwa, samorządu oraz instytucyj prawa publicznego.

Na podstawie § 20 ust. 2 i 3 oraz § 44 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29-go stycznia 1937 r. o dostawach i robotach na rzecz Skarbu Państwa, samorządu oraz instytucyj prawa publicznego (Dz. U. R. P. Nr 13, poz. 92) zarządza się, co następuje:

§ 1. Na wszelkiego rodzaju wadia przy przetargach oraz na zabezpieczenie wykonania umów, jako kaucje, tudzież na zabezpieczenie udzielanych zaliczek gotówkowych lub materiałowych przyjmować należy następujące walory (wartości):

1) gotówkę (wpłaty bezpośrednie lub pokwitowania kas);

2) bilety skarbowe;

3) państwowe papiery wartościowe (obligacje pożyczek państwowych):

a) emitowane po zakończeniu wojny - po kursie kaucyjnym, który określi Minister Skarbu w drodze obwieszczenia w "Monitorze Polskim";

b) emitowane przed dniem 1 września 1939 r. - od terminu i na warunkach, które zostaną ogłoszone przez Ministra Skarbu w drodze obwieszczenia w "Monitorze Polskim";

4) wkładkowe książeczki oszczędnościowe Pocztowej Kasy Oszczędności, bankowe, komunalnych kas oszczędności i spółdzielni kredytowych, wystawione po dniu 1 marca 1945 r.

Książeczki oszczędnościowe wkładkowe imienne muszą być przed przyjęciem ich na zabezpieczenie lub wadium zawinkulowane;

5) należności na rachunkach zawinkulowanych w instytucjach kredytowych, powstałe po dniu 1 marca 1945 r.;

6) gwarancje instytucyj kredytowych posiadających uprawnienia do wydawania gwarancyj;

7) zastaw materiałów potrzebnych do wykonywania dostaw lub robót wraz ze scedowaną polisą ubezpieczeniową na te materiały;

8) kaucje hipoteczne (ewikcja) mieszczące się w granicach 50% szacunku wartości nieruchomości wraz z poprzedzającymi je innymi wpisami hipotecznymi;

9) weksle, jeżeli stanowią zabezpieczenie obok kaucji hipotecznej (ewikcji);

10) cesja bezspornych należności ze Skarbu Państwa.

§ 2. Listy gwarancyjne wystawione przez instytucje kredytowe muszą być, przed ich przyjęciem na zabezpieczenie, zaopiniowane przez Ministerstwo Skarbu, czy stanowią dostateczne zabezpieczenie zobowiązań.

Nie podlegają opiniowaniu listy gwarancyjne wystawione:

a) przez banki państwowe;

b) przez: Bank Związku Spółek Zarobkowych S. A.; Bank Handlowy w Warszawie S. A.; Bank Polska Kasa Opieki S. A.; Polski Bank Komunalny S. A.; Komunalny Bank Kredytowy S. A.; Bank Gospodarstwa Spółdzielczego - do kwoty zł 3.000.000 - na każdy list gwarancyjny;

c) przez komunalne kasy oszczędności do kwoty zł 500.000 - na każdy list gwarancyjny oraz

d) listy gwarancyjne przyjmowane wyłącznie na wadia przy przetargach, wystawione przez instytucje kredytowe posiadające uprawnienia do wydawania gwarancyj.

Ministerstwo Skarbu - w drodze zarządzenia - może zmienić granice wysokości kwot, do jakich wystawione gwarancje bankowe wymienione pod lit. b i c mogą być przyjmowane na zabezpieczanie bez zasięgania opinii w Ministerstwie Skarbu.

§ 3. Przy przyjmowaniu walorów (wartości), określonych w § 1 pkt. 4-10, wpłaty Premiową Pożyczką Odbudowy Kraju 1946 r. powinny wynosić przynajmniej:

1) 25% przy wadiach i

2) 10% przy zabezpieczeniu zaliczki i wszelkich innych zabezpieczeniach.

§ 4. Kaucje na odszkodowanie umowne w wymaganej wysokości, utworzyć można również w drodze zastosowania potrąceń (umówionego procentu) z częściowo dokonywanych wypłat w miarę postępu dostaw lub robót.

§ 5. Jeżeli wykonanie dostawy lub roboty uzależnione jest od uprzedniego udzielenia zaliczki, może być ona udzielona po uprzednim otrzymaniu jej zabezpieczenia w walorach (wartościach) określonych w § 1 pkt. 2-10.

§ 6. Wysokość zaliczki nie może przekraczać 50% w stosunku do całkowitej sumy umówionych dostaw lub robót (względnie pewnej jego części, grupy, tary), przy czym zaliczki do 25% mogą być wypłacane po podpisaniu przez strony umowy, o ile tego wymagają odnośne przepisy po zaaprobowaniu umowy przez właściwe władze zwierzchnie (nadzorcze), a także w miarę wykonania (postępu) części dostaw lub robót.

O potrzebie udzielania zaliczki i określenia jej wysokości w granicach od 25% do 50% decydują odnośne władze zwierzchnie umawiających się stron.

§ 7. Udzielenie zaliczki wyższej niż 50% wymaga uprzedniej zgody właściwego Ministra.

§ 8. Zaliczki mogą być udzielane zależnie od warunków umowy, bezprocentowe lub oprocentowane.

Wysokość oprocentowania zaliczki nie może przewyższać obowiązującej stopy dyskontowej Narodowego Banku Polskiego.

§ 9. Zarządzenie niniejsze nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych lub znajdujących się pod zarządem państwowym przy dokonywaniu przez te przedsiębiorstwa dostaw i robót na rzecz Skarbu Państwa, samorządu i instytucyj prawa publicznego oraz niczym nie narusza przepisów rozporządzeń Ministra Odbudowy wydanych na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 marca 1947 r. (Dz. U. R. P. Nr 31, poz. 133) o zabezpieczeniu przez państwowe przedsiębiorstwa budowlane zobowiązań w związku z podejmowaniem się wykonania robót na rzecz Skarbu Państwa.

§ 10. Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.