Uznawanie zaświadczeń obcych instytucji klasyfikacyjnych oraz poddawanie statków morskich nadzorowi technicznemu tych instytucji.

Monitor Polski

M.P.1968.25.164

Akt utracił moc

Wersja od: 18 czerwca 1968 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ŻEGLUGI

z dnia 7 czerwca 1968 r.

w sprawie uznawania zaświadczeń obcych instytucji klasyfikacyjnych oraz poddawania statków morskich nadzorowi technicznemu tych instytucji.

Na podstawie art. 37 § 3 Kodeksu morskiego (Dz. U. z 1961 r. Nr 58, poz. 318) oraz § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Żeglugi z dnia 26 marca 1964 r. w sprawie bezpieczeństwa statków morskich (Dz. U. z 1964 r. Nr 15, poz. 89 i z 1966 r. Nr 34, poz. 205) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przy inspekcji polskich statków morskich na równi z dokumentami wydanymi przez polską instytucję klasyfikacyjną, działającą pod nazwą "Polski Rejestr Statków", zwaną dalej PRS, będą uznawane za dowody dopełnienia przez statek wymagań z zakresu technicznego stanu bezpieczeństwa zaświadczenia (dokumenty) wydane przez obce instytucje klasyfikacyjne:

1) z którymi PRS zawarł umowę o wzajemnym zastępstwie,

2) które zgodnie z niniejszym zarządzeniem (§ 3 i 4) sprawują nadzór techniczny nad statkiem lub jego urządzeniami.

§ 2. PRS obowiązany jest informować polskie organy inspekcyjne w kraju i za granicą oraz zainteresowane jednostki organizacyjne resortu żeglugi o każdej umowie o wzajemnym zastępstwie, zawartej z obcą instytucją klasyfikacyjną, podając równocześnie, jakie sprawy z zakresu technicznego stanu bezpieczeństwa statku zostały objęte umową i czyje przepisy techniczne przy wykonywaniu zastępstwa będą stosowane.

§ 3. Za zgodą Ministra Żeglugi nadzór techniczny nad budową (odbudową, przebudową) statku w kraju lub za granicą może być powierzony obcej instytucji klasyfikacyjnej.

§  4.

1. Statki budowane pod nadzorem obcej instytucji klasyfikacyjnej w kraju lub za granicą oraz statki, które w chwili zakupu miały ważną klasę obcej instytucji klasyfikacyjnej, podlegają przekazaniu pod nadzór techniczny PRS przy pierwszym przeglądzie okresowym dla potwierdzenia klasy, następującym po oddaniu statku do eksploatacji lub po zakupie.

2. Statek lub jego urządzenia mogą być za zezwoleniem Ministra Żeglugi pozostawione pod nadzorem obcej instytucji klasyfikacyjnej przez okres dłuższy, niż to wynika z ust. 1.

3. Zezwolenia przewidziane w ust. 2, wydane przed wejściem w życie niniejszego zarządzenia, pozostają w mocy na warunkach określonych w tych zezwoleniach.

§ 5. W odniesieniu do statków zakupionych z ważną klasą obcej instytucji klasyfikacyjnej armator obowiązany jest przedstawić krajowemu organowi inspekcyjnemu dokumenty stwierdzające zakres wykonywanego przez tę instytucję nadzoru technicznego, jeżeli nadzór ten obejmował również jakiekolwiek sprawy spośród wymienionych w § 4 pkt 13 i pkt 15-21 rozporządzenia Ministra Żeglugi z dnia 26 marca 1964 r. w sprawie bezpieczeństwa statków morskich (Dz. U. z 1964 r. Nr 15, poz. 89 i z 1966 r. Nr 34, poz. 205).

§ 6. Instytucje klasyfikacyjne, których zaświadczenia (dokumenty) dotyczące wolnej burty będą uznawane na równi z dokumentami PRS, określają odrębne przepisy.

§ 7. Tracą moc:

1) zarządzenie Ministra Żeglugi z dnia 17 grudnia 1949 r. o instytucjach (towarzystwach) klasyfikacyjnych (Monitor Polski z 1950 r. Nr A-2, poz. 17, z 1957 r. Nr 58, poz. 362 i z 1961 r. Nr 72, poz. 305),

2) zarządzenie Ministra Żeglugi z dnia 26 kwietnia 1951 r. w sprawie uznania zaświadczeń instytucji klasyfikacyjnych (Monitor Polski Nr A-55, poz. 732).

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.