Uznanie za rezerwaty przyrody.

Monitor Polski

M.P.1974.28.172

Akt utracił moc
Wersja od: 22 czerwca 1984 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA LEŚNICTWA I PRZEMYSŁU DRZEWNEGO
z dnia 12 lipca 1974 r.
w sprawie uznania za rezerwaty przyrody.

Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 7 kwietnia 1949 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 25, poz. 180) zarządza się, co następuje:
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Tabory" obszar lasu o powierzchni 17,21 ha w Leśnictwie Kuzie Nadleśnictwa Nowogród, położony w gminie Zbójna, w powiecie kolneńskim województwa białostockiego, oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego na lata 1970-1980 jako oddział lasu 212 c, d. Celem ochrony jest zachowanie fragmentu boru sosnowo-świerkowego naturalnego pochodzenia na obszarze Puszczy Kurpiowskiej.
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Boczki" obszar lasu o powierzchni 108,83 ha w Leśnictwie Boczki Nadleśnictwa Gołdap, położony w gminie Dubeninki, w powiecie gołdapskim województwa białostockiego, oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego na lata 1970-1980 jako oddziały lasu 85 c, d, f, g, i, l, m, n, 86, 144 c, d, f, g, h, i, j, k, 145, 146. Celem ochrony jest zachowanie fragmentu Puszczy Rominckiej z kilkoma dobrze wykształconymi zbiorowiskami leśnymi.
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Mechacz Wielki" obszar torfowiska wraz z borem bagiennym o łącznej powierzchni 146,72 ha w Leśnictwie Hajnówek Nadleśnictwa Gołdap, położony w gminie Gołdap, w powiecie gołdapskim województwa białostockiego, oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego na lata 1970-1980 jako oddziały lasu 95 o, p, 96 c, d, f, g, h, i, 97 m, n, o, p, r, s, 155 c, g, 156, 157, 158 a, b, h, i, 214 b, c, d, f, g, h, 215 a, b, c, d, f, g, 216 a, b, c, d. Celem ochrony jest zachowanie torfowiska wraz z borem bagiennym i stanowiskami wielu rzadkich gatunków roślin.
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Dęby Wilczkowskie" obszar lasu o powierzchni 1,62 ha w Leśnictwie Wilczkowo Nadleśnictwa Szczecinek, położony w gminie Szczecinek, w powiecie szczecineckim województwa koszalińskiego, oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego na lata 1970-1980 jako oddział lasu 169 f, g. Celem ochrony jest zachowanie fragmentu lasu liściastego ze stanowiskiem rzadkiej rośliny złoci pochwolistnej.
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Jezioro Czarnówek" obszar jeziora Czarnówek o powierzchni 11,88 ha, położony w gminie Złocieniec, w powiecie drawskim województwa koszalińskiego, stanowiący własność Państwa, zarządzany przez Państwowe Gospodarstwo Rybackie Złocieniec. Celem ochrony jest zachowanie jeziora lobeliowego z roślinami reliktowymi.
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Jezioro Kiełpino" obszar jeziora Kiełpino o powierzchni 49,38 ha, położony w gminie Wierzchowo, w powiecie szczecineckim województwa koszalińskiego, stanowiący własność Państwa, zarządzany przez Państwowe Gospodarstwo Rybackie w Szczecinku. Celem ochrony jest zachowanie jeziora lobeliowego z roślinami reliktowymi.
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Jezioro Szare" obszar jeziora Szare o powierzchni 8,30 ha, położony w gminie Bobolice, w powiecie koszalińskim województwa koszalińskiego, stanowiący własność Państwa, zarządzany przez Państwowe Gospodarstwo Rybackie w Mielnie. Celem ochrony jest zachowanie jeziora lobeliowego z roślinami reliktowymi.
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Sośnica" obszar lasu o powierzchni 12,06 ha w Leśnictwie Świerczyna w Nadleśnictwie Złocieniec, położony w gminie Wierzchowo w województwie koszalińskim, oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego na lata 1977-1987 jako oddziały lasu 32 g, h, 42 a. Celem ochrony jest zachowanie starodrzewu dębowo-bukowego o charakterze naturalnym z licznymi drzewami pomnikowymi.
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Glinki" obszar lasu o powierzchni 15,70 ha w Leśnictwie Rudnica Nadleśnictwa Wałcz, położony w gminie Wałcz, w powiecie wałeckim województwa koszalińskiego, oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego na lata 1965-1975 jako oddział lasu 242 h. Celem ochrony jest zachowanie fragmentu lasu liściastego, zróżnicowanego na kilka charakterystycznych zespołów z licznymi drzewami pomnikowymi.
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Podzamcze" obszar nieużytków rolnych o powierzchni 3,40 ha, położony w miejscowości Bychawa, w powiecie bychawskim województwa lubelskiego, określony w ewidencji gruntów miejscowości Bychawa Podzamcze jako część działki nr 374/1, stanowiącej własność Państwa, zarządzanej przez Państwowy Fundusz Ziemi. Celem ochrony jest zachowanie zbiorowisk roślinności kserotermicznej.
Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Skamieniałe Miasto" obszar parcel leśnych z licznymi grupami skał o łącznej powierzchni 15,01 ha, położony w gminie Ciężkowice, w powiecie tarnowskim województwa krakowskiego, określony w ewidencji gruntów miejscowości Ciężkowice jako parcele nr 2653/5, 2655/1, 2655/2, 2655/12, 2655/14, stanowiące własność Państwa, zarządzane przez urząd gminy w Ciężkowicach, oraz parcele nr 304/2, 304/3, 313/2, 315, 317/1, 318/1, 328/2, 328/4, 329/1, 329/2, 329/3, 329/4, 329/5, 331-333, 336/1, 363/1, 363/2, 367, 368/2, 390, 392, 393, 394/1, 394/2, stanowiące własność indywidualną. Celem ochrony jest zachowanie terenu z licznymi malowniczymi grupami skał o rzadko spotykanych kształtach, zbudowanych z piaskowca ciężkowickiego.
Na obszarze rezerwatów zabrania się:
1)
wycinania drzew i pobierania użytków drzewnych, z wyjątkiem wypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego,
2)
zmieniania stosunków wodnych bez uzyskania pozwolenia wodnoprawnego,
3)
zbioru owoców oraz nasion drzew i krzewów, z wyjątkiem nasion na potrzeby odnowienia lasu,
4)
zbioru ziół leczniczych oraz innych roślin,
5)
pozyskiwania ściółki leśnej i pasania zwierząt gospodarskich,
6)
niszczenia gleby i pozyskiwania kopalin,
7)
zanieczyszczania terenu i wzniecania ognia,
8)
niszczenia drzew i innych roślin,
9)
polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia gniazd, wybierania jaj i piskląt wszystkich gatunków ptaków,
10)
umieszczania tablic, napisów i innych znaków, z wyjątkiem tablic i znaków związanych z ochroną rezerwatu,
11)
wznoszenia budowli oraz zakładania i budowy urządzeń komunikacyjnych i innych urządzeń technicznych,
12)
przebywania poza miejscami ściśle wyznaczonymi,
13)
łowienia ryb wędką oraz sprzętem ciągnionym, z wyjątkiem jednorazowego w ciągu roku połowu ryb pod lodem na obszarze rezerwatów określonych w § 5, 6 i 7,
14)
uprawiania sportów wodnych i kąpieli na obszarze rezerwatów określonych w § 5, 6 i 7,
15)
niszczenia i uszkadzania skał na obszarze rezerwatu określonego w § 11.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1974 r.
1 § 8 zmieniony przez § 6 zarządzenia z dnia 7 maja 1984 r. zmieniającego zarządzenia w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P.84.15.107) z dniem 22 czerwca 1984 r.