Uznanie za rezerwat przyrody.

Monitor Polski

M.P.1952.A-93.1449

Akt utracił moc

Wersja od: 11 listopada 1952 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA LEŚNICTWA

z dnia 16 października 1952 r.

w sprawie uznania za rezerwat przyrody.

Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 7 kwietnia 1949 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 25, poz. 180) zarządza się, co następuje:

§ 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Rezerwat im. Króla Jana Sobieskiego" obszar lasu o powierzchni 113,56 ha w Leśnictwie Zielona, Nadleśnictwa Państwowego Drewnica, położony w obrębie m. st. Warszawy w dzielnicy Praga-Południe.

§ 2. W skład rezerwatu wchodzą oddziały lasu 144, 145, 149 i 150, według numeracji przyjętej w plania urządzenia gospodarstwa leśnego na okres 1947/48 - 1956/57, oraz obszar leśny dawnych parcel budowlanych osiedla Anin o pow. 10,50 ha, sąsiadujący od strony północnej i zachodniej z oddziałami 149 i 150, od strony południowej z szosą Warszawa - Lublin oraz ze wschodu ograniczony przedłużeniem linii oddziałowej leśnego podziału przestrzennego między oddziałami 148/149, aż do przecięcia z szosą Warszawa - Lublin. Granice rezerwatu zostały oznaczone na odrysie mapy drzewostanowej Nadleśnictwa Drewnica uroczyska Lasek im. Króla Jana Sobieskiego w skali 1 : 20.000, stanowiącym załącznik do odpowiedniej pozycji rejestru tworów przyrody poddanych pod ochronę.

§ 3. Na obszarze rezerwatu zabronione jest:

a) wycinanie drzew i pobór użytków drzewnych z wyjątkiem usuwania drzew martwych, wywrotów i złomów w sposób nie narażający na zniszczenie otoczenia, a w szczególności podrostów i nalotów z pozostawieniem w ziemi karpiny;

b) zbiór owoców i nasion drzew i krzewów z wyjątkiem nasion niezbędnych do zaspokojenia potrzeb odnowienia lasu w rezerwacie w miejscach, gdzie odnowienie naturalne jest niedostateczne;

c) zbiór ziół leczniczych oraz innych roślin lub ich części;

d) zbiór ściółki leśnej, pasanie zwierząt gospodarskich oraz wykonywanie wszelkich innych czynności gospodarczych z wyjątkiem stosowania koniecznych zabiegów odnowieniowych gatunkami rodzimymi rezerwatu i pielęgnacyjnych na korzyść dębu i lipy w podrostach i młodnikach;

e) niszczenie lub uszkadzanie drzew i innych roślin;

f) niszczenie gleby;

g) polowanie, chwytanie i zabijanie dziko żyjących zwierząt;

h) zanieczyszczanie terenu, wzniecanie ognia i zakłócanie ciszy;

i) umieszczanie tablic, napisów i innych znaków;

j) wznoszenie budowli oraz zakładanie lub budowa urządzeń komunikacyjnych i innych urządzeń technicznych;

k) przebywanie na terenie rezerwatu poza miejscami specjalnie w tym celu wyznaczonymi przez konserwatora przyrody.

§ 4. Rezerwat tworzy się w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu naturalnego lasu liściastego, przedstawiającego typy drzewostanów dębowo-sosnowo-lipowych charakterystycznych niegdyś dla Mazowsza z udziałem obydwu rodzimych gatunków dębu.

§ 5. Tracą moc wszelkie dotychczas wydane zarządzenia, dotyczące ochrony obszaru uznanego za rezerwat, stosownie do § 1.

§ 6. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.