Utworzenie Państwowej Inspekcji Gazowniczej.

Monitor Polski

M.P.1953.A-49.559

Akt utracił moc
Wersja od: 22 maja 1953 r.

UCHWAŁA NR 335
PREZYDIUM RZĄDU
z dnia 13 maja 1953 r.
w sprawie utworzenia Państwowej Inspekcji Gazowniczej.

W uzupełnieniu uchwały nr 630 Prezydium Rządu z dnia 30 lipca 1952 r. w sprawie zasad użytkowania gazu (Monitor Polski Nr A-68, poz. 1031) oraz w celu zapewnienia racjonalnego i oszczędnego użytkowania gazu oraz zapobieżenia jego marnotrawstwu Prezydium Rządu postanawia, co następuje:
1.
Tworzy się w Ministerstwie Górnictwa Państwową Inspekcję Gazowniczą, zwaną dalej w skrócie "Inspekcją".
2.
Inspekcja wchodzi w skład Centralnego Zarządu Gazownictwa i podlega jego dyrektorowi.
Zadaniem Inspekcji jest:
1)
kontrola racjonalnego i oszczędnego wykorzystania gazu do celów przemysłowych, a w szczególności przestrzegania postanowień uchwały nr 630 Prezydium Rządu z dnia 30 lipca 1952 r. w sprawie zasad użytkowania gazu (Monitor Polski Nr A-68, poz. 1031);
2)
kontrola produkcji gazu pod względem wykorzystania urządzeń produkcyjnych, przesyłowych i pomiarowych w zakładach przemysłowych.
1.
Kontrolę gospodarki gazem u odbiorców Inspekcja wykonuje przez sprawdzanie:
1)
stanu urządzeń odbiorczych gazu oraz sposobu ich działania;
2)
sposobu pomiaru oraz sposobu ewidencjonowania gazu;
3)
czy gaz jest pobierany zgodnie z przyznanymi limitami rocznymi, miesięcznymi i dobowymi oraz czy pobór gazu nie przekracza limitów szczytowych;
4)
prawidłowości gospodarki gazem, a zwłaszcza racjonalnego spalania gazu, wprowadzania usprawnień oraz ujawniania marnotrawstwa gazu;
5)
norm zużycia gazu, prawidłowości ich opracowania oraz ich przestrzegania;
6)
celowości i możliwości zastąpienia gazu innym paliwem;
7)
wykonania decyzji i zaleceń Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w sprawie wydanych na podstawie powołanej w § 2 uchwały z dnia 30 lipca 1952 r. zezwoleń na dalsze użytkowanie gazu oraz zapewnienia dostaw gazu dla inwestycji.
2.
Kontrolę gospodarki gazem u dostawców gazu do sieci dalekosiężnej Inspekcja wykonuje przez sprawdzanie zgodności obliczania ilości gazu oddawanego do sieci dalekosiężnej z zasadami racjonalnej gospodarki gazem.
Dostawcy i odbiorcy gazu obowiązani są umożliwić organom Inspekcji wgląd do wszelkich materiałów dotyczących gospodarki gazem oraz ułatwić dostęp do wszelkich urządzeń gazowych, znajdujących się na terenie kontrolowanych zakładów.
Protokoły i wnioski Inspekcji, zatwierdzone przez Ministerstwo Górnictwa, bada podstawę do wydania przez właściwych ministrów zarządzeń, mających na celu usunięcie uchybień w zakresie gospodarki gazowej stwierdzonych podczas kontroli.
O przypadkach niewykonania zarządzeń Inspekcja zawiadamia organ nadrzędny odbiorcy lub dostawcy gazu nie stosującego się do zarządzenia.
Minister Górnictwa przedłoży Prezydium Rządu w ciągu dwóch miesięcy projekt dekretu o Państwowej Inspekcji Gazowniczej, określający jej zadania i uprawnienia, a ponadto regulujący odpowiedzialność jednostek dostarczających i odbierających gaz oraz ich pracowników za niestosowanie przepisów i zasad dotyczących użytkowania gazu, jak również zarządzeń, wydawanych przez Inspekcję.
Minister Górnictwa ustali w instrukcji, wydanej za zgodą Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, szczegółowy zakres i sposób działania oraz organizację wewnętrzną Inspekcji.
Zobowiązuje się Prezesa Państwowej Komisji Etatów do przydzielenia Centralnemu Zarządowi Gazownictwa w razie potrzeby odpowiedniej ilości etatów osobowych dla Inspekcji.
Uchwała nie dotyczy jednostek podległych Ministrom Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego.
Wykonanie uchwały porucza się Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, Ministrowi Górnictwa, zainteresowanym ministrom oraz Prezesowi Państwowej Komisji Etatów.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.