Utworzenie centralnego funduszu oszczędnościowego paliw, energii, surowców i materiałów.

Monitor Polski

M.P.1983.36.202

Akt utracił moc

Wersja od: 18 listopada 1983 r.

UCHWAŁA Nr 137

RADY MINISTRÓW

z dnia 17 października 1983 r.

w sprawie utworzenia centralnego funduszu oszczędnościowego paliw, energii, surowców i materiałów.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 29, poz. 244) Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§  1.

1. Tworzy się centralny fundusz oszczędnościowy paliw, energii, surowców i materiałów, zwany dalej "funduszem".

2. Dysponentem funduszu jest Minister Gospodarki Materiałowej.

§  2.

1. Dochodami funduszu są:

1) wpłaty dokonywane przez jednostki gospodarki uspołecznionej z tytułu sprzedaży wyrobów (usług) objętych zakazem:

a) produkcji,

b) stosowania przy ich produkcji technologii wytwarzania nadmiernie energochłonnych i materiałochłonnych,

c) stosowania niektórych materiałów do produkcji określonych wyrobów (usług),

2) wpłaty dokonywane przez jednostki gospodarki uspołecznionej z tytułu przekroczenia limitów zużycia energii elektrycznej i paliw gazowych - w wysokości ustalonych opłat dodatkowych oraz kary nakładane za nieprzestrzeganie przepisów o gospodarce paliwowo-energetycznej,

3) wpłaty jednostek gospodarki uspołecznionej z tytułu przekroczenia państwowych normatywów zużycia paliw, energii, surowców i materiałów, dokonywane na podstawie odrębnych przepisów,

4) dotacje z centralnego funduszu postępu techniczno-ekonomicznego,

5) wpłaty z budżetu Państwa określane corocznie w ustawie budżetowej,

6) dobrowolne wpłaty jednostek gospodarki uspołecznionej i nie uspołecznionej.

2. W centralnych planach rocznych będą wyodrębniane niezbędne środki dewizowe do dyspozycji Ministra Gospodarki Materiałowej w celu zapewnienia realizacji przedsięwzięć finansowanych z funduszu.

§  3.

1. Zasady i tryb dokonywania wpłat, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-3, określa Minister Gospodarki Materiałowej w porozumieniu z Ministrem Finansów.

2. Minister Gospodarki Materiałowej przedstawia wnioski Przewodniczącemu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministrom Finansów oraz Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki o wydzielenie odpowiednich środków, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w ust. 2.

§  4.

1. Środki funduszu są przeznaczone na udzielanie pomocy finansowej jednostkom gospodarki uspołecznionej w formie nie oprocentowanych pożyczek i dotacji na:

1) podejmowanie przedsięwzięć modernizacyjnych skierowanych na uzyskanie efektów oszczędnościowych w zakresie paliw, energii, surowców lub materiałów w skali gospodarki narodowej, nie wywołujących pozytywnych skutków ekonomicznych uzasadniających ich podjęcie ze środków jednostki gospodarczej,

2) podejmowanie przedsięwzięć modernizacyjnych skierowanych na uzyskanie efektów oszczędnościowych w zakresie paliw, energii, surowców lub materiałów w skali gospodarki narodowej, a przekraczających możliwości finansowe jednostki gospodarczej, nawet z uwzględnieniem przysługujących jej ulg w podatkach,

3) podejmowanie inwestycji wymuszających postęp i efektywność wykorzystania paliw, energii, surowców lub materiałów w skali gospodarki narodowej,

4) podejmowanie inwestycji w zakresie produkcji substytucyjnej deficytowych paliw i materiałów, przynoszących efekty w skali gospodarki narodowej, przy jednoczesnym braku pozytywnych efektów ekonomicznych u podejmującego, lub przekraczających jego możliwości finansowe,

5) wdrażanie zakończonych prac badawczych, jeżeli wdrożenie jest pożądane w skali gospodarki narodowej, a nie daje doraźnych efektów ekonomicznych jednostce,

6) podejmowanie innych przedsięwzięć dotyczących działalności w zakresie oszczędzania paliw, energii, surowców i materiałów.

2. Zasady i tryb przyznawania nie oprocentowanych pożyczek i dotacji z funduszu - w zakresie przedsięwzięć inwestycyjnych - określa Minister Gospodarki Materiałowej w uzgodnieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.

§ 5. W razie nieosiągnięcia zakładanych efektów przyznana dotacja podlega zwrotowi w trybie ustalonym przez Ministra Gospodarki Materiałowej.

§  6.

1. Środki funduszu są gromadzone na wyodrębnionym rachunku Urzędu Gospodarki Materiałowej.

2. Środki funduszu nie wykorzystane w danym roku przechodzą na rok następny.

§ 7. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.