Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Usuwanie niektórych skutków szkód górniczych.

Monitor Polski

M.P.1952.A-48.657

Akt utracił moc

Wersja od: 6 czerwca 1952 r.

I.

Przepisy ogólne.

§ 1. Usunięcie skutków szkód górniczych w budynkach lub urządzeniach polega w zasadzie na doprowadzeniu ich do stanu użytecznego, przy uwzględnieniu potrzeb gospodarki socjalistycznej i postępu technicznego.

§ 2. Za wyrządzone robotami górniczymi szkody w plonach rolnych należy się poszkodowanemu odszkodowanie w gotówce, stanowiące różnicą pomiędzy wartością plonu tego samego gatunku, uzyskanego na innym pobliskim gruncie tej samej jakości, a wartością plonu, uzyskanego na gruncie, na którym w danym roku nastąpiło uszkodzenie.

§ 3. Przedsiębiorstwo górnicze nie ponosi kosztów usunięcia skutków szkód górniczych powstałych w budynkach lub urządzeniach wykonanych bez wymaganego zezwolenia właściwej władzy oraz w przypadkach przewidzianych w art. 103 ust. 3 prawa górniczego z dnia 29 listopada 1930 r. (Dz. U. R. P. Nr 85, poz. 654 z późniejszymi zmianami).

§ 4. Przedsiębiorstwo górnicze ponosi koszty kotwienia budynków, znajdujących się na terenach, pod którymi przeprowadza się odbudowę górniczą, a to celem zabezpieczenia tych budynków przed szkodami.

§ 5. Koszty usunięcia skutków szkód górniczych oraz akcji zapobiegawczej (kotwienia) pokrywa przedsiębiorstwo górnicze, którego roboty wyrządziły szkodę.

§  6.

1. Celem zgromadzenia środków finansowych na usuwanie skutków szkód górniczych i zapobieganie ich powstawaniu (kotwienie) każde przedsiębiorstwo górnicze (kopalnia) tworzy fundusz szkód górniczych przez obciążenie kosztów wydobycia narzutem od każdej wydobytej tony kopaliny. Wysokość narzutu ustala właściwy minister w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i Ministrem Finansów corocznie indywidualnie dla każdego przedsiębiorstwa górniczego.

2. Przedsiębiorstwo górnicze gromadzi fundusz szkód górniczych na własnym specjalnym rachunku we właściwym oddziale Narodowego Banku Polskiego.

3. W przypadkach gdy suma należności przekracza faktycznie zakumulowane przez przedsiębiorstwo górnicze środki na fundusz szkód górniczych, pokrycie następuje z kredytów antycypacyjnych na poczet akumulacji funduszu do wysokości planowanej akumulacji w roku kalendarzowym.

4. Środki finansowe, zakumulowane na rachunku funduszu szkód górniczych i nie wykorzystane w danym roku, pozostają do dyspozycji przedsiębiorstwa w roku następnym.

§ 7. Właściwy minister w razie potrzeby może w obrębie podległych mu przedsiębiorstw górniczych przenosić sumy funduszów szkód górniczych jednych przedsiębiorstw na fundusz innych przedsiębiorstw górniczych.

§ 8. Z funduszu szkód górniczych pokrywa się koszty usunięcia tych szkód górniczych, które zostały zgłoszone najdalej w ciągu trzech lat od dnia ich ujawnienia. Przedsiębiorstwo górnicze nie może się uchylić od pokrycia kosztów usunięcia skutków szkód górniczych ujawnionych po dniu 9 maja 1945 r. w budynkach mieszkalnych nadających się do naprawy, a zgłoszonych przed dniem 31 grudnia 1953 r.

§  9.

1. Wszelkie należności z tytułu usunięcia skutków szkód górniczych i zapobiegania ich powstawaniu pokrywane są stosownie do przepisów niniejszego zarządzenia w ciężar funduszu szkód górniczych, gromadzonego we właściwym dla przedsiębiorstwa górniczego oddziale Narodowego Banku Polskiego. O dokonanych wypłatach bank zawiadamia przedsiębiorstwo górnicze.

2. Koszty sporządzenia kosztorysu i dokumentacji technicznej robót, mających na celu usunięcie skutków szkód górniczych i zapobieganie ich powstawaniu, uważa się za koszt naprawy, podlegający zapłaceniu z funduszu szkód górniczych.

§ 10. Koszty robót remontowych nie przekraczające kwoty 3.000 zł na 1 obiekt mogą być realizowane za zgodą przedsiębiorstwa górniczego na podstawie rachunku za wykonane roboty.