Ustanowienie ostatecznego cła antydumpingowego w związku z przywozem na polski obszar celny syntetycznych włókien ciętych z poliestrów, pochodzących z Republiki Białoruś, po cenach dumpingowych.

Monitor Polski

M.P.2000.25.524

Akt utracił moc

Wersja od: 25 sierpnia 2000 r.

DECYZJA

MINISTRA GOSPODARKI

z dnia 3 sierpnia 2000 r.

w sprawie ustanowienia ostatecznego cła antydumpingowego w związku z przywozem na polski obszar celny syntetycznych włókien ciętych z poliestrów, pochodzących z Republiki Białoruś, po cenach dumpingowych.

Na podstawie art. 33 ust. 1 oraz art. 36 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych (Dz. U. Nr 157, poz. 1028), zwanej dalej "ustawą", postanawia się, co następuje:

1. Ustanawia się na okres 5 lat cło antydumpingowe na syntetyczne włókna cięte z poliestrów, oznaczone w Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego kodem PCN 5503 20 00 0, pochodzące z Republiki Białoruś.

2. Cło antydumpingowe ustala się w wysokości 7,3% wartości celnej towaru, o którym mowa w ust. 1.

3. Decyzja wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Uzasadnienie

Postępowanie zostało wszczęte w dniu 26 maja 1999 r., na wniosek firmy "ELANA" S.A. z Torunia, postanowieniem Ministra Gospodarki z dnia 14 maja 1999 r. w sprawie wszczęcia postępowania antydumpingowego w związku z domniemaniem przywozu na polski obszar celny syntetycznych włókien ciętych z poliestrów, pochodzących z Republiki Białoruś, po cenach dumpingowych i wyrządzenia przez ten przywóz szkody przemysłowi krajowemu (Monitor Polski Nr 18, poz. 247).

Z uwagi na powstałe trudności uzyskania informacji z krajów trzecich o gospodarce rynkowej, niezbędnych do określenia wartości normalnej syntetycznych włókien ciętych z poliestrów, decyzję o nałożeniu cła antydumpingowego podjęto z przeszło dwumiesięcznym opóźnieniem w stosunku do terminu przewidzianego w art. 32 ust. 1 ustawy.

Spółka "ELANA" S.A. jest jedynym krajowym producentem wytwarzającym syntetyczne włókna cięte z polimeru poliestrowego, w związku z tym spełniony został warunek określony w art. 20 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Okres badany dla określenia dumpingu obejmował 9 miesięcy 1998 r., to jest od dnia 1 stycznia do dnia 30 września 1998 r.

Okres badany dla określenia szkody obejmował lata od 1996 r. do dnia 30 września 1998 r.

W toku postępowania przyjęto następujące ustalenia:

1. Stwierdzono, że w okresie badanym wystąpił znaczący przywóz na polski obszar celny syntetycznych włókien ciętych z poliestrów, pochodzących z Republiki Białoruś.

2. Ustalono, że przywóz ten dokonywany był po cenach dumpingowych.

Ustalenie to zostało dokonane, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną cen wszystkich transakcji eksportowych w przywozie z Białorusi na polski obszar celny.

- Wartość normalną ustalono, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, na podstawie średniej ważonej ceny włókien ciętych w imporcie do Unii Europejskiej z krajów o gospodarce rynkowej w 1998 r. (dane EUROSTAT). Republikę Białoruś uznano za kraj o gospodarce nierynkowej, kierując się przesłankami, jakie w tej materii przyjmuje Unia Europejska (rozporządzenie Rady UE nr 905/1998).

- Cenę eksportową obliczono, zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, w rozumieniu art. 2.4.2 Porozumienia o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994, jako średnią ważoną cen wszystkich transakcji eksportowych z Białorusi w przywozie na polski rynek, na podstawie faktycznych danych przekazanych w kwestionariuszu antydumpingowym przez Zakłady Khimvolokno w Mogiliewie. Cena eksportowa skorygowana została do poziomu cen producenta (ex works). Khimvolokno jest jedynym producentem poliestrowych włókien ciętych na Białorusi oraz największym ich eksporterem do Polski (w okresie badanym - 55,1% całego eksportu Białorusi do Polski).

Na podstawie powyższych ustaleń wyliczono marżę dumpingu jako stosunek marginesu dumpingu do ceny eksportowej na bazie CIF.

Tak wyliczona marża dumpingu wyniosła 7,3%.

3. Znaczący przywóz przedmiotowych włókien ciętych po cenach dumpingowych wyrządził rzeczywistą szkodę przemysłowi krajowemu w badanym okresie.

Ustalenie powyższe dokonane zostało, zgodnie z art. 17 ustawy, na podstawie oceny:

- wielkości przywozu (pomimo tendencji spadkowej) syntetycznych włókien ciętych z poliestrów z Białorusi: w 1996 r. - 10.050 ton, w 1997 r. - 9.513 ton, a w 9 miesiącach 1998 r. - 3.797 ton,

- podcięcia cenowego, które wynosiło: w 1996 r. 25,6%, w 1997 r. - 16,7%, a w 9 miesiącach 1998 r. - 12,2%. Przemysł krajowy w związku z tym poniósł szkodę spowodowaną koniecznością dostosowania swoich cen krajowych na syntetyczne włókna cięte z poliestrów do cen tego towaru z importu, po cenach dumpingowych, z Białorusi,

- spadku udziału wnioskodawcy w krajowym rynku syntetycznych włókien ciętych z poliestrów: w 1996 r. udział ten wynosił 52%, a w 9 miesiącach 1998 r. - 48%,

- spadku wielkości sprzedaży: w 1996 r. - 17.063 tony, w 1997 r. - 15.455 ton, a w 9 miesiącach 1998 r. - 10.748 ton,

- zwiększającego się poziomu zapasów: z 436 ton w 1996 r. do 658 ton w 9 miesiącach 1998 r.,

- pogorszenia się stopy zysku: z -5,36% w 1996 r. do -9,9% pod koniec okresu badanego.

Rozpatrzono również następujące czynniki:

- wykorzystanie zdolności produkcyjnych, których stopień wykorzystania co prawda rośnie, ale jest w całym okresie badanym niewystarczający,

- stan zatrudnienia - zmniejszył się jedynie o 5 osób,

- średnie wynagrodzenie - w badanym okresie rosło nieznacznie powyżej inflacji.

W decyzji wzięto pod uwagę wszystkie czynniki wskazane w pismach zawierających informacje i opinie stron postępowania, uznając ich niekorzystny wpływ na sytuację przemysłu krajowego. Stwierdza się jednak, iż przywóz syntetycznych włókien ciętych z Republiki Białoruś po cenach dumpingowych był podstawowym czynnikiem wyrządzającym rzeczywistą szkodę, ponieważ oddziaływał szkodliwie na najbardziej newralgiczny punkt na rynku tego towaru, to jest na poziom cen. Podcięcie cenowe utrzymujące ceny wnioskodawcy na niskim poziomie rzutowało na ogólne wyniki finansowe, które świadczą o spełnieniu kryterium istnienia szkody z naddatkiem.

W świetle powyższych ustaleń uznano, iż pomimo nieznacznych pozytywnych zmian w zakresie stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych oraz wzrostu wynagrodzeń wyrządzona została rzeczywista szkoda przemysłowi krajowemu.

4. Biorąc pod uwagę powyższe, w celu wyeliminowania szkodliwych efektów przywozu po cenach dumpingowych przedmiotowego towaru z Białorusi, uznano za konieczne ustanowienie cła antydumpingowego. Cło to ustanowiono, zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy, w wysokości 7,3%, to jest na poziomie marży dumpingu, odpowiadającej marginesowi dumpingu.

5. Z uwagi na skalę wyrządzonej szkody oraz niebezpieczeństwo kontynuowania przywozu syntetycznych włókien ciętych z poliestrów, pochodzących z Białorusi, po cenach dumpingowych, jak również mając na względzie okres czasu niezbędny dla przemysłu krajowego na zneutralizowanie szkodliwych skutków tego przywozu, powyższe cło antydumpingowe ustanowiono na okres 5 lat, zgodnie z art. 48 ust. 2 ustawy.

Pouczenie

Zgodnie z art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego od niniejszej decyzji nie przysługuje odwołanie. Strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do Ministra Gospodarki z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia decyzji.