Ustanowienie kas specjalnych i specjalnych poborców w niektórych prezydiach rad narodowych oraz kas specjalnych w urzędach celnych.

Monitor Polski

M.P.1951.A-6.79

Akt utracił moc

Wersja od: 24 września 1952 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 11 stycznia 1951 r.

w sprawie ustanowienia kas specjalnych i specjalnych poborców w niektórych prezydiach rad narodowych oraz kas specjalnych w urzędach celnych.

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów i zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 188) oraz w związku z postanowieniami § 64 przepisów stanowiących załącznik do zarządzenia Ministra Finansów z dnia 25 listopada 1950 r. w sprawie przepisów o wykonywaniu budżetu Państwa oraz o rachunkowości budżetowej - zarządza się, co następuje;

I.

Kasy specjalne w prezydiach rad narodowych gmin i miast nie stanowiących powiatów.

§  1.

1. Ustanawia się kasy specjalne poborowe w prezydiach rad narodowych gmin i miast nie stanowiących powiatów.

2. Kasy specjalne przyjmują w gotówce wszelkie wpłaty z tytułu danin publicznych i innych należności pobieranych przez prezydia rad narodowych.

3. Kasom specjalnym może być zlecone przyjmowanie w gotówce także innych należności, aniżeli wymienione w ust. 2.

4. Przy wykonywaniu czynności kasowych kasy specjalne obowiązane są stosować się do następujących zasad:

1) na każdą pobraną kwotę kasa wydaje wpłacającemu pokwitowanie z kwitariusza o ściśle zarachowanych kwitach.

2) kwity powinny być pisane przebitkowo przez kalkę, aby kopie kwitów stanowiły dziennik wpłat,

3) kopie kwitów (dziennik wpłat) powinny być codziennie podsumowane, a ogólne sumy wpisane według rodzajów należności na oddzielne konto w księdze kasowej, przewidzianej w § 121 przepisów o wykonywaniu budżetu Państwa oraz o rachunkowości budżetowej,

4) pobrane sumy powinny być codziennie wpłacane na właściwe rachunki w Narodowym Banku Polskim bezpośrednio lub za pośrednictwem poczty,

5) dowody, stwierdzające pobranie i wpłacenie pobranych sum do banku, powinny być przechowywane w stanie uporządkowanym i odpowiednio zabezpieczone.

II. ¹

Kasy specjalne w wydziałach finansowych (oddziałach terenowych) prezydiów powiatowych rad narodowych i rad narodowych miast stanowiących powiaty oraz w oddziałach finansowych prezydiów dzielnicowych rad narodowych.

§  2.

1. Ustanawia się kasy specjalne poborowe w wydziałach finansowych (oddziałach terenowych) prezydiów powiatowych rad narodowych i rad narodowych miast stanowiących powiaty oraz w oddziałach finansowych prezydiów dzielnicowych rad narodowych miast dzielących się na dzielnice.

2. Wyjątek od zasady ustalonej w ust. 1 wymaga zgody Ministra Finansów.

3. Kasy specjalne przyjmują w gotówce i w papierach wartościowych wpłaty z tytułu danin publicznych i innych należności, pobieranych przez wydziały finansowe (oddziały terenowe) i oddziały finansowe prezydiów rad narodowych, w których zostały ustanowione.

4. Sposób dokonywania obrotów kasowych normują przepisy zawarte w Tymczasowej instrukcji organizacyjnej dla urzędów skarbowych z dnia 15 listopada 1948 r., stanowiącej dodatek do Dziennika Urzędowego Ministerstwa Skarbu Nr 98, ze zmianami wprowadzonymi późniejszymi zarządzeniami. Całkowite sumy wpływów w gotówce i w papierach wartościowych powinny być codziennie wpłacane na właściwe rachunki w Narodowym Banku Polskim.

III.

Specjalni poborcy.

§  3.

1. Upoważnia się prezydia rad narodowych wszystkich stopni do ustanawiania w podległych jednostkach budżetowych specjalnych poborców (inkasentów) dla poboru (inkasowania) wszelkich należności, pobieranych przez te jednostki.

2. Prezydia rad narodowych określają tryb postępowania specjalnych poborców (inkasentów) oraz zasady kontroli ich czynności z uwzględnieniem następujących wytycznych:

1) specjalny poborca (inkasent) wydaje na każdą pobraną kwotę pokwitowanie z kwitariusza o ściśle zarachowanych kwitach,

2) kwity powinny być pisane przebitkowo przez kalkę, aby w kwitariuszu pozostawały kopie wydanych kwitów,

3) codziennie specjalny poborca (inkasent) obowiązany jest wpłacać pobrane sumy na właściwe rachunki bankowe lub do kasy specjalnej, jeżeli jednostka budżetowa, przy której ustanowiono specjalnego poborcę (inkasenta), posiada kasę specjalną; jeżeli w miejscu czynności specjalnego poborcy (inkasenta) nie ma placówki pocztowej lub jeżeli pobrane sumy są nieznacznej wysokości, prezydium rady narodowej może zezwolić na wpłacanie pobranych sum w innych terminach, jednak nie rzadziej aniżeli raz w tygodniu,

4) dowody, stwierdzające pobranie i wpłacenie przez poborcę (inkasenta) pobranych sum, powinny być poddane okresowej kontroli i odpowiednio zabezpieczone.

IV.

Kasy specjalne w urzędach celnych.

§  4.

1. Ustanawia się kasy specjalne w urzędach celnych.

2. Kasy urzędów celnych mają charakter poborowy w zakresie sum objętych budżetem Państwa, natomiast poborowo-płatnicze - w zakresie innych sum.

3. Szczegółowy tryb postępowania kas urzędów celnych w zakresie dokonywania obrotów kasowych normują przepisy specjalne.

V.

Przepis końcowy.

§ 5. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1951 r.

¹ Część II zmieniona przez § 1 zarządzenia z dnia 9 września 1952 r. (M.P.52.A-80.1298) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 24 września 1952 r.