§ 4. - Ustalenie zasad i trybu wydawania zezwoleń na wyrąb drzew w lasach nie stanowiących własności Państwa i w niektórych lasach państwowych oraz tryb i sposób kontroli użytkowania tych lasów.

Monitor Polski

M.P.1960.96.428

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1960 r.

§  4.

1. W celu uzyskania zezwolenia na wyrąb, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, posiadacz lasu powinien wnieść podanie do właściwego nadleśniczego przedsiębiorstwa lasów państwowych, który przesyła je do leśniczego w celu zbadania sprawy na gruncie oraz ustalenia ilości i gatunków drzew kwalifikujących się do wyrębu, jak również pomierzenia ich średnic wraz z korą na wysokości piersi oraz obliczenia masy grubizny bez kory.

2. Wyznaczenie drzew do wyrębu następuje przez odbicie na nich znaku cechówki leśniczego oraz kolejnego numeru drzewa na szyi korzeniowej i na strzale na wysokości piersi. Numerację drzew prowadzi leśniczy w każdym roku kalendarzowym osobno, przy czym właściwą liczbę kolejną poprzedza się cyfrą zero dla odróżnienia drewna pozyskanego z lasów nie stanowiących własności Państwa od drewna pochodzącego z lasów państwowego gospodarstwa leśnego.

3. Po wpisaniu na podaniu numerów drzew przeznaczonych do wyrębu i ich gatunków leśniczy mierzy średnicę tych drzew wraz z korą na wysokości piersi oraz ich wysokość, odnotowując na podaniu wyniki pomiarów oraz obliczoną na ich podstawie masę grubizny bez kory. Obliczenia masy grubizny należy dokonać na podstawie tablic miąższości drzew stojących Grundnera i Schwappacha, odliczając odpowiedni procent masy drzewnej na korę.

4. Leśniczy podsumowuje na podaniu obliczenia masy drzew przeznaczonych do wyrębu, wykazuje na nim dane liczbowe dotyczące szacunkowego podziału tej masy na użytek i opał i przekazuje podanie nadleśniczemu do dalszego załatwienia.

5. Nadleśniczy analizuje dane zawarte w podaniu, zamieszcza na nim swój wniosek co do zgodności zamierzonego wyrębu z zasadami racjonalnego gospodarstwa leśnego i przesyła to podanie do prezydium gromadzkiej rady narodowej w celu wydania decyzji.

6. Prezydium gromadzkiej rady narodowej wydaje zezwolenie na wyrąb w trzech egzemplarzach, z których pierwszy otrzymuje strona, drugi - nadleśniczy, a trzeci pozostaje w aktach prezydium gromadzkiej rady narodowej.

7. Zezwolenie powinno zawierać również pouczenie posiadacza lasu o obowiązku zawiadomienia przez niego leśniczego o dokonaniu wyrębu drzew na podstawie zezwolenia.

8. Leśniczy w ciągu miesiąca od daty zgłoszenia przez posiadacza lasu dokonanego wyrębu drzew przeprowadza oględziny na gruncie, sprawdza, czy zgodnie z udzielonym zezwoleniem wyrąbane zostały te drzewa, które wykazane są w zezwoleniu, i po ustaleniu zgodności wyrębu z uzyskanym zezwoleniem cechuje wyrąbane drzewo cechówką i odbija numeratorem numery wymienione w zezwoleniu na wyrąb, a więc te same, które były przy wyznaczaniu drzew do wyrębu wybite na szyi korzeniowej i na strzale na wysokości piersi.

9. Czynności leśniczego określone w ust. 8, dotyczące cechowania i numerowania, nie mają zastosowania do drzew, których średnica wraz z korą na wysokości piersi jest mniejsza od 15 cm.

10. Znak cechówki i kolejny numer leśniczy odbija na czole dłużycy oraz na przekroju pnia po ściętym drzewie. Dłużyce w czubie oznacza się tylko znakiem cechówki.

11. W razie przecięcia przez posiadacza lasu wyrąbanej dłużycy na dwie lub więcej kłód leśniczy oznacza każdą kłodę tym samym numerem dopisując obok numeru litery a, b, c itd.

12. Drzewo wyrąbane nie ulega pomiarowi, jak również nie dokonuje się żadnych poprawek i uzupełnień w wydanym przez prezydium gromadzkiej rady narodowej zezwoleniu.

13. Cechowanie i numerowanie wyrąbanego drzewa leśniczy obowiązany jest przeprowadzić wyłącznie na terenie lasu posiadacza.

14. Czynności leśniczego, wynikające na skutek wydawania zezwolenia na wyrąb drzewek choinkowych, powinny się ograniczyć wyłącznie do wyznaczenia na gruncie ilości tych drzewek.