Ustalenie wzoru umowy i karty skierowania poborowego do służby zastępczej.

Monitor Polski

M.P.1992.22.162

Akt utracił moc
Wersja od: 15 lipca 1992 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 26 czerwca 1992 r.
w sprawie ustalenia wzoru umowy i karty skierowania poborowego do służby zastępczej.

Na podstawie art. 191 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16 i Nr 40, poz. 174) zarządza się, co następuje:
Ustala się wzór umowy o wykonanie pracy przez poborowych skierowanych do odbycia służby zastępczej ze wskazanymi zakładami pracy, stanowiący załącznik nr 1 do zarządzenia.
Ustala się wzór karty skierowania poborowego do służby zastępczej, stanowiący załącznik nr 2 do zarządzenia.
Traci moc zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1988 r. w sprawie wzoru karty skierowania poborowego do służby zastępczej (Monitor Polski Nr 30, poz. 271).
Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

WZÓR UMOWY O WYKONYWANIE PRACY PRZEZ POBOROWYCH, W RAMACH ODBYWANIA SŁUŻBY ZASTĘPCZEJ

W dniu ................ 19 .... r. zawarta została umowa

pomiędzy Wojewodą .............. reprezentowanym przez

............................... a zakładem pracy

...................................................

(nazwa i adres zakładu pracy)

reprezentowanym przez kierownika zakładu

................................. o następującej treści:

§  1.
1.
Zakład pracy zobowiązuje się przyjąć poborowych ..../(podać liczbę) i zapewnić im warunki wykonywania pracy - na czas trwania służby zastępczej.
2.
Zakres i rodzaj pracy ustala zakład pracy w porozumieniu z wojewódzkim biurem pracy, uwzględniając predyspozycje poborowych oraz w miarę możliwości posiadane przez nich kwalifikacje.
§  2.
Zakład pracy:
1)
przeszkoli poborowych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych; przeszkolenie to należy przeprowadzić przed dopuszczeniem poborowych do pracy, a następnie okresowo, odpowiednio do zasad szkolenia obowiązujących z tego zakresu w zakładzie pracy,
2)
zapewni nadzór nad przestrzeganiem przez poborowych zasad i przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,
3)
przeszkoli poborowych w zakresie regulaminu pracy oraz norm i wymagań obowiązujących przy powierzonych zadaniach,
4)
zapewni poborowym bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
5)
zapewni realizację zaleceń lekarskich dotyczących poborowych,
6)
dostarczy poborowym odpowiednią odzież roboczą i ochronną oraz sprzęt ochrony osobistej, a także środki higieny osobistej, na zasadach określonych dla pracowników zakładu, oraz zapewni pranie tej odzieży.
§  3.
1.
Czas pracy poborowych określają odrębne przepisy wydane na podstawie Kodeksu pracy.
2.
W razie czasowego wykonywania pracy poza siedzibą zakładu pracy, w innej miejscowości, zakład pracy obowiązany jest zwrócić poborowym koszt przejazdu i zakwaterowania według zasad określonych w przepisach w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych w obszarze kraju.
3.
Poborowym wykonującym prace w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych albo w porze nocnej zakład pracy wypłaci dodatek za wykonywanie tych prac, na zasadach określonych dla pracowników wykonujących takie same prace w danym zakładzie.
4.
W zamian za czas przepracowany ponad ustaloną normę czasu pracy kierownik zakładu pracy udzieli poborowemu czasu wolnego w tym samym wymiarze.
§  4.
Zakład pracy jest obowiązany udzielić urlopu wypoczynkowego poborowemu, w wymiarze siedmiu dni kalendarzowych w pierwszym roku służby i dziesięciu dni w drugim roku służby, a absolwentom szkół wyższych - siedmiu dni kalendarzowych.
§  5.
Zakład pracy zapewni poborowemu korzystania ze świadczeń zakładowego funduszu socjalnego na zasadach określonych dla pracowników zakładu pracy.
§  6.
1.
Zakład pracy zapewni poborowym, według ich uznania, bezpłatne całodzienne wyżywienie lub równoważnik pieniężny oraz równoważnik za ubranie w wysokości i na zasadach określonych przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.
2.
Obok świadczeń pieniężnych wymienionych w ust. 1 zakład pracy wypłaci poborowym świadczenie pieniężne (żołd) w wysokości określonej w przepisach, o których mowa w ust. 1.
§  7.
Zakład pracy zapewni poborowym posiłki profilaktyczne i regeneracyjne, jeżeli odbywają się służbę na stanowisku, na którym przysługują pracownikom takie posiłki.
§  8.
Zakład pracy wyda poborowym bezpłatne bilety na codzienny dojazd do zakładu pracy i z powrotem, z wyjątkiem przypadków, gdy bezpłatny przejazd zapewni we własnym zakresie.
§  9.
Niniejsza umowa ulega rozwiązaniu w razie:
1)
likwidacji zakładu pracy,
2)
zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych lub w związku ze zmianami organizacyjnymi, produkcyjnymi albo technologicznymi (likwidacja stanowisk pracy, na których zatrudnieni byli poborowi),
3)
odbycia służby poborowych.
§  10.
1.
Jeżeli poborowy zaniedbuje swoje obowiązki albo narusza ustalony w zakładzie pracy porządek lub dyscyplinę pracy, kierownik zakładu pracy wymierza poborowemu kary wymienione w Kodeksie pracy.
2.
W razie bezskuteczności zastosowania kar, o których mowa w ust. 1, kierownik zakładu pracy może stosownie do przepisów art. 38 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16 i Nr 40, poz. 174) wystąpić do wojewódzkiej komisji poborowej z wnioskiem o uchylenie poborowemu skierowania do służby zastępczej.
§  11.
W sprawach nie uregulowanych niniejszą umową zakład pracy zobowiązuje się do stosowania i przestrzegania przepisów ustawy, o której mowa w § 10 ust. 2, i przepisów wykonawczych obowiązujących w tym zakresie.

Kierownik zakładu pracy ................. Wojewoda ..........

ZAŁĄCZNIK Nr  2

Wzór karty skierowania poborowego do służby zastępczej

(pominięty)

Pouczenie

1. Poborowy wymieniony w karcie skierowania jest obowiązany ją przyjąć. W razie czasowej nieobecności poborowego, kartę jest obowiązany przyjąć dorosły domownik, zameldowany w miejscu zamieszkania poborowego.

2. W stosunku do poborowego, który uchyla się od potwierdzenia doręczenia mu karty skierowania do służby zastępczej, wojewoda może stosownie do przepisu art. 38 ust. 2 pkt 3 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16 i Nr 40, poz. 174), zwanej dalej ustawą, wystąpić do wojewódzkiej komisji poborowej z wnioskiem o uchylenie poborowemu skierowania do służby zastępczej.

3. Poborowy jest obowiązany stawić się w zakładzie pracy do odbycia służby zastępczej w terminie określonym w karcie skierowania. Należy zabrać ze sobą niniejszą kartę, książeczkę wojskową, dowód osobisty i dokumenty stwierdzające posiadane kwalifikacje zawodowe.

4. Niestawienie się poborowego do służby zastępczej w terminie określonym w karcie skierowania będzie usprawiedliwione tylko w przypadku jego obłożnej choroby, stwierdzonej zaświadczeniem lekarskim zakładu opieki zdrowotnej. W tym przypadku poborowy albo członek jego rodziny jest obowiązany zawiadomić zakład pracy o przyczynie nieobecności i przewidzianym czasie jej trwania pierwszego dnia nieobecności w pracy, nie później jednak niż w dniu następnym, osobiście lub przez pocztę.

5. Karty skierowania nie wolno przenosić, przewozić lub przesyłać za granicę ani też użyczać innej osobie do wykorzystania.

6. Poborowemu przysługuje od organu kierującego bilet kredytowy z miejsca zamieszkania do miejsca stawienia się w zakładzie pracy.

7. O utracie (zagubieniu, kradzieży itp) karty skierowania należy niezwłocznie zawiadomić organ, który ją wystawił. Utrata lub nieprzyjęcie karty skierowania nie zwalnia poborowego od obowiązku stawienia się do odbycia służby w określonym w tej karcie terminie i miejscu.

8. Poborowy, który nie zgłasza się do służby zastępczej w określonym terminie i miejscu - z przyczyn nie usprawiedliwionych - podlega karze pozbawienia wolności od roku albo grzywny (art. 232 ust. 1 ustawy). Jeżeli natomiast poborowy nie zgłasza się do odbywania służby:

- przez okres dłuższy niż 14 dni, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 (art. 232 ust. 2 ustawy),

- w celu trwałego uchylenia się od niej, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 (art. 232 ust. 3 ustawy).