Ustalenie wysokości i trybu pobierania opłat za korzystanie z urządzeń handlowych na targowiskach.

Monitor Polski

M.P.1955.74.921

Akt utracił moc

Wersja od: 20 października 1955 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA HANDLU WEWNĘTRZNEGO ORAZ PREZESA PAŃSTWOWEJ KOMISJI CEN

z dnia 29 lipca 1955 r.

w sprawie ustalenia wysokości i trybu pobierania opłat za korzystanie z urządzeń handlowych na targowiskach.

Na podstawie art. 7 dekretu z dnia 3 czerwca 1953 r. o ustalaniu cen, opłat i stawek taryfowych (Dz. U. Nr 31, poz. 122), § 2 ust. 3 pkt 1 uchwały nr 406 Rady Ministrów z dnia 3 czerwca 1953 r. w sprawie właściwości organów do ustalania niektórych cen, opłat i stawek taryfowych oraz w sprawie zasad i trybu składania wniosków o ustalenie cen, opłat i stawek taryfowych oraz określenie wytycznych do ich ustalenia (Monitor Polski z 1953 r. Nr A-57, poz. 722, Nr A-96, poz. 1336 i Nr A-115, poz. 1495 oraz z 1954 r. Nr A-50, poz. 683) i § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1949 r. w sprawie zakresu działania Ministra Handlu Wewnętrznego (Dz. U. Nr 10, poz. 62) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Upoważnia się prezydia wojewódzkich rad narodowych oraz Rad Narodowych w m.st. Warszawie i m. Łodzi do ustalania wysokości opłat za korzystanie z urządzeń handlowych na targowiskach.

2. Wysokość opłat za korzystanie z urządzeń handlowych na targowiskach, ustalana przez prezydia wojewódzkich rad narodowych oraz Rad Narodowych w m.st. Warszawie i m. Łodzi, nie może przewyższać stawek maksymalnych określonych w cenniku stanowiącym załącznik do niniejszego zarządzenia.

3. Jeżeli dotychczasowe opłaty, pobierane na poszczególnych targowiskach, są niższe od stawek maksymalnych, podwyższenie opłat wymaga zgody Państwowej Komisji Cen.

§ 2. Prezydia wojewódzkich rad narodowych ustalają wysokość opłat za korzystanie z urządzeń handlowych w oparciu o opinie prezydiów powiatowych (miejskich) rad narodowych właściwych ze względu na położenie targowisk, dla których opłaty mają być ustalane.

§  3.

1. Opłaty pobiera się za stałe lub okresowe korzystanie z urządzeń handlowych targowiska bądź placu pod urządzenia handlowe na targowiskach krytych i otwartych.

2. Za urządzenia handlowe, o których mowa w ust. 1, uważa się zainstalowane na targowisku:

1) boksy - punkty sprzedaży stanowiące zamknięte pomieszczenie (siatkowane, oszklone) z wnętrzem niedostępnym dla nabywców, wyposażone w specjalne urządzenia do prowadzenia sprzedaży takich artykułów, jak mięso, drób, ryby itp.,

2) kioski - punkty sprzedaży stanowiące zamknięte pomieszczenie wolno stojące lub wbudowane z wnętrzem niedostępnym dla nabywców; wyposażenie stanowią lada i półki, dostosowane do rodzaju sprzedawanych artykułów,

3) stragany - punkty sprzedaży skonstruowane z elementów przenośnych, z nakryciem brezentowym lub drewnianym,

4) stoiska - punkty sprzedaży nie posiadające charakteru stałego urządzenia; wyposażenie: lada lub stół oraz ewentualnie półki do rozmieszczania towaru.

§  4.

1. Podstawą do korzystania z urządzeń handlowych lub placu powinna być umowa zawarta przez użytkownika z administracją targowiska.

2. Umowy z jednostkami targowiskowymi na korzystanie z urządzeń handlowych lub placu dla sieci stałej i ajencyjnej zawierają jednostki handlu uspołecznionego, w których imieniu ajent dokonuje sprzedaży.

3. Zajmowanie urządzeń handlowych lub placu pod własne urządzenia handlowe na targowisku bez uprzednio zawartej umowy jest niedozwolone.

§  5.

1. Za jednostkę podlegającą opłacie przyjmuje się 1 m².

2. Przy obliczaniu powierzchni urządzenia lub placu zajętego pod urządzenia handlowe na targowisku, części metrów kwadratowych poniżej 0,5 m² zaokrągla się w dół, a od 0,5 m² zaokrągla się wzwyż do pełnych metrów.

3. Za powierzchnię podlegającą opłacie uważa się powierzchnię danego urządzenia handlowego (stoiska, kiosku) oraz faktycznie zajmowaną powierzchnię poza urządzeniem na towar, opakowanie itp.

§ 6. Obowiązek ponoszenia opłat powstaje z dniem oznaczonym umową o korzystaniu z urządzeń handlowych lub placu bez względu na to, czy czynności handlowe zostały rozpoczęte.

§ 7. Za urządzenia posiadające wyposażenia specjalne, np. masarskie i rzeźnicze, baseny rybne itp., stawki opłat maksymalnych mogą być podwyższone o 20%. Przepis powyższy nie ma zastosowania do boksów.

§  8.

1. Opłaty za korzystanie z urządzeń handlowych lub placu na targowiskach z handlem niecodziennym (np. 2 lub 3 razy w tygodniu) należy obliczać według stawek ustalonych przez prezydia wojewódzkich rad narodowych (w ramach stawek maksymalnych), stosując 1/24 stawki miesięcznej za każdy dzień korzystania z urządzenia.

2. Ilość dni korzystania z urządzeń nie może być mniejsza od ilości dni targowych, ustalonych przez prezydia właściwych terenowo rad narodowych.

3. Za handel codzienny należy uważać handel, odbywający się co najmniej 5 dni w tygodniu.

§ 9. Od jednostek występujących jednorazowo na targowiskach, np. na czas otwarcia jarmarku lub kiermaszu, z którymi nie zawarto umów na korzystanie z urządzeń handlowych lub placu za ten okres, należy pobierać opłaty ustalone przez prezydia rad narodowych oraz Rad Narodowych w m.st. Warszawie i m. Łodzi zgodnie z dekretem z dnia 20 maja 1955 r. o podatkach i opłatach terenowych (Dz. U. Nr 21, poz. 136).

§ 10. Jednostki handlu nie uspołecznionego obowiązane są przy zawieraniu umów na korzystanie z urządzeń handlowych lub placu na targowiskach do wpłacenia administracji targowiska kaucji zwrotnej w wysokości 2-miesięcznej opłaty, z której mogą być pokryte wszelkie należności z tytułu świadczonych przez targowisko usług w chwili zaprzestania wykonywania czynności handlowych.

§ 11. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK  ¹

CENNIK MAKSYMALNYCH STAWEK OPŁAT ZA KORZYSTANIE Z URZĄDZEŃ HANDLOWYCH LUB PLACU PRZY HANDLU CODZIENNYM

Rodzaj urządzenia	Wysokość opłaty za 1 m2 za okres jednego miesiąca w złotych dla osób prywatnych
	w miastach wojewódzkich (m. st. Warszawie i m. Łodzi)	w pozostałych miejscowościach
1. Na targowisku krytym:
1) boks	120	70
2) kiosk	110	60
3) stoisko	95	50
4) powierzchnia pod urządzenia handlowe	90	40
2. Na targowisku otwartym (placu):
1) kiosk	100	55
2) stragan	90	45
3) stoisko	85	35
4) powierzchnia pod urządzenia handlowe, na złożenie towaru, opakowań itp.	80	30

¹ Załącznik zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 29 września 1955 r. (M.P.55.92.1192) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 20 października 1955 r.