Ustalenie wykładni art. 59 ustawy z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej, w związku z art. 1, 46 i 47 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. - Prawo o stowarzyszeniach.

Monitor Polski

M.P.1988.28.249

Akt jednorazowy
Wersja od: 1 października 1988 r.

UCHWAŁA
RADY PAŃSTWA
z dnia 15 września 1988 r.
w sprawie ustalenia wykładni art. 59 ustawy z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej, w związku z art. 1, 46 i 47 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. - Prawo o stowarzyszeniach.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4 Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Rada Państwa ustala następującą wykładnię art. 59 ustawy z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. Nr 34, poz. 181), w związku z art. 1, 46 i 47 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 94, poz. 808, z 1946 r. Nr 4, poz. 30, z 1949 r. Nr 41, poz. 293 i Nr 45, poz. 335, z 1950 r. Nr 44, poz. 401 i Nr 53, poz. 489, z 1964 r. Nr 41, poz. 276 oraz z 1985 r. Nr 36, poz. 167).
Użyty w art. 59 ustawy o kulturze fizycznej zwrot "działają na zasadach określonych w Prawie o stowarzyszeniach" należy odnosić do "bytu prawnego stowarzyszeń" - stosownie do definicji zawartej w art. 1 Prawa o stowarzyszeniach.
Działalność stowarzyszenia kultury fizycznej może być oceniana wedle kryteriów określonych w art. 46 Prawa o stowarzyszeniach ze skutkiem prawnym przewidzianym w tym przepisie.
Organem uprawnionym do wnioskowania w trybie art. 47 Prawa o stowarzyszeniach w odniesieniu do stowarzyszeń kultury fizycznej jest Minister Spraw Wewnętrznych działający w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu do Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej.