Ustalenie podstawy ubezpieczenia pracowników rolnych.

Monitor Polski

M.P.1951.A-56.745

Akt utracił moc
Wersja od: 1 czerwca 1951 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 7 czerwca 1951 r.
w sprawie ustalenia podstawy ubezpieczenia pracowników rolnych.

Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym (Dz. U. R. P. Nr 51, poz. 396 i z 1946 r. Nr 4, poz. 28) zarządza się, co następuje:
Podstawą wymiaru składek i świadczeń, we wszystkich rodzajach ubezpieczenia pracowników rolnych jest całkowite wynagrodzenie pracownika tak w gotówce jak i w naturze, z zastrzeżeniem norm ustalonych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym.
Część gotówkową wynagrodzenia pracownika rolnego przyjmuje się w wysokości kwot należnego wynagrodzenia gotówkowego.
Za podstawę ustalenia części wynagrodzenia w naturze przyjmuje się następujące przeciętne ceny:
pszenica97,50za1 q
żyto61,50""1 q
jęczmień61,50 ""1 q
groch97,50""1 q
ziemniaki19,50""1 q
węgiel9,60""1 q
mleko0,75""1 litr
całodzienne wyżywienie108,00miesięcznie
mieszkanie9,00""
pomieszczenie dla inwentarza6,00""
Wartość innych naturaliów, nie wymienionych w § 3, oblicza się na podstawie ich równowartości w naturaliach, określonych w § 3, według stosunku oznaczonego w obowiązującym układzie zbiorowym pracy.
Do podstawy wymiaru składek i świadczeń przy ubezpieczeniu pracowników rolnych, zatrudnionych w zakładach pracy władania publicznego, a objętych układem zbiorowym pracy, zawartym w dniu 9 maja 1951 r. pomiędzy Centralnym Zarządem Państwowych Gospodarstw Rolnych a Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Rolnictwa, nie wlicza się wartości bezpłatnie udzielanych świadczeń w naturze, przewidzianych w §§ 35, 40, 46, 47, 49, 51 i 66 powołanego układu zbiorowego, jak również różnicy wartości między ceną ustaloną w § 3 a ceną płaconą przez pracownika za świadczenia odpłatne.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 czerwca 1951 r.