Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Ustalenie lokalizacji szczegółowej inwestycji budowlanych i stref ochronnych oraz wyrażanie zgody na zmianę sposobu wykorzystania terenu.
Monitor Polski
M.P.1966.25.129
Akt utracił moc Wersja od: 31 maja 1966 r.
Rozdział 1.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
§ 1.
1.
Zarządzenie reguluje: 1)
ustalanie lokalizacji szczegółowej inwestycji budowlanych, 2)
wyrażanie zgody na zmianę sposobu wykorzystania terenu bez dokonywania inwestycji budowlanych, 3)
ustalanie stref ochronnych.2.
Jednostki gospodarki uspołecznionej, osoby prawne nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej i osoby fizyczne obowiązane są uzyskiwać decyzje ustalające lokalizację szczegółową inwestycji budowlanych oraz decyzje wyrażające zgodę na zmianę sposobu wykorzystania terenu bez dokonywania inwestycji - w wypadkach oraz w sposób, określony w niniejszym zarządzeniu.§ 2.
1.
Decyzja ustalająca lokalizację szczegółową inwestycji budowlanych, zwana dalej "decyzją o lokalizacji szczegółowej", określa działkę budowlaną lub teren, na którym inwestycja może być wykonana, granicę i przybliżoną powierzchnię tej działki albo terenu oraz - w miarę potrzeby - ustala warunki urbanistyczne, architektoniczne i budowlane, które inwestor ma obowiązek spełnić przy wykonywaniu inwestycji. Warunkami urbanistycznymi są również warunki zagospodarowania terenów na obszarze wiejskich jednostek osadniczych oraz warunki dotyczące kolejności realizacji inwestycji.2.
Decyzja ustalająca lokalizację szczegółową inwestycji liniowych i sieciowych jednoznacznie określa przebieg linii lub układ sieci oraz - w miarę potrzeby - pasy terenu, potrzebne do wykonania takiej inwestycji, a także tereny pod budowę obiektów związanych z jej wykonaniem.3.
Decyzja wyrażająca zgodę na zmianę sposobu wykorzystania terenu bez dokonania inwestycji budowlanych, zwana dalej "decyzją o sposobie wykorzystania terenu", określa teren oraz w miarę potrzeby warunki, które powinny być spełnione w związku z nowym sposobem wykorzystania terenu.§ 3.
1.
Decyzje o lokalizacji szczegółowej oraz decyzje o sposobie wykorzystania terenu podejmowane są na podstawie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, a w braku tych planów - na podstawie posiadanych materiałów do planów, uzupełnionych przez organ miejscowego planowania przestrzennego niezbędnymi danymi, i po przeprowadzeniu uzgodnień z zainteresowanymi organami. Podstawą do podejmowania tych decyzji są również zatwierdzone projekty wyznaczenia terenów budowlanych na wsi.2.
Materiały do planów, stanowiące podstawę decyzji, powinny być odpowiednio oznaczone, rejestrowane i przechowywane.§ 4.
1.
Właściwy organ miejscowego planowania przestrzennego może wydawać decyzje o lokalizacji szczegółowej o charakterze czasowym oraz decyzje o sposobie wykorzystania terenu, dopuszczające przed planowym zagospodarowaniem terenów przejściowo inne ich wykorzystanie.2.
Decyzje, o których mowa w ust. 1, nie mogą dopuszczać budownictwa mieszkaniowego.3.
Decyzje, o których mowa w ust. 1, mogą być wydane jedynie po uzasadnieniu przez inwestorów ekonomicznej celowości i opłacalności zamierzonych inwestycji budowlanych lub zmiany sposobu wykorzystania terenu.§ 5.
Decyzje, o których mowa w § 4, powinny określać termin, do którego będą mogły istnieć te obiekty lub czasowa zmiana sposobu wykorzystania terenu, a ponadto, w miarę potrzeby, powinny ustalać warunki określone w § 2 ust. 1 oraz warunki likwidacji przejściowego zagospodarowania terenu.§ 6.
1.
Decyzje o lokalizacji szczegółowej oraz o sposobie wykorzystania terenu, z wyjątkiem określonych w ust. 2, wydają organy do spraw miejscowego planowania przestrzennego prezydiów powiatowych rad narodowych, rad narodowych miast stanowiących powiaty oraz dzielnicowych rad narodowych miast wyłączonych z województw, zwane dalej "powiatowymi organami miejscowego planowania przestrzennego". Jeżeli jednak organom prezydiów dzielnicowych rad narodowych miast wyłączonych z województw nie przekazano spraw lokalizacji szczegółowej, sprawy te należą do organów miejscowego planowania przestrzennego prezydiów rad narodowych miast wyłączonych z województw.2.
Organy do spraw miejscowego planowania przestrzennego prezydiów wojewódzkich rad narodowych oraz prezydiów rad narodowych miast wyłączonych z województw, zwane dalej "wojewódzkimi organami miejscowego planowania przestrzennego", wydają decyzje o lokalizacji szczegółowej inwestycji budowlanych: 1)
które według zamierzenia lub przedsięwzięcia inwestycyjnego mają być wykonane na obszarze dwóch lub więcej powiatów, 2)
kościołów i związków religijnych, 3)
których lokalizację ogólną ustaliła Rada Ministrów, Komisja Planowania przy Radzie Ministrów lub Komisja Lokalizacyjna przy Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.3.
W braku zatwierdzonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, którego opracowanie należy do wojewódzkiego organu miejscowego planowania przestrzennego, lub w razie przystąpienia przez ten organ do aktualizacji planu, powiatowy organ powinien przed wydaniem decyzji uzyskać jej akceptację przez wojewódzki organ miejscowego planowania przestrzennego.4.
Wojewódzkie organy miejscowego planowania przestrzennego przed wydaniem decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 2, powinny zasięgać opinii właściwych powiatowych organów miejscowego planowania przestrzennego.