Oddział 1 - Lokalizacja szczegółowa. - Ustalenie lokalizacji szczegółowej inwestycji budowlanych i stref ochronnych oraz wyrażanie zgody na zmianę sposobu wykorzystania terenu.

Monitor Polski

M.P.1966.25.129

Akt utracił moc

Wersja od: 31 maja 1966 r.

1.

Lokalizacja szczegółowa.

§ 28. Uzyskania decyzji o lokalizacji szczegółowej wymagają inwestycje budowlane, polegające na:

1) budowie nowych oraz odbudowie obiektów budowlanych,

2) rozbudowie i przebudowie obiektów budowlanych, których wykonanie związane jest:

a) z powiększeniem terenu dotychczas wykorzystywanego,

b) ze zmianą intensywności zabudowy,

c) ze zmianą przeznaczenia istniejących obiektów budowlanych.

§  29.

1. Zwolnienie od obowiązku uzyskania decyzji o lokalizacji szczegółowej, określone w § 8 ust. 1, stosuje się odpowiednio. Zwolnieniem tym nie są objęte inwestycje polegające na budowie, odbudowie, rozbudowie oraz przebudowie kapliczek i innych obiektów kultu religijnego.

2. Ponadto decyzji o lokalizacji szczegółowej nie wymagają następujące inwestycje budowlane:

1) budowa nowych oraz odbudowa obiektów budowlanych na terenach objętych szczegółowymi miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego, a na obszarze wsi - także planami podziału terenów budowlanych, jeżeli inwestycje te mają być realizowane zgodnie z ustaleniami tych planów,

2) rozbudowa i przebudowa obiektów budowlanych - poza granicami miast i osiedli,

3) inwestycje dokonywane w obrębie istniejących zagród gospodarstw wiejskich poza granicami miast i osiedli.

§ 30. Inwestorzy powinni uzyskać decyzję o lokalizacji szczegółowej przed sporządzeniem projektu budowlanego oraz przed przystąpieniem do robót związanych z inwestycją.

§  31.

1. Inwestorzy składają organowi miejscowego planowania przestrzennego wniosek, zawierający:

1) dokładne określenie działki lub terenu, na którym ma być dokonana inwestycja (miejscowość oraz ulica i numer nieruchomości lub określenie położenia nieruchomości),

2) wymienienie właściciela nieruchomości; jeżeli inwestor nie jest wyłącznym właścicielem nieruchomości - określenie praw do tej nieruchomości,

3) określenie rodzaju, wielkości i przeznaczenia inwestycji.

2. Ponadto inwestor obowiązany jest złożyć lub okazać organowi miejscowego planowania przestrzennego dokumenty, stwierdzające prawa inwestora do nieruchomości określonej we wniosku, jak np. dowód własności, dowód wieczystego użytkowania, zaświadczenie prezydium właściwej rady narodowej o posiadaniu nieruchomości. O przedstawieniu dokumentów należy na wniosku dokonać adnotacji, określającej te dokumenty.

3. W razie zamierzonej budowy obiektów związanych z założeniem gospodarstwa lub zakładu uciążliwego dla otoczenia albo związanego funkcjonalnie z określonym terenem, inwestor powinien złożyć zaświadczenie właściwego organu administracji państwowej o celowości założenia takiego gospodarstwa lub zakładu.

4. W razie zamierzonej budowy obiektów uciążliwych lub szkodliwych dla otoczenia, inwestor obowiązany jest dołączyć do wniosku lokalizacyjnego opinię organu państwowej inspekcji sanitarnej. Organ miejscowego planowania przestrzennego odmówi wydania decyzji o lokalizacji, jeżeli warunki zawarte w tej opinii nie będą mogły być zachowane.

5. Właściwy organ miejscowego planowania przestrzennego może zażądać złożenia mapy sytuacyjnej lub geodezyjnego szkicu sytuacyjnego w wypadkach, gdy nie można jednoznacznie określić położenia, powierzchni i granic działki, na której ma być dokonana inwestycja.

§ 32. Decyzja o lokalizacji szczegółowej wydawana jest z zastrzeżeniem, że nie narusza ona praw osób trzecich.

§  33.

1. W razie braku zatwierdzonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i niemożności wydania decyzji na podstawie materiałów do tego planu (§ 3) wojewódzki organ miejscowego planowania przestrzennego może na wniosek powiatowego organu miejscowego planowania przestrzennego jednorazowo odroczyć wydanie decyzji o lokalizacji szczegółowej do czasu zatwierdzenia planu, nie dłużej jednak niż na 3 lata.

2. Po upływie okresu odroczenia odmowa wydania decyzji o lokalizacji szczegółowej nie może być uzasadniona brakiem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

§ 34. Decyzja o lokalizacji szczegółowej traci ważność po upływie 3 lat od dnia wydania, jeżeli w tym czasie nie przystąpiono do budowy.

§ 35. Uzyskanie decyzji o lokalizacji szczegółowej w granicach obszarów górniczych nie zwalnia inwestora od spełnienia warunków, wynikających z przepisów prawa górniczego.