Oddział 1 - Lokalizacja szczegółowa. - Ustalenie lokalizacji szczegółowej inwestycji budowlanych i stref ochronnych oraz wyrażanie zgody na zmianę sposobu wykorzystania terenu.

Monitor Polski

M.P.1966.25.129

Akt utracił moc
Wersja od: 31 maja 1966 r.

1.

Lokalizacja szczegółowa.

§  7.
1.
Uzyskania decyzji o lokalizacji szczegółowej wymagają inwestycje budowlane, polegające na:
1)
budowie nowych lub odbudowie obiektów budowlanych,
2)
rozbudowie i przebudowie obiektów budowlanych, których wykonanie związane jest:
a)
z powiększeniem terenu dotychczas wykorzystywanego,
b)
ze zmianą intensywności zabudowy,
c)
ze zmianą przeznaczenia istniejących obiektów budowlanych,
d)
z potrzebą ustalenia lub zmianą istniejących ograniczeń w korzystaniu z terenów sąsiednich.
2.
Decyzji o lokalizacji szczegółowej wymaga budowa domków campingowych lub ich zespołów.
§  8.
1.
Uzyskania decyzji o lokalizacji szczegółowej nie wymagają inwestycje budowlane polegające na budowie, odbudowie, rozbudowie i przebudowie:
1)
obiektów budowlanych, które zgodnie z obowiązującymi przepisami o państwowym nadzorze budowlanym mogą być wykonywane bez sporządzania projektu budowlanego,
2)
urządzeń budowlanych, związanych z budynkami,
3)
obiektów architektury ogrodowej, jak pomników, posagów, figur, wodotrysków itp., nie będących budynkami,
4)
obiektów inżynierskich w obrębie urządzonych terenów zieleni użytku publicznego,
5)
obiektów inżynierskich melioracji wodnych dla potrzeb rolnictwa i leśnictwa - poza granicami miast, osiedli i wyznaczonych terenów budowlanych na wsi,
6)
budowli ochronnych przeciwśniegowych, przeciwlawinowych i przeciwrumowiskowych,
7)
obiektów inżynierskich, instalacji przemysłowych i urządzeń technicznych w obrębie istniejących zakładów, których realizacja nie wymaga wprowadzenia lub zwiększenia istniejących ograniczeń w korzystaniu z terenów sąsiednich,
8)
tymczasowych obiektów budowlanych, związanych z prowadzeniem badań i robót geologicznych, poszukiwawczych górniczych oraz robót geodezyjnych, jak: rusztowania, magazyny, biura budowy itp.
2.
Ponadto uzyskania decyzji o lokalizacji szczegółowej nie wymagają następujące inwestycje budowlane:
1)
rozbudowa i modernizacja torowisk w granicach obszaru, kolejowego - bez zmiany ilości torów na szlaku, ich prześwitu oraz rodzaju trakcji,
2)
inwestycji o charakterze techniczno-eksploatacyjnym w granicach obszaru kolejowego, jak nastawnie, posterunki blokowych, domki toromistrzów i przejazdowych, urządzenia trakcyjne i urządzenia zabezpieczające ruch pociągów,
3)
inwestycje w granicach lotnisk i szybowisk, z wyjątkiem dworców lotniczych, budynków administracyjnych, mieszkalnych i kulturalno-socjalnych oraz inwestycji zwiększających ograniczenia zabudowy poza lotniskami i szybowiskami lub uciążliwość lotnisk dla otoczenia,
4)
przebudowa mostów poza granicami miast i osiedli,
5)
przebudowa i modernizacja dróg publicznych w granicach istniejącego pasa drogowego - poza granicami miast, osiedli i wyznaczonych terenów budowlanych na wsi,
6)
inwestycje o charakterze techniczno-eksploatacyjnym w granicach portów oraz na drogach wodnych śródlądowych, jak: tory i nawierzchnie na nabrzeżach, wieże oświetleniowe na falochronach, instalacje sygnalizacyjne oraz takie roboty z zakresu regulacji, wykonywane w zbiornikach wodnych, w korytach rzek i na ich brzegach, które nie wpłyną na przebieg i ukształtowanie tych brzegów,
7)
budowa małych domków o charakterze techniczno-eksploatacyjnym i o kubaturze do 250 m3, jak: podstacje, pompownie, wagi wagonowe, budki strażnicze, budynki sanitarne itp. w obrębie istniejących zakładów komunalnych, przemysłowych, górniczych i energetycznych oraz kompleksów obiektów budowlanych wojskowych nie zaliczonych do wojskowego budownictwa specjalnego i kompleksów obiektów budowlanych Milicji Obywatelskiej,
8)
budowa, przebudowa lub rozbudowa pojedynczych budynków produkcyjnych, a także budynków i urządzeń gospodarczych - na obszarze ośrodków gospodarczych wielkotowarowych gospodarstw rolnych; zwolnienie to nie dotyczy robót związanych z wprowadzeniem nowego rodzaju produkcji lub powodujących powiększenie obszaru ośrodka,
9)
obiekty inżynierskie, instalacje przemysłowe i urządzenia techniczne, związane z eksploatacją kopalin - w granicach terenów, zajętych, pod tę eksploatację,
10)
budowa pojedynczych służbowych osad służby leśnej (nadleśniczych, leśniczych itp.), budowa budynków, dla których nie jest wymagane pozwolenie na budowę, oraz budowa dróg leśnych - na terenach państwowych gospodarstw leśnych poza granicami miast, osiedli i wyznaczonych terenów budowlanych na wsi,
11)
rozbudowa i modernizacja linii przewodowych energetyki i łączności, polegająca na zwiększeniu ilości lub przekroju przewodów, wymianie urządzeń wsporczych, jak również na zmianie izolacji linii - bez potrzeby zmiany ograniczeń w korzystaniu z terenów,
13)
inwestycje w zakresie elektryfikacji rolnictwa, polegające na budowie sieci energetycznych o napięciu do 1 kV poza granicami miast i osiedli.
3.
Zwolnienia, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2, 3, 5, 7 i 8, nie dotyczą inwestycji na terenach, których przeznaczenie ulega zmianie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
4.
Nie wymagają uzyskania decyzji o lokalizacji szczegółowej wiercenia i inne wyrobiska poszukiwawcze i badawcze.
§  9.
Inwestycje, wymagające uzyskania decyzji o lokalizacji szczegółowej na obszarach istniejących zakładów przemysłowych, ośrodków gospodarczych wielkotowarowych gospodarstw rolnych oraz kompleksów obiektów budowlanych wojskowych, nie zaliczonych do wojskowego budownictwa specjalnego, jak również kompleksów obiektów budowlanych Milicji Obywatelskiej, mogą być, na wniosek inwestora, zwolnione przez właściwy organ miejscowego planowania przestrzennego od obowiązku uzyskania takiej decyzji, jeżeli obszary te są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i zamierzone inwestycje nie kolidują z ustaleniami tego planu.
§  10.
1.
Decyzję o lokalizacji szczegółowej wydaje się dla przedsięwzięcia inwestycyjnego.
2.
Decyzja o lokalizacji szczegółowej inwestycji liniowych i sieciowych może dotyczyć poszczególnych zadań inwestycyjnych. Ustalenie lokalizacji szczegółowej w tych wypadkach następuje na podstawie koncepcji całości zamierzenia i przedsięwzięcia inwestycyjnego.
§  11.
Inwestorzy powinni uzyskiwać decyzje o lokalizacji szczegółowej, w toku opracowywania projektu wstępnego inwestycji, a jeżeli projekt wstępny nie jest sporządzany - w toku opracowywania projektu technicznego.
§  12.
1.
Decyzje o lokalizacji szczegółowej wydawane są na wniosek inwestorów, którzy powinni:
1)
zwrócić się do właściwego organu miejscowego planowania przestrzennego o wskazanie terenu lub uzgodnić z tym organem swoją propozycję lokalizacyjną,
2)
ustalić w porozumieniu z tym organem - odpowiednio do rodzaju inwestycji i terenu lokalizacji - zakres niezbędnych uzgodnień i opinii (§ 15 ust. 1 pkt 2) oraz termin złożenia wniosku lokalizacyjnego,
3)
złożyć w ustalonym terminie wniosek lokalizacyjny.
2.
Niezłożenie wniosku lokalizacyjnego w ustalonym terminie powoduje utratę ważności postanowienia o wskazaniu terenu lub zgody na propozycję lokalizacyjną inwestora.
3.
W wypadkach nie budzących wątpliwości i po złożeniu przez inwestora wystarczających materiałów i danych właściwy organ miejscowego planowania przestrzennego może propozycję lokalizacyjną inwestora uznać za wniosek o ustalenie lokalizacja szczegółowej.
§  13.
1.
W celu uzyskania wskazania terenu lub uzgodnienia swojej propozycji lokalizacyjnej (§ 12 ust. 1 pkt 1) inwestorzy składają - w uzasadnionych wypadkach w kilku wariantach - materiały i dane, opracowane stosownie do przepisów o projektowaniu inwestycji, określające dla przedsięwzięcia inwestycyjnego:
1)
ogólną charakterystykę inwestycji pod względem technicznym i użytkowym, jej program i szacunkowy koszt oraz przewidziany termin realizacji,
2)
ogólne wymagania, którym teren powinien odpowiadać, dane ogólne o podstawowych urządzeniach sieciowych, które są niezbędne do prawidłowego zaprojektowania inwestycji, dane uzasadniające położenie i wielkość potrzebnego terenu oraz ograniczenia, jakie inwestycja spowoduje w korzystaniu z terenów sąsiednich,
3)
w razie rozbudowy, przebudowy lub modernizacji istniejącego zakładu - mapę sytuacyjną oraz opis stanu istniejącego zagospodarowania terenu w niezbędnym zakresie,
4)
w razie przedstawienia swojej propozycji lokalizacyjnej, przewidującej również teren dla zamierzenia inwestycyjnego - koncepcję zagospodarowania terenu zamierzenia inwestycyjnego w podziałce 1 : 5.000 lub 1 : 2.000; w razie złożenia wniosku o wskazanie terenu - studium koncepcyjne zamierzenia inwestycyjnego z posiadanymi materiałami, jeżeli studium takie było przeprowadzone,
5)
decyzję, o lokalizacji ogólnej,
6)
w razie zamierzonej budowy budynków średnio wysokich i wysokich - zgodę na wzniesienie tych budynków,
7)
opinię w zakresie koordynacji terenowej i branżowej inwestycji.
2.
Materiały wymienione w ust. 1 pkt 5, 6 i 7 należy składać w odniesieniu do inwestycji, dla których są one wymagane stosownie do obowiązujących przepisów.
3.
Dane wymienione w ust. 1 pkt 1, 2 i 4 powinny być zgodne z danymi wyjściowymi do projektowania, akceptowanymi w myśl przepisów o projektowaniu inwestycji.
4.
W razie podejmowania inwestycji liniowych i sieciowych za koncepcję zagospodarowania terenu zamierzenia inwestycyjnego uważa się:
1)
wkreślenie projektowanego przebiegu linii lub układu sieci oraz - w razie potrzeby - rozmieszczenie obiektów, związanych z tą linią lub siecią, na tle istniejącego zagospodarowania terenów, na mapy w skali nie mniejszej niż 1 : 5.000 - w odniesieniu do terenów w granicach miast, osiedli i wyznaczonych terenów budowlanych na wsi oraz w skali nie mniejszej niż 1 : 25.000 - w odniesieniu do innych terenów,
2)
w razie potrzeby - określenie szerokości pasa terenu, który ma być zajęty pod inwestycję, oraz ograniczeń w korzystaniu z terenów sąsiednich, jeżeli do realizacji inwestycji będzie to niezbędne.
5.
W razie podejmowania osiedlowego budownictwa mieszkaniowego zamiast materiałów wymienionych w ust. 1 pkt 1-6 inwestor składa:
1)
oświadczenie, określające wielkość przedsięwzięcia inwestycyjnego w izbach lub m2 powierzchni użytkowej mieszkań - na podstawie wieloletniego planu gospodarczego,
2)
orientacyjne zapotrzebowanie terenu oraz określenie zamierzonej wysokości zabudowy,
3)
w razie zgłoszenia swojej propozycji lokalizacyjnej - oznaczenie proponowanych granic terenu na odrysie fragmentu szczegółowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w braku tego planu - na odrysie fragmentu ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego.
6.
W razie podejmowania inwestycji, polegających na odbudowie, przebudowie lub rozbudowie obiektów, co do których decyzję o lokalizacji ogólnej wydaje Komisja Lokalizacyjna przy Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, do materiałów określonych w ust. 1 należy dołączyć opinię tej komisji o celowości zamierzonych inwestycji.
§  14.
1.
Jeżeli do rozpatrzenia wniosku inwestora konieczna jest opinia o koordynacji terenowej inwestycji, a inwestor nie był zobowiązany do jej złożenia (§ 13 ust. 1 pkt 7), opinię taką uzyskuje właściwy organ miejscowego planowania przestrzennego.
2.
Organ miejscowego planowania przestrzennego najpóźniej w ciągu 30 dni, a w miastach wyłączonych z województw - w ciągu 45 dni od dnia złożenia wniosku zgadza się na propozycję lokalizacyjną inwestora lub wskazuje inwestorowi jeden albo kilka terenów, na których może być zlokalizowana inwestycja.
3.
Przy wyrażaniu zgody na propozycję lokalizacyjną inwestora lub wskazaniu terenu organ miejscowego planowania przestrzennego powinien - w razie potrzeby - określić warunki zagospodarowania terenów.
4.
W razie lokalizacji inwestycji na obszarze miast nie wyłączonych z województw i nie stanowiących powiatów oraz na obszarze osiedli i wsi - organ miejscowego planowania przestrzennego przesyła odpis wskazania terenu lub zgody na propozycję lokalizacyjną inwestora do wiadomości prezydium właściwej (miejskiej, osiedla lub gromadzkiej) rady narodowej.
§  15.
1.
Po dokonaniu wyboru terenu inwestorzy składają organowi miejscowego planowania przestrzennego wniosek lokalizacyjny (§ 12 ust. 1 pkt 3), do którego - zależnie od rodzaju inwestycji i terenu lokalizacji - dołączają:
1)
trzy egzemplarze planu zagospodarowania terenu przedsięwzięcia inwestycyjnego, opracowywanego stosownie (do przepisów o projektowaniu inwestycji - w takim stopniu zaawansowania, które pozwala na określenie:
a)
propozycji powierzchni i granic terenu projektowanej lokalizacji,
b)
stref ochronnych lub innych ograniczeń w korzystaniu z terenów sąsiednich,
c)
sposobu zagospodarowania terenu (usytuowania głównych obiektów nadziemnych i podziemnych, głównych ciągów uzbrojenia, zasad układu komunikacyjnego, zieleni wysokiej i niskiej),
d)
elementów istniejącego zagospodarowania terenu, podlegających adaptacji, rozbiórce lub likwidacji,
e)
w razie potrzeby - propozycji powierzchni i granic terenu, niezbędnego do realizacji zamierzenia inwestycyjnego,
2)
dowody uzgodnień i opinie w zakresie podanym w § 12 ust. 1 pkt 2, dotyczącym:
a)
możliwości zaopatrzenia w wodę, energię, usuwania ścieków, ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem, podłączenia do wszystkich sieci,
b)
zagadnień, regulowanych przepisami szczególnymi (o państwowej inspekcji sanitarnej, o ochronie powietrza przed zanieczyszczeniem, prawa górniczego, wodnego, lotniczego, o ochronie przeciwpożarowej, o ochronie dóbr kultury, o ochronie przyrody, o kolejach, drogach publicznych itp.),
c)
koordynacji terenowej i branżowej inwestycji,
d)
możliwości zajęcia pod inwestycje użytków rolnych lub leśnych - w razie gdy lokalizacja inwestycji jest przewidziana na terenach rolnych lub leśnych nie objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub zatwierdzonym projektem wyznaczenia terenów budowlanych na wsi,
e)
warunków zajęcia użytków rolnych lub leśnych w odniesieniu do inwestycji, lokalizowanych na terenach objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub zatwierdzonym projektem wyznaczania terenów budowlanych na wsi,
3)
opinię o przydatności gruntu do celów inwestycji,
4)
informacje dotyczące własności nieruchomości (własność państwowa, spółdzielcza, organizacji społecznej, kościołów i związków religijnych, prywatna).
2.
Dla inwestycji osiedlowego budownictwa mieszkaniowego należy:
1)
na planie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oznaczyć również:
a)
granice obliczeniowe poszczególnych terenów mieszkaniowych, wypoczynkowych, sportowych i innych,
b)
linie rozgraniczające tereny usług ogólnomiejskich i usług podstawowych na wydzielonych działkach oraz ogrodów osiedlowych,
c)
pomieszczenia na cele usługowe w budynkach mieszkalnych,
d)
bilanse terenu, kubatur i powierzchni obiektów budowlanych, zestawienia wskaźników techniczno-ekonomicznych, charakteryzujących zagospodarowanie terenu,
2)
w razie zamierzonej budowy budynków średnio wysokich i wysokich - załączyć do wniosku o lokalizację zgodę na wzniesienie tych budynków, jeżeli wymagają tego przepisy szczególne.
3.
Dla inwestycji liniowych i sieciowych zamiast planu, określonego w ust. 1 pkt 1, inwestorzy składają trzy egzemplarze planu, stanowiącego część projektu tych inwestycji, w skali pozwalającej na dokładne rozeznanie stanu istniejącego w terenie; plany te powinny określać rodzaj inwestycji oraz proponowany przebieg linii lub układ sieci, a w razie potrzeby - również pasy terenu i usytuowanie obiektów związanych z linią lub siecią oraz granice i powierzchnie terenów, potrzebnych do budowy tych obiektów.
4.
Do wniosku lokalizacyjnego na budowę domków campingowych zamiast materiałów, określonych w ust. 1, należy załączyć następujące dane:
1)
charakterystykę inwestycji (ilość oraz cechy techniczne i użytkowe domków campingowych, sposób oświetlenia, zaopatrzenia w wodę i usuwania nieczystości, przewidywane urządzenia wspólne, jak umywalnia, stołówka itp.),
2)
trzy egzemplarze planu zagospodarowania terenu w skali nie mniejszej niż 1 : 1.000 z określeniem proponowanych granic terenu i oznaczeniem rozmieszczenia domków na tle istniejących warunków środowiska (drzewa, krzewy, cieki wodne), a także proponowanego zapewnienia rezerwy terenowej; plan powinien zawierać orientację, określającą położenie terenu oraz powiązanie z układem komunikacyjnym,
3)
wymienienie właściciela (użytkownika, zarządcy) terenu,
4)
przewidywany okres wykorzystywania terenu,
5)
dowody uzgodnienia:
a)
w zakresie realizacji inwestycji wspólnych,
b)
z terenowymi komitetami kultury fizycznej i turystyki, organami inspekcji sanitarnej i ochrony przeciwpożarowej oraz - w zależności od położenia terenu - z organami służby rolnej, leśnej, wodnej, konserwatorem przyrody, urzędami morskimi itp.
§  16.
Przy wydawaniu decyzji o lokalizacji szczegółowej organ miejscowego planowania przestrzennego powinien uwzględniać dalszą budowę lub rozbudowę obiektów i zarezerwować tereny niezbędne do realizacji zamierzenia inwestycyjnego.
§  17.
Wydanie decyzji o lokalizacji szczegółowej powinno nastąpić w ciągu 14 dni od dnia złożenia wszystkich wymaganych materiałów.
§  18.
Integralną część decyzji o lokalizacji szczegółowej stanowi odpowiedni plan zagospodarowania terenu, wymieniony w § 15, co powinno być stwierdzone właściwą klauzulą na planie.
§  19.
1.
Właściwy organ miejscowego planowania przestrzennego doręcza na piśmie:
1)
decyzję o lokalizacji szczegółowej - inwestorowi,
2)
w razie wydania decyzji przez wojewódzki organ miejscowego planowania przestrzennego - odpis decyzji powiatowemu organowi miejscowego planowania przestrzennego.
2.
Organ miejscowego planowania przestrzennego, wydający decyzję o lokalizacji szczegółowej, przesyła zawiadomienie o wydaniu tej decyzji właściwemu prezydium (miejskiej, dzielnicowej, osiedla lub gromadzkiej) rady narodowej do wiadomości i w celu wywieszenia na tablicy ogłoszeń w prezydium właściwej rady narodowej na okres 14 dni.
3.
Przesyłanie zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, nie obowiązuje w odniesieniu do inwestycji w zakresie elektryfikacji rolnictwa oraz tych inwestycji liniowych, do których stosuje się szczególny tryb wywłaszczania nieruchomości.
§  20.
Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych w porozumieniu z właściwymi ministrami może wprowadzić odstępstwa od zasad i trybu ustalania lokalizacji szczegółowej dla inwestycji budownictwa specjalnego w zakresie obronności kraju, realizowanych na terenach zamkniętych.
§  21.
W razie gdy po wydaniu decyzji o lokalizacji szczegółowej nastąpiły zmiany istotnych składników inwestycji (zmiany rodzaju produkcji lub usług albo ich rozmiarów, zmiany procesu technologicznego), inwestor obowiązany jest niezwłocznie przedstawić organowi miejscowego planowania przestrzennego pełne dane o zamierzonych zmianach w celu rozważenia potrzeby zmiany decyzji o lokalizacji szczegółowej. Jeżeli w związku z taką zmianą ulega zmianie plan zagospodarowania terenu inwestycji, inwestor obowiązany jest złożyć trzy egzemplarze zmienionego planu.
§  22.
1.
Decyzja o lokalizacji szczegółowej traci ważność, jeżeli:
1)
wniosek inwestora o nabycie nieruchomości został ostatecznie załatwiony odmownie,
2)
w okresie bieżącego wieloletniego narodowego planu gospodarczego nie przystąpiono do budowy, a inwestycja nie jest zamieszczona w następnym wieloletnim planie gospodarczym,
3)
decyzja o lokalizacji ogólnej, wydana dla tej inwestycji, utraciła ważność.
2.
Jeżeli zajdą okoliczności wymienione w ust. 1, inwestor obowiązany jest niezwłocznie powiadomić o tym organ miejscowego planowania przestrzennego, który wydał decyzję lokalizacji szczegółowej.
§  23.
W razie nieprzystąpienia do budowy w ciągu 3 lat od dnia wydania decyzji o lokalizacji szczegółowej, organ miejscowego planowania przestrzennego może - po zbadaniu sprawy i uzyskaniu wyjaśnień inwestora - decyzję tę uchylić.