Ustalanie dni i godzin otwierania i zamykania zakładów świadczących usługi dla ludności.

Monitor Polski

M.P.1967.41.198

Akt utracił moc

Wersja od: 24 lipca 1967 r.

ZARZĄDZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU DROBNEJ WYTWÓRCZOŚCI I MINISTRA HANDLU WEWNĘTRZNEGO

z dnia 12 lipca 1967 r.

w sprawie ustalania dni i godzin otwierania i zamykania zakładów świadczących usługi dla ludności.

Na podstawie art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 14 kwietnia 1967 r. o godzinach otwarcia placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych dla ludności oraz o rozkładzie czasu pracy pracowników w nich zatrudnionych (Dz. U. Nr 13, poz. 56) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zarządzenie dotyczy zakładów usługowych prowadzonych przez uspołecznione i nie uspołecznione jednostki organizacyjne drobnej wytwórczości oraz przez przedsiębiorstwa podległe i nadzorowane przez Ministra Handlu Wewnętrznego.

§ 2. Dni i godziny otwierania i zamykania zakładów usługowych powinny być ustalane zgodnie z wytycznymi, stanowiącymi załącznik do niniejszego zarządzenia.

§ 3. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

WYTYCZNE W SPRAWIE USTALANIA DNI I GODZIN OTWIERANIA I ZAMYKANIA ZAKŁADÓW USŁUGOWYCH DROBNEJ WYTWÓRCZOŚCI I RESORTU HANDLU WEWNĘTRZNEGO

1. Przy ustalaniu czasu otwarcia wszystkich zakładów usługowych w dni powszednie oraz zakładów usługowych określonych w art. 3 ustawy z dnia 14 kwietnia 1967 r. o godzinach otwarcia placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych dla ludności oraz o rozkładzie czasu pracy pracowników w nich zatrudnionych (Dz. U. Nr 13, poz. 56) w niedziele i dni świąteczne, należy brać pod uwagę rozkład zajęć ludności miejscowej, okresy i terminy napływu ludności okolicznej i obcej, możliwości organizacyjne zakładów usługowych, a w tym potrzeby stosowania przerw w ich działalności w ciągu dnia.

2. Czas otwarcia zakładów usługowych pracujących na jedną zmianę powinien być ustalany w porze dnia umożliwiającej mieszkańcom korzystanie z ich usług, a więc z reguły w porze popołudniowej w dni powszednie oraz w porze przedpołudniowej w niedziele i święta. W dużych ośrodkach przemysłowych przy ustalaniu godzin otwierania i zamykania zakładów usługowych należy uwzględniać możliwość korzystania przez większość mieszkańców z usług po godzinach pracy.

3. Dla wygody ludności nie pracującej zawodowo, a także dla obsługi osób o zmiennym czasie pracy i ludności napływowej, oraz ze względu na specyficzną lokalizację zakładów usługowych (np. okolice dworców kolejowych i autobusowych, główne arterie komunikacyjne, miejsca uczęszczane przez wycieczki itp.) czas otwarcia wyznaczonych (dyżurujących) zakładów usługowych powinien być odpowiednio przedłużony. Adresy tych zakładów powinny być umieszczone w oknach wystawowych lub w miejscu widocznym na drzwiach wejściowych najbliżej położonych zakładów tej samej branży.

4. Czas otwarcia zakładów usługowych zlokalizowanych na terenach wiejskich powinien być dostosowany do potrzeb ludności zatrudnionej w rolnictwie. W gromadach można wprowadzać jedną lub dwie przerwy w funkcjonowaniu zakładu usługowego w ciągu dnia albo zróżnicować godziny otwierania takich zakładów w zależności od pory roku. Ponadto w gromadach, osiedlach i małych miastach czas otwarcia zakładów usługowych powinien być dostosowany do okresowego napływu okolicznej ludności (np. w dni targowe).

5. W zakładach usługowych, w których w ciągu tygodnia zwyczajowo występuje zróżnicowanie popytu na usługi (np. fryzjerskie, kosmetyczne, fotograficzne, naprawczo-konserwacyjne samochodów itp.) mogą być ustalone różne godziny otwierania zakładów w poszczególnych dniach tygodnia.

6. W niedziele i dni świąteczne powinny być czynne parkingi oraz niektóre wyznaczone zakłady usługowe: fotograficzne, fryzjerskie i stacje obsługi samochodów. Liczbę wyznaczonych zakładów usługowych, które mają być czynne w niedziele i dni świąteczne, należy uzależnić od rzeczywistych potrzeb ludności. Czas otwarcia zakładów usługowych czynnych w niedziele i dni świąteczne powinien zapewniać ludności możność korzystania z poszczególnych rodzajów usług. W tym celu właściwe do ustalania godzin otwierania i zamykania zakładów usługowych prezydia rad narodowych, po zasięgnięciu opinii dyrektorów przedsiębiorstw państwowego przemysłu terenowego i przedsiębiorstw resortu handlu wewnętrznego, zarządów spółdzielni i organów samorządu gospodarczego rzemiosła, mogą:

1) w zależności od potrzeb terenu i możliwości organizacyjnych jednostek usługowych oraz przy uwzględnieniu rodzaju i ilości zakładów usługowych - ustalić różne godziny otwierania i zamykania zakładów usługowych,

2) uwzględniać wnioski dotyczące skracania czasu otwarcia niektórych zakładów usługowych w niedziele i dni świąteczne (np. do 4 lub 6 godzin) lub wyznaczania na te dni różnych zakładów usługowych dyżurujących oraz wnioski w sprawie nieotwierania w określonym dniu tygodnia zakładów dyżurujących w niedziele i dni świąteczne.

Zasady wymienione w pkt 1 i 2 nie dotyczą parkingów, które powinny być czynne bez ograniczeń, tj. pełne 24 godziny.

7. Do zakładów usługowych zaspokajających lokalne potrzeby ludności w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 14 kwietnia 1967 r. powołanej w ust. 1, należy zaliczyć w zasadzie zakłady usługowe rzemiosła indywidualnego i innych jednostek gospodarki nie uspołecznionej, jak również zakłady usługowe jednostek gospodarki uspołecznionej prowadzące działalność w zakresie następujących gałęzi, grup lub rodzajów usług:

1) usługi w zakresie przemysłu odzieżowego,

2) usługi w zakresie przemysłu włókienniczego,

3) usługi w zakresie przemysłu skórzano-obuwniczego i futrzarskiego oraz

4) usługi: meblarsko-tapicerskie, kowalsko-ślusarskie, szklarskie, w zakresie galanterii różnej, naprawa wiecznych piór i napełnianie długopisów, wypożyczanie sprzętu turystycznego i sportowego, sprzętu gospodarstwa domowego itp., fryzjersko-kosmetyczne i fotograficzne.

8. Informacje o dniach i godzinach otwierania i zamykania zakładów usługowych powinny być umieszczone w miejscu widocznym na zewnątrz zakładu.