Usprawnienie gospodarki kruszywem naturalnym.

Monitor Polski

M.P.1957.68.412

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

UCHWAŁA NR 269

RADY MINISTRÓW

z dnia 29 lipca 1957 r.

w sprawie usprawnienia gospodarki kruszywem naturalnym.

W celu usprawnienia gospodarki kruszywem naturalnym Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§  1.

1. Kruszywem naturalnym w rozumieniu niniejszej uchwały jest żwir, pospółka i piasek, używane do robót budowlanych i podsypek torowych.

2. Uchwała niniejsza nie dotyczy piasku do celów podsadzkowych i przemysłowych (piaski szklarskie, formierskie itp.), do robót asfaltowych oraz żwirków filtracyjnych.

§  2.

1. Zobowiązuje się wszystkie ministerstwa, którym podlegają zakłady eksploatacji kruszywa naturalnego, sukcesywnego przekazania ich właściwym prezydiom wojewódzkich rad narodowych bądź innym jednostkom wskazanym przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych; nie dotyczy to zakładów przedsiębiorstw wykonawstwa budowlanego tworzonych dla własnych celów.

2. Termin zakończenia przekazywania zakładów ustala się na dzień 31 grudnia 1957 r.

3. Wyjątki od zasady ustalonej w ust. 1 i 2 (tzn. pozostawienie zakładów w dyspozycji poszczególnych resortów) są dopuszczalne tylko za zgodą Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Zgody tej nie wymaga się w stosunku do zakładów przedsiębiorstw wykonawstwa budowlanego, tworzonych dla własnych celów.

§  3.

1. Prezydia wojewódzkich rad narodowych, którym zostaną przekazane zakłady kruszywa naturalnego, powinny je podporządkować wojewódzkim zarządom przemysłu materiałów budowlanych.

2. Prezydia wojewódzkich rad narodowych (wojewódzkie zarządy przemysłu materiałów budowlanych) sprawują nadzór państwowy nad działalnością spółdzielczych i prywatnych zakładów eksploatacji kruszywa naturalnego, a w szczególności wydają zezwolenia na eksploatację i określają jej warunki - w ramach obowiązujących przepisów i zgodnie z wytycznymi określonymi przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, a wynikającymi z jego zadań wymienionych w § 4.

§  4.

1. Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych koordynuje działalność przedsiębiorstw podległych zarówno prezydiom wojewódzkich rad narodowych, jak i poszczególnym ministrom w zakresie produkcji i zbytu kruszywa naturalnego; do uprawnień Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych w tym zakresie należy:

1) bilansowanie kruszywa naturalnego w skali krajowej na podstawie danych dotyczących produkcji oraz zaopatrzenia gospodarki narodowej;

2) prowadzenie polityki inwestycyjnej w przemyśle kruszywa naturalnego w całym kraju przez określenie wiążących wytycznych w sprawie podejmowania inwestycji w zakresie budowy lub rozbudowy zakładów kruszywa naturalnego;

3) zatwierdzanie wojewódzkich planów przewozów kruszywa naturalnego w sposób zapewniający ekonomiczne wykorzystanie środków transportowych oraz eliminujący zbędne krzyżujące się przewozy;

4) 1 (uchylony);

5) opracowywanie projektów typowych zakładów wydobycia i uszlachetniania kruszywa naturalnego;

6) prowadzenie w porozumieniu z Prezesem Centralnego Urzędu Geologii prac poszukiwawczych oraz nad dokumentacją złóż kruszywa naturalnego;

7) prowadzenie w porozumieniu z Prezesem Polskiego Komitetu Normalizacyjnego prac normalizacyjnych w zakresie przemysłu kruszywa naturalnego;

8) występowanie z wnioskami w sprawie zmian taryf przewozowych dla kruszywa naturalnego;

9) ustalanie, które województwa (rejony) są samowystarczalne pod względem zaopatrzenia w kruszywo naturalne, w których występuje deficyt, a które mają nadwyżki określając równocześnie województwa (rejony), z których i do których zezwala się wywozić kruszywo naturalne.

2. Przepisy o gospodarowaniu kruszywem naturalnym dotyczące zakładów eksploatujących złoża kruszywa naturalnego w łożyskach rzecznych powinny być wydane po porozumieniu z Ministrem Żeglugi i Gospodarki Wodnej.

§  5.

1. Traci moc uchwała nr 684 Prezydium Rządu z dnia 12 września 1953 r. w sprawie usprawnienia gospodarki kruszywem naturalnym i jego przewozów drogą kolejową (Monitor Polski z 1953 r. Nr A-85, poz. 1008 i Nr A-104, poz. 1400).

2. Do czasu wydania przepisów o przewozie kruszywa naturalnego należy stosować w tym zakresie przepisy uchwały wymienionej w ust. 1, z tym że wynikające z niej uprawnienia dla Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów przysługują Ministrowi Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.

§ 6. Wykonanie uchwały porucza się Ministrowi Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, wszystkim zainteresowanym ministrom i kierownikom urzędów centralnych oraz prezydiom wojewódzkich rad narodowych.

§ 7. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 4 ust. 1 pkt 4 uchylony przez § 28 ust. 2 pkt 1 uchwały nr 271 z dnia 25 listopada 1974 r. w sprawie właściwości organów do ustalania cen oraz trybu postępowania przy ich ustalaniu (M.P.74.40.233) z dniem 1 stycznia 1975 r.