Uprawnienia państwowych jednostek organizacyjnych w zakresie rozporządzania zbędnymi maszynami i innymi przedmiotami urządzenia trwałego.

Monitor Polski

M.P.1956.105.1205

Akt utracił moc

Wersja od: 16 czerwca 1962 r.

UCHWAŁA NR 788

RADY MINISTRÓW

z dnia 13 grudnia 1956 r.

w sprawie uprawnień państwowych jednostek organizacyjnych w zakresie rozporządzania zbędnymi maszynami i innymi przedmiotami urządzenia trwałego.

§ 1. Państwowe jednostki organizacyjne powinny zbędne im maszyny zbywać przede wszystkim jednostkom gospodarki uspołecznionej. W przypadkach i w trybie określonych w uchwale zbędne maszyny mogą być zbywane również rzemieślnikom i innym drobnym wytwórcom.

§  2.

1. 1 Maszyny zamieszczone na załączonym do uchwały wykazie A mogą być zbywane tylko jednostkom wskazanym przez:

a) Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych- w odniesieniu do sprzętu do robót ziemnych i drogowych (ust. 1 wykazu A),

b) Ministra Przemysłu Ciężkiego - w odniesieniu do obrabiarek do obróbki wiórowej metali i do obróbki bezwiórowej (ust. 2 wykazu A),

c) Ministra Komunikacji - w odniesieniu do przyczep i naczep samochodowych o nośności 40 tonn i więcej (ust. 3 wykazu A).

2. 2 Maszyny zamieszczone na załączonym do uchwały wykazie B mogą być zbywane tylko jednostkom wymienionym na tym wykazie lub jednostkom przez nie wskazanym. Maszyny biurowe, z wyjątkiem maszyn analityczno-statystycznych, mogą być jednak zbywane bez pośrednictwa Centrali Maszyn Biurowych jednostkom organizacyjnym tego samego resortu lub podległym temu samemu prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej.

3. Prezes Rady Ministrów może w drodze zarządzenia wprowadzać zmiany w wykazach A i B.

4. Właściwi ministrowie mogą określić maszyny, których zbycie wymaga uprzedniej zgody organu nadrzędnego państwowej jednostki organizacyjnej, w której znajduje się zbędna maszyna, lub określić tryb zbywania niektórych maszyn.

§ 3. Maszyny uważa się za zbędne, jeżeli z rocznego planu państwowej jednostki organizacyjnej wynika, że nie będą one wykorzystane, a inne względy gospodarcze nie przemawiają za tym, aby pozostały w tej jednostce, chociaż użycie ich w ciągu następnych 12 miesięcy nie jest przewidywane.

§ 4. Państwowe jednostki organizacyjne obowiązane są bieżąco kontrolować, czy posiadają zbędne maszyny, a w każdym razie przeprowadzać kontrolę taką w ciągu miesiąca po zatwierdzeniu rocznego planu.

§  5.

1. Uznanie maszyny za zbędną następuje komisyjnie. W skład komisji powinien wchodzić główny inżynier lub inna osoba wyznaczona przez dyrektora (kierownika) państwowej jednostki organizacyjnej oraz przedstawiciel rady zakładowej, a w jednostkach, w których utworzona została rada robotnicza, przedstawiciel tej rady.

2. Komisja powinna sporządzić protokół zawierający dokładny opis maszyny i wskazanie powodów uzasadniających uznanie jej za zbędną.

3. W państwowych jednostkach organizacyjnych, w których utworzona została rada robotnicza, dyrektor (kierownik) jednostki przedstawia radzie robotniczej do decyzji sprawę wyrażenia zgody na zbycie maszyny uznanej za zbędną.

§ 6. Protokół komisji (§ 5 ust. 1) wraz z decyzją rady robotniczej co do zbycia (§ 5 ust. 3) należy przesłać:

a) jeżeli chodzi o maszyny, których zbycie podlega ograniczeniom określonym w § 2 - właściwej jednostce organizacyjnej,

b) jeżeli chodzi o inne maszyny - prezydium właściwej powiatowej rady narodowej (wydział - zarząd przemysłu).

§  7.

1. Jednostka organizacyjna, która otrzymała protokół komisji (§ 6 lit. a) powinna w terminie 2-miesięcznym, a prezydium powiatowej rady narodowej w terminie 1-miesięcznym - wskazać nabywcę zbędnej maszyny.

2. 3 Jeżeli państwowa jednostka organizacyjna w terminie określonym w ust. 1 nie otrzyma wskazania nabywcy, powinna we własnym zakresie znaleźć nabywcę (np. przez zgłoszenie do dystrybutorów krajowych danej branży maszynowej, ogłoszenie w Biuletynie Maszyn Zbędnych, wydawanym przez Międzyresortową Komisję do Spraw Należytego Zagospodarowania Zbędnych Maszyn i Urządzeń, powołaną zarządzeniem nr 25 Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 lutego 1956 r., i ewentualnie w drodze ogłoszenia w prasie).

§ 8. 4 Ceny, po których powinny być zbywane zbędne maszyny i inne przedmioty urządzenia trwałego, oraz tryb ustalania tych cen określone są odrębnymi przepisami.

§  9.

1. Maszyny, których koszt remontu wyniósłby więcej niż 70% wartości tych przedmiotów w stanie nowym według cen zbytu, komisja, o której mowa w § 5, może przeznaczyć na złom lub rozbiórkę, o ile nie przemawiają przeciwko temu szczególne względy gospodarcze.

2. Protokół stwierdzający zakwalifikowanie na złom maszyny wymienionej w wykazach A i B państwowa jednostka organizacyjna przesyła organowi właściwemu do wskazania nabywcy. W razie niezgłoszenia sprzeciwu przez jednostki wymienione w wykazach w terminie określonym w § 7 państwowa jednostka organizacyjna może sprzedać maszynę na złom.

Do maszyn zakwalifikowanych na złom stosuje się odpowiednio przepisy § 5 ust. 2 i 3.

§ 9a. 5

1. Przepis § 9 stosuje się odpowiednio do maszyn, których koszt remontu wynosiłby 70% lub mniej wartości tych przedmiotów w stanie nowym według cen zbytu, jeżeli komisja, o której mowa w § 5, uzna je za technicznie przestarzałe, posiadające małą wartość użytkową, oraz uzna, że dalsza ich eksploatacja byłaby nieekonomiczna.

2. W przypadku określonym w ust. 1 rozbiórka maszyny z przeznaczeniem na złom lub sprzedaż jej na złom oprócz zgody organów, o których mowa w § 9, wymaga ponadto zgody:

1) dyrektora zjednoczenia lub jednostki nadzorującej jednostkę, w której władaniu maszyna się znajduje, jeżeli jej wartość w stanie nowym według cen zbytu jest większa niż 100.000 zł, a nie przekracza kwoty 500.000 zł,

2) właściwego ministra albo - gdy jednostka, w której władaniu maszyna się znajduje, podlega radzie narodowej - zgody prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa), jeżeli wartość maszyny w stanie nowym według cen zbytu przekracza kwotę 500.000 zł.

3. W przypadku określonym w ust. 1 państwowe gospodarstwa rolne mogą przekazywać na złom zbędne maszyny, których przewidziany koszt remontu wynieść ma niżej 70% ceny nowej maszyny, dopiero po upływie roku od daty zakwalifikowania na złom, jeżeli przed upływem tego terminu nie uda się znaleźć nabywcy. Zjednoczenie lub inna właściwa jednostka nadrzędna może zezwolić na przekazanie maszyny na złom również przed upływem roku.

§  10.

1. 6 Maszyny zakwalifikowane na złom państwowa jednostka organizacyjna powinna zaofiarować jednostce właściwej do skupu takich przedmiotów, a jeżeli takiej jednostki nie ma - każdemu przedsiębiorstwu, które trudni się skupem takich surowców. Przed sprzedażą maszyny na złom należy wymontować z niej części wytworzone z metali nieżelaznych i inne części, które mogą być przydatne do remontu maszyn i urządzeń (np. silniki, pompki itp.). Wymontowane części należy objąć ewidencją magazynową. Jeżeli części te nie mogą być zużytkowane przez jednostkę, w której się znajdują, należy je zbyć w trybie określonym w uchwale lub w przepisach szczególnych dotyczących metali nieżelaznych.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli jednostka gospodarki uspołecznionej lub drobny wytwórca oświadczy gotowość nabycia przedmiotu na cele produkcyjne.

§ 11. Przepisy §§ 1-10 stosuje się do sprzedaży zbędnych przedmiotów urządzenia trwałego, których czas użytkowania jest dłuższy niż jeden rok, a wartość w stanie nowym według cen zbytu jest większa niż 1.000 zł, z wyjątkiem takich przedmiotów, które zostały nabyte lub wytworzone przez państwową jednostkę organizacyjną do sprzedaży.

§ 12. Do sprzedaży dokonywanej zgodnie z przepisami niniejszej uchwały stosuje się przepisy dekretu z dnia 16 maja 1956 r. o umowach dostawy pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej (Dz. U. Nr 16, poz. 87) oraz warunki dostaw wydane na podstawie tego dekretu.

§  13.

1. Państwowe jednostki organizacyjne mogą oddawać czasowo im zbędne maszyny i przedmioty urządzenia trwałego w najem innym państwowym jednostkom organizacyjnym za czynszem w wysokości rat amortyzacyjnych.

2. Warunki oddania czasowo zbędnych maszyn i przedmiotów trwałego urządzenia w najem innym jednostkom niż państwowe jednostki organizacyjne ustała dyrektor (kierownik) państwowej jednostki organizacyjnej zgodnie z przepisami § 8 ust. 2 i 3.

§ 14. 7

1. Minister lub kierownik urzędu centralnego, jeżeli chodzi o jednostki im podporządkowane, a prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa), jeżeli chodzi o jednostki podporządkowane radom narodowym, mogą w wyjątkowych przypadkach poszczególny obiekt majątkowy przekazać nieodpłatnie.

2. Państwowe jednostki organizacyjne mogą oddawać nieodpłatnie szkołom, placówkom wychowawczym, warsztatom szkolnym oraz organizacjom prowadzącym działalność oświatową zbędne maszyny nie objęte wykazami, o których mowa w § 2, oraz inne zbędne przedmioty urządzenia trwałego.

§ 15. 8 Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Jednocześnie tracą moc:

1) uchwała Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 27 maja 1949 r. w sprawie zasad wzajemnego przekazywania maszyn, urządzeń technicznych, środków transportowych i innych przedmiotów majątku trwałego przez urzędy, instytucje i przedsiębiorstwa państwowe (Monitor Polski Nr A-59, poz. 800),

2) uchwała Prezydium Rządu z dnia 24 czerwca 1950 r. w sprawie przekazywania przedsiębiorstw, zakładów lub ich części oraz przedmiotów majątku trwałego pomiędzy państwowymi jednostkami gospodarczymi a jednostkami spółdzielczymi (Monitor Polski Nr A-78, poz. 911), w części dotyczącej przekazywania przedmiotów majątku trwałego spółdzielniom,

3) uchwała Prezydium Rządu z dnia 8 listopada 1950 r. w sprawie przekazywania zbędnych i nadmiernych remanentów motoryzacyjnych (Monitor Polski Nr A-123, poz. 1528 i z 1952 r. Nr A-20, poz. 245),

oraz inne przepisy dotyczące spraw unormowanych niniejszą uchwałą.

ZAŁĄCZNIK  ⁹

WYKAZ A

1. Sprzęt do robót ziemnych i drogowych.

1. Koparki łyżkowe o pojemności łyżki 0,25 m³ i więcej,

2. Koparki wielonaczyniowe,

3. Koparki do rowów,

4. Spycharki,

5. Żurawie kolejowe,

6. Żurawie wieżowe 45 tonn i więcej,

7. Inne żurawie o udźwigu 25 tonn i więcej.

2. Obrabiarki do obróbki wiórowej metali i do obróbki bezwiórowej.

1. Maszyny ciężkie o wadze jednostkowej 10.000 kg i więcej,

2. Wszystkie obrabiarki do obróbki kół zębatych,

3. Szlifierki do gwintów,

4. Wiertarki koordynacyjne,

5. Automaty tokarskie.

3. Przyczepy i naczepy samochodowe o nośności 40 tonn i więcej.

WYKAZ B

1. Maszyny biurowe (z wyjątkiem maszyn analityczno-statystycznych) - Centrala Maszyn Biurowych

2. Maszyny analityczno-statystyczne - Główny Urząd Statystyczny, Warszawa, ul. Wawelska 1/3

3. Butle do gazów technicznych - Biuro Zbytu Gazów Technicznych, Materiałów i Sprzętu Spawalniczego.

4. Abonenckie łącznice telefoniczne ręczne i automatyczne oraz urządzenia zasilające te łącznice - Biuro Odzysku Kabli Nieeksploatowanych Warszawa, ul. Targowa 74.

5. Liny stalowe używane - Centrala Handlowa Przemysłu Wyrobów Metalowych i jej oddział w Gliwicach.

¹ § 2 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) uchwały nr 88 z dnia 21 lutego 1961 r. (M.P.61.31.147) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 22 kwietnia 1961 r.

² § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) uchwały nr 88 z dnia 21 lutego 1961 r. (M.P.61.31.147) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 22 kwietnia 1961 r.

³ § 7 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 88 z dnia 21 lutego 1961 r. (M.P.61.31.147) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 22 kwietnia 1961 r.

⁴ § 8 zmieniony przez § 1 uchwały nr 418 z dnia 27 października 1961 r. (M.P.61.85.356) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 13 listopada 1961 r.

⁵ § 9a dodany przez § 1 pkt 4 uchwały nr 88 z dnia 21 lutego 1961 r. (M.P.61.31.147) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 22 kwietnia 1961 r.

⁶ § 10 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 5 uchwały nr 88 z dnia 21 lutego 1961 r. (M.P.61.31.147) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 22 kwietnia 1961 r.

⁷ § 14 zmieniony przez § 1 pkt 6 uchwały nr 88 z dnia 21 lutego 1961 r. (M.P.61.31.147) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 22 kwietnia 1961 r.

⁸ § 15 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 7 uchwały nr 88 z dnia 21 lutego 1961 r. (M.P.61.31.147) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 22 kwietnia 1961 r.

⁹ Załącznik:

-zmieniony przez § 1 pkt 8 uchwały nr 88 z dnia 21 lutego 1961 r. (M.P.61.31.147) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 22 kwietnia 1961 r.

- zmieniony przez § 1 zarządzenia nr 16 Prezesa Rady Ministrówz dnia 28 lutego 1962 r. (M.P.62.20.85) zmieniającego nin. uchwałę z dniem 8 marca 1962 r.

- zmieniony przez § 1 zarządzenia nr 55 Prezesa Rady Ministrówz dnia 4 czerwca 1962 r. (M.P.62.48.231) zmieniającego nin. uchwałę z dniem 16 czerwca 1962 r.