Rozdział 2 - Oznakowanie i wyposażenie statków i tratew. - Uprawianie żeglugi i spławu na śródlądowych drogach wodnych.

Monitor Polski

M.P.1961.23.111

Akt utracił moc
Wersja od: 19 czerwca 1963 r.

Rozdział  II.

Oznakowanie i wyposażenie statków i tratew.

§  3.
1.
Statki powinny posiadać na zewnątrz umieszczone trzy cechy określające:
1)
przedsiębiorstwo (właściciela),
2)
port macierzysty,
3)
nazwę.
2.
Cechą pierwszą, określającą przedsiębiorstwo (właściciela), jest:
1)
dla statków należących do administracji dróg wodnych – duża litera "A", a dla statków władzy żeglugowej – duża litera "I",
2)
dla statków należących do przedsiębiorstw żeglugowych – duża litera "Ż",
3)
dla wszystkich innych statków – skrót nazwy lub znak przedsiębiorstwa (właściciela).
3.
Cechę drugą określa nazwa portu lub przystani macierzystej.
4.
Cechą trzecią jest:
1)
dla statków z napędem, z wyjątkiem barek – nazwa statku,
2)
dla barek z napędem – symbol BM i numer,
3)
dla barek bez napędu – numer.
5.
Cechę pierwszą i trzecią umieszcza się:
1)
na statkach bezkominowych – obok siebie na zewnątrz obu burt w części dziobowej,
2)
na statkach posiadających komin – cechę pierwszą umieszcza się na opasce kominowej, natomiast cechę trzecią umieszcza się:
a)
na statkach bocznokołowych – na tamborach,
b)
na statkach śrubowych i tylnokołowych – na zewnętrznej stronie burt w części dziobowej.
6.
Cechę drugą umieszcza się:
1)
na statkach o sterach wahadłowych – na części prostej sternicy po obydwu jej stronach i w odległości 20 cm od trzonu sterowego,
2)
na statkach o sterach sektorowych – na rufie.
7.
Na statkach pasażerskich umieszcza się herb miasta stanowiącego siedzibę przedsiębiorstwa żeglugowego. Herb miasta na tarczy umieszcza się na kominie statku pod cechą określającą przedsiębiorstwo żeglugowe.
8.
Na łodziach towarzyszących umieszcza się pierwszą i trzecią cechę statku, do którego łódź należy, na zewnętrznej stronie burt, w części dziobowej.
9.
Jeżeli umieszczenie znaków przewidzianych w ust. 1–8 z braku miejsc na statku nie jest możliwe, dopuszcza się umieszczenie ich na zewnętrznych bocznych ścianach nadbudówek lub na innych miejscach widocznych od strony wody.
10.
Napisy powinny być czytelne, trwałe i estetyczne oraz wykonane białą farbą na czerwonym tle lub odwrotnie za pomocą znaków o wysokości co najmniej 15 cm.
11.
Kominy statków należących do administracji dróg wodnych powinny być pomalowane białosrebrną farbą. Koloru tego nie wolno używać innym statkom.
12.
Statki podnoszą flagę o barwach narodowych na ogólnie obowiązujących zasadach. Na statkach pływających na wodach granicznych należy umieścić na rufie lub na maszcie flagę narodową.
§  4.
Tratwy powinny być oznakowane w następujący sposób: Na środku każdej tratwy w pionowej płaszczyźnie podłużnej, na wysokości co najmniej 1,5 metra, licząc od powierzchni tratwy, powinna być umieszczona drewniana tablica biała lub pas płócienny, należycie naprężony dwoma słupkami. Na obu stronach tablicy bądź pasa powinien być wpisany przyjęty skrót nazwy przedsiębiorstwa spławiającego. Wysokość liter powinna wynosić co najmniej 15 cm. Na każdej tratwie powinien być umieszczony z dala widoczny numer tratwy. Ponadto na każdej spławianej lub holowanej tratwie na wodach granicznych powinna być umieszczona flaga o barwach narodowych.
§  5.
1.
W celu zapewnienia bezpieczeństwa ruchu każdy statek i tratwa powinny być wyposażone w odpowiadające swemu przeznaczeniu i wielkości rodzaj i ilość urządzeń, sprzętu i narzędzi. Wyposażenie statków i tratew powinno się znajdować zawsze na właściwym miejscu i w stanie zdatnym do natychmiastowego użytku.
2.
Wszystkie kotwice powinny być oznaczone na trzonie w sposób trwały przez podanie ciężaru kotwicy i nazwy statku. Każda kotwica powinna być zaopatrzona w bober.
3.
Normatywy urządzeń, osprzętu i narzędzi dla statków określają odrębne przepisy.
4.
Wyposażenie tratew w zależności od sposobu ich prowadzenia ustalają władze żeglugowe, stosownie do miejscowych warunków drogi wodnej, i ogłaszają w dziennikach urzędowych wojewódzkich rad narodowych.