Umowa o cywilnej komunikacji lotniczej. Warszawa.1976.10.04.

Monitor Polski

M.P.2021.93

Akt obowiązujący
Wersja od: 28 marca 1977 r.

UMOWA
między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej o cywilnej komunikacji lotniczej,
podpisana w Warszawie dnia 4 października 1976 r.

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rząd Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami",

pragnąc uregulować wzajemne stosunki w dziedzinie cywilnej komunikacji lotniczej,

zgodziły się na następujące postanowienia:

W rozumieniu niniejszej Umowy i Załącznika do niej:

a)
określenie "władze lotnicze" będzie oznaczać, w przypadku Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej-Ministra Komunikacji, a w przypadku Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej - Ministra Łączności, Robót Publicznych i Transportu, albo w obydwu przypadkach, każdą osobę lub organ, które byłyby uprawnione do wykonywania funkcji należących do tych władz;
b)
określenie "wyznaczone przedsiębiorstwo" będzie oznaczać każde przedsiębiorstwo przewozu lotniczego, które zostanie wyznaczone do eksploatacji uzgodnionych linii na trasach określonych w Załączniku do niniejszej Umowy i które otrzyma zezwolenie eksploatacyjne, zgodnie z postanowieniami artykułu 3 tej Umowy.

Każda Umawiająca się Strona przyznaje drugiej Umawiającej się Stronie prawa wyszczególnione w niniejszej Umowie w celu założenia regularnych międzynarodowych linii lotniczych na trasach określonych w Załączniku do niniejszej Umowy. Linie te i trasy nazywane są dalej odpowiednio "uzgodnionymi liniami" i "określonymi trasami". Przedsiębiorstwo wyznaczone przez każdą Umawiającą się Stronę będzie korzystać przy eksploatacji uzgodnionej linii na określonej trasie z następujących praw;

a)
przelotu ponad terytorium drugiej Umawiającej się Strony bez lądowania,
b)
lądowania na wspomnianym terytorium w celach niehandlowych,
c)
zabierania i wyładowywania w ruchu międzynarodowym pasażerów, bagażu, poczty i towarów w punktach wyszczególnionych na określonych trasach, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy i Załącznika do niej.
1. 
Każda Umawiająca się Strona będzie miała prawo wyznaczyć przedsiębiorstwo przewozu lotniczego do eksploatacji uzgodnionych linii na określonych trasach. Wyznaczenie to powinno być podane w drodze pisemnej do wiadomości przez władze lotnicze jednej Umawiającej się Strony władzom lotniczym drugiej Umawiającej się Strony.
2. 
Umawiająca się Strona, która otrzymała zawiadomienie o wyznaczeniu, z zastrzeżeniem postanowień ustępów 3 i 4 niniejszego artykułu, udzieli niezwłocznie przedsiębiorstwu wyznaczonemu przez drugą Umawiającą się Stronę odpowiedniego zezwolenia eksploatacyjnego.
3. 
Władze lotnicze jednej Umawiającej się Strony mogą zażądać od przedsiębiorstwa wyznaczonego przez drugą Umawiającą się Stronę udowodnienia, że jest ono w stanie spełnić wymagania przewidziane w ustawach i przepisach normalnie stosowanych przez wymienione władze przy eksploatacji międzynarodowych linii lotniczych, zgodnie z postanowieniami Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 roku.
4. 
Każda Umawiająca się Strona będzie miała prawo nie przyznać zezwolenia eksploatacyjnego, przewidzianego w ustępie 2 niniejszego artykułu lub poddać wykonanie przez wyznaczone przedsiębiorstwo praw wyszczególnionych w artykule 2 niniejszej Umowy takim warunkom, jakie mogłyby wydać się jej konieczne, jeżeli dana Umawiająca się Strona nie uzyska dowodu, że przeważająca część własności i rzeczywista kontrola tego przedsiębiorstwa należy do Umawiającej się Strony, która wyznaczyła przedsiębiorstwo albo do osób posiadających jej przynależność państwową.
5. 
Z chwilą otrzymania zezwolenia eksploatacyjnego, przewidzianego w ustępie 2 niniejszego artykułu, wyznaczone przedsiębiorstwo będzie mogło w każdym czasie rozpocząć eksploatację każdej uzgodnionej linii pod warunkiem, że w stosunku do tej linii istnieje obowiązująca taryfa, ustalona zgodnie z postanowieniami artykułu 10 niniejszej Umowy.
1. 
Każda Umawiająca się Strona będzie miała prawo cofnąć zezwolenie eksploatacyjne lub zawiesić wykonanie praw wymienionych w artykule 2 mniejszej Umowy przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony lub też poddać wykonanie tych praw warunkom, które uzna za niezbędne, o ile:
a)
nie uzyska dowodu, że przeważająca część własności i rzeczywista kontrola tego przedsiębiorstwa należy do Umawiającej się Strony, która wyznaczyła przedsiębiorstwo albo do osób posiadających jej przynależność państwową, albo
b)
przedsiębiorstwo to nie będzie przestrzegało ustaw i przepisów Umawiającej się Strony, która przyznała te prawa, albo
c)
przedsiębiorstwo to nie będzie eksploatowało uzgodnionych linii zgodnie z warunkami ustalonymi w niniejszej Umowie i Załączniku do niej.
2. 
Prawo to będzie wykonane dopiero po przeprowadzeniu konsultacji z drugą Umawiającą się Stroną chyba, że niezwłoczne cofnięcie lub zawieszenie zezwolenia albo nałożenie warunków przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu będzie niezbędne w celu zapobieżenia dalszym naruszeniom ustaw lub przepisów.
1. 
Przedsiębiorstwa przewozu lotniczego wyznaczone przez Umawiające się Strony w celu eksploatacji uzgodnionych linii lotniczych będą oferowały zdolność przewozową odpowiadającą bieżącemu i rozsądnie przewidywanemu zapotrzebowaniu na przewóz międzynarodowy na tych liniach.
2. 
W przypadku, gdy wymagają tego przepisy krajowe jednej Umawiającej się Strony, porozumienia, które mogą być zawarte między wyznaczonymi przedsiębiorstwami w przedmiocie eksploatacji uzgodnionych linii będą podlegały zatwierdzeniu władz lotniczych tej Umawiającej się Strony.
1. 
Statki powietrzne, używane w służbie międzynarodowej przez wyznaczone przedsiębiorstwo Umawiającej się Strony, a także ich normalne wyposażenie, zapasy materiałów pędnych i smarów oraz ich zapasy pokładowe, w tym artykuły żywnościowe, napoje i tytoń, będą przy wwozie na terytorium drugiej Umawiającej się Strony zwolnione od wszystkich opłat celnych, kosztów inspekcyjnych oraz innych opłat i należności, pod warunkiem, że statki powietrzne zostaną wywiezione, a wymienione wyposażenie i zapasy będą pozostawać na pokładzie statków powietrznych do czasu ich wywozu.
2. 
Będą również zwolnione od tych samych opłat, kosztów i należności, z wyjątkiem należności związanych ze świadczonymi usługami:
a)
zapasy pokładowe, wzięte na terytorium Umawiającej się Strony w ilościach ustalonych przez właściwe władze tej Umawiającej się Strony i przeznaczone do zużycia na pokładzie statków powietrznych, używanych w służbie międzynarodowej przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony;
b)
części zamienne i normalne wyposażenie, wywiezione na terytorium jednej z Umawiających się Stron, przeznaczone do obsługi lub naprawy statków powietrznych, używanych w służbie międzynarodowej przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony;
c)
materiały pędne, przeznaczone do zaopatrzenia statków powietrznych, używanych w służbie międzynarodowej przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony, nawet jeżeli materiały te byłyby zużyte przy wykonywaniu lotu na części trasy ponad terytorium Umawiającej się Strony, na którym zostały załadowane.
3. 
Jeżeli ustawy lub przepisy wewnętrzne Umawiającej się Strony tego wymagają, przedmioty wymienione w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu będą poddane kontroli władz celnych tej Umawiającej się Strony.

Normalne wyposażenie pokładowe, jak również produkty i zaopatrzenie znajdujące się na pokładzie statków powietrznych, używanych przez wyznaczone przedsiębiorstwo jednej Umawiającej się Strony, będą mogły być wyładowane na terytorium drugiej Umawiającej się Strony tylko za zgodą władz celnych tego terytorium. W takim przypadku mogą one być poddane nadzorowi tych władz aż do chwili, gdy zostaną wywiezione lub otrzymają inne przeznaczenie za zezwoleniem tych władz.

Pasażerowie w tranzycie bezpośrednim przez terytorium jednej Umawiającej się Strony będą poddani uproszczonej kontroli. Bagaż i towar w tranzycie bezpośrednim będą zwolnione od opłat celnych i innych podobnych należności.

1. 
Ustawy i przepisy jednej Umawiającej się Strony, regulujące na jej terytorium wejście, przebywanie i wyjście statków powietrznych, używanych w żegludze międzynarodowej, względnie eksploatację i żeglugę wspomnianych statków powietrznych w czasie, gdy znajdują się w granicach jej terytorium, będą miały zastosowanie również do statków powietrznych wyznaczonego przedsiębiorstwa drugiej Umawiającej się Strony.
2. 
Ustawy i przepisy jednej Umawiającej się Strony, regulujące na jej terytorium wejście, przebywanie i wyjście pasażerów, załóg, poczty i towarów, przewożonych na pokładzie statków powietrznych, w szczególności te, które dotyczą paszportów, kontroli celnej i sanitarnej, będą miały zastosowanie do pasażerów, załóg, poczty i towarów zabieranych na pokład statków powietrznych używanych przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony.
1. 
Taryfy, które będą stosowane przez wyznaczone przedsiębiorstwo jednej z Umawiających się Stron do przewozu na terytorium lub z terytorium drugiej Umawiającej się Strony, będą ustalone w rozsądnej wysokości, z należytym uwzględnieniem wszystkich elementów oceny, a zwłaszcza kosztu eksploatacji, słusznego zysku oraz taryf innych przedsiębiorstw przewozu lotniczego.
2. 
Taryfy wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu będą w miarę możliwości ustalane w drodze wzajemnego porozumienia między wyznaczonymi przedsiębiorstwami obydwu Umawiających się Stron po konsultacji z innymi przedsiębiorstwami przewozu lotniczego, eksploatującymi całość lub część danej trasy. Wyznaczone przedsiębiorstwa będą, w miarę możliwości, zawierać takie porozumienia zgodnie z procedurą ustanawiania taryf ustaloną przez Zrzeszenie Międzynarodowego Transportu Lotniczego.
3. 
Ustalone w ten sposób taryfy będą przedkładane władzom lotniczym Umawiających się Stron do zatwierdzenia co najmniej na czterdzieści pięć dni przed datą przewidzianą dla wejścia ich w życie. W przypadkach specjalnych termin ten będzie mógł być skrócony, pod warunkiem uzyskania zgody wymienionych władz.
4. 
Jeżeli wyznaczone przedsiębiorstwa nie mogą osiągnąć porozumienia co do którejkolwiek z tych taryf lub z jakiegokolwiek innego powodu taryfa nie może być ustalona zgodnie z postanowieniami ustępu 2 mniejszego artykułu, albo jeżeli w ciągu pierwszych trzydziestu dni wymienionego w ustępie 3 niniejszego artykułu okresu czterdziestu pięciu dni władze lotnicze jednej z Umawiających się Stron zawiadomią władze lotnicze drugiej Umawiającej się Strony o braku zgody co do którejkolwiek taryfy, ustalonej zgodnie z postanowieniami ustępu 2 niniejszego artykułu, władze lotnicze Umawiających się Stron będą starały się ustalić taryfę w drodze wzajemnego porozumienia.
5. 
Żadna taryfa nie wejdzie w życie, o ile nie zostanie zatwierdzona przez władze lotnicze Umawiających się Stron.
6. 
Taryfy ustalone zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu zachowują ważność do czasu ustalenia nowych taryf zgodnie z postanowieniami tego artykułu.

Rozliczenia i płatności między wyznaczonymi przedsiębiorstwami będą dokonywane zgodnie z postanowieniami układu płatniczego, obowiązującego między obydwoma krajami i zgodnie z przepisami dewizowymi obowiązującymi na ich terytoriach. W braku odpowiednich postanowień układu płatniczego, wspomniane wyżej rozliczenia i płatności będą dokonywane w walutach wymienialnych.

1. 
Każda Umawiająca się Strona zobowiązuje się nie pobierać żadnego podatku od wpływów i dochodów pochodzących z eksploatacji statków powietrznych w ruchu międzynarodowym przez wyznaczone przedsiębiorstwo drugiej Umawiającej się Strony.
2. 
Każda Umawiająca się Strona zobowiązuje się nie pobierać podatku od wynagrodzeń pracowników drugiej Umawiającej się Strony delegowanych z kraju do pracy w przedstawicielstwach, o których mowa w artykule 13.

Wyznaczone przedsiębiorstwa mogą utrzymywać na terytorium drugiej "Umawiającej się Strony swe przedstawicielstwa z personelem niezbędnym do eksploatacji uzgodnionych linii.

Władze lotnicze Umawiających się Stron będą od czasu do czasu konsultowały się w duchu ścisłej współpracy w celu upewnienia się co do stosowania i należytego wykonywania postanowień niniejszej Umowy i Załącznika do niej.

Spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy lub Załącznika do niej będą rozstrzygane w drodze bezpośrednich rokowań między właściwymi władzami lotniczymi. W przypadku nieosiągnięcia porozumienia w drodze rokowań spór będzie rozstrzygany między Umawiającymi się Stronami.

1. 
Każda Umawiająca się Strona może w każdym czasie zaproponować drugiej Umawiającej się Stronie wszelką zmianę której wprowadzenie do niniejszej Umowy uważa za pożądane. Konsultacje między Umawiającymi się Stronami dotyczące proponowanej zmiany rozpoczną się w ciągu sześćdziesięciu dni licząc od daty skierowania propozycji przez jedną z Umawiających się Stron.
2. 
Jeżeli jedna z Umawiających się Stron uważa za pożądane wprowadzenie zmiany do Załącznika do niniejszej Umowy, władze lotnicze Umawiających się Stron mogą porozumieć się w celu wprowadzenia zmiany.
3. 
Każda zmiana do niniejszej Umowy lub Załącznika do niej, wprowadzona zgodnie z postanowieniami ustępów 1 lub 2 niniejszego artykułu, wejdzie w życie po jej potwierdzeniu w drodze wymiany not między Umawiającymi się Stronami.

Umowa niniejsza jest zawarta na czas nieokreślony. Może być ona wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron; w takim przypadku Umowa niniejsza utraci moc po upływie dwunastu miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez drugą Umawiającą się Stronę.

1. 
Umowa niniejsza podlega zatwierdzeniu zgodnie z prawem Umawiających się Stron i wejdzie w życie w dniu wymiany not stwierdzających to zatwierdzenie.
2. 
Władze lotnicze obu Umawiających się Stron ustalą datę, od której niniejsza Umowa będzie stosowana prowizorycznie oraz, w Załączniku do niniejszej Umowy, określą trasy, które będą eksploatowane przez wyznaczone przedsiębiorstwo każdej z Umawiających się Stron.

Umowę niniejszą sporządzono w Warszawie, dnia 4 października 1976 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, laotańskim i francuskim. Teksty w językach polskim i laotańskim są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności interpretacyjnych, tekst francuski będzie uważany za rozstrzygający.