Art. 7. - Umowa o komunikacji lotniczej. Auckland.2018.08.22.

Monitor Polski

M.P.2019.716

Akt obowiązujący

Wersja od: 3 grudnia 2018 r.

Artykuł  7

OCHRONA LOTNICTWA

1. Zgodnie z prawami i zobowiązaniami wynikającymi z prawa międzynarodowego, Umawiające się Strony potwierdzają, że ich wzajemne zobowiązanie dotyczące ochrony lotnictwa cywilnego przed aktami bezprawnej ingerencji stanowi integralną część niniejszej Umowy. Bez ograniczania całokształtu swoich praw i zobowiązań wynikających z prawa międzynarodowego, Umawiające się Strony będą w szczególności postępować zgodnie z postanowieniami Konwencji w sprawie przestępstw i niektórych innych czynów popełnionych na pokładzie statków powietrznych, sporządzonej w Tokio dnia 14 września 1963 roku, Konwencji o zwalczaniu bezprawnego zawładnięcia statkami powietrznymi, sporządzonej w Hadze dnia 16 grudnia 1970 roku, Konwencji o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego, sporządzonej w Montrealu dnia 23 września 1971 roku, Protokołu o zwalczaniu bezprawnych czynów przemocy w portach lotniczych obsługujących międzynarodowe lotnictwo cywilne, sporządzonego w Montrealu dnia 24 lutego 1988 roku, uzupełniającego Konwencję o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego, sporządzonej w Montrealu dnia 23 września 1971 roku i Konwencji w sprawie znakowania plastycznych materiałów wybuchowych w celu ich wykrywania, sporządzonej w Montrealu dnia 1 marca 1991 roku oraz jakiejkolwiek innej umowy wielostronnej w sprawie ochrony lotnictwa cywilnego, wiążącej obie Umawiającej się Strony.

2. Na żądanie, Umawiające się Strony będą udzielały sobie nawzajem wszelkiej niezbędnej pomocy w zapobieganiu czynom bezprawnego zawładnięcia cywilnymi statkami powietrznymi i innym bezprawnym czynom skierowanym przeciwko bezpieczeństwu takich statków powietrznych, ich pasażerów i załogi, portów lotniczych i urządzeń nawigacji lotniczej oraz każdemu innemu zagrożeniu bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego.

3. W stosunkach wzajemnych Umawiające się Strony będą postępować zgodnie z postanowieniami i właściwymi zalecanymi praktykami ustanowionymi przez ICAO i oznaczonymi jako Załączniki do Konwencji w zakresie, w jakim takie postanowienia dotyczące ochrony mają zastosowanie do Umawiających się Stron. Będą one wymagały, aby użytkownicy statków powietrznych u nich zarejestrowani, użytkownicy statków powietrznych, którzy mają swoje główne miejsce prowadzenia działalności lub miejsce stałego zamieszkania na ich terytorium lub, w przypadku Rzeczypospolitej Polskiej, użytkownicy statków powietrznych, którzy są ustanowieni na jej terytorium zgodnie z Traktatami UE i posiadają ważną koncesję zgodnie z prawem Unii Europejskiej, a także użytkownicy portów lotniczych na ich terytorium działali zgodnie z takimi postanowieniami o ochronie lotnictwa.

4. Każda Umawiająca się Strona zgadza się, aby od jej użytkowników statków powietrznych przy wlocie, wylocie lub w czasie pobytu w granicach terytorium drugiej Umawiającej się Strony, można było żądać przestrzegania postanowień dotyczących ochrony lotnictwa zgodnie z obowiązującym prawem państwa tej Umawiającej się Strony, w tym, w przypadku Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z prawem Unii Europejskiej. Każda Umawiająca się Strona zapewni skuteczne stosowanie odpowiednich środków na swoim terytorium dla ochrony statków powietrznych, kontroli pasażerów, załogi, bagażu podręcznego, bagażu rejestrowanego, ładunków i zapasów pokładowych przed i w czasie wpuszczania pasażerów na pokład i załadunku.

5. Każda Umawiająca się Strona będzie przychylnie rozpatrywała każdą prośbę drugiej Umawiającej się Strony o zastosowanie uzasadnionych, specjalnych środków ochrony w razie szczególnego zagrożenia.

6. Każda Umawiająca się Strona będzie również przychylnie rozpatrywała prośbę drugiej Umawiającej się Strony dotyczącą zawarcia dwustronnego porozumienia administracyjnego, na podstawie którego władze lotnicze jednej Umawiającej się Strony będą mogły przeprowadzić na terytorium drugiej Umawiającej się Strony własną ocenę środków ochrony stosowanych przez użytkowników statków powietrznych w lotach z miejscem przeznaczenia na terytorium Umawiającej się Strony zwracającej się z taką prośbą.

7. W przypadku zaistnienia aktu lub groźby zaistnienia aktu bezprawnego zawładnięcia cywilnymi statkami powietrznymi albo innych bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu takich statków powietrznych, ich pasażerów i załogi, portów lotniczych lub urządzeń nawigacji lotniczej, Umawiające się Strony będą udzielały sobie nawzajem pomocy przez ułatwienie łączności oraz inne odpowiednie środki, mające na celu szybkie i bezpieczne zakończenie takiego aktu lub groźby jego zaistnienia.

8. Każda Umawiająca się Strona będzie podejmowała takie środki, jakie uzna za stosowne, aby statek powietrzny drugiej Umawiającej się Strony, który stał się obiektem bezprawnego zawładnięcia lub innych czynów bezprawnej ingerencji i który wylądował na jej terytorium, został zatrzymany na ziemi, chyba że jego odlot jest konieczny z uwagi na nadrzędny obowiązek ochrony życia ludzkiego. Gdy będzie to możliwe, środki takie zostaną podjęte na podstawie dwustronnych konsultacji.

9. Jeżeli Umawiająca się Strona ma uzasadnione podstawy, aby sądzić, że druga Umawiająca się Strona nie stosuje postanowień dotyczących ochrony lotnictwa określonych w niniejszym artykule, władze lotnicze tej Umawiającej się Strony mogą zażądać natychmiastowych konsultacji z władzami lotniczymi drugiej Umawiającej się Strony. Nieosiągnięcie zadowalającego porozumienia w tym zakresie w terminie piętnastu (15) dni od daty otrzymania takiego żądania stanowić będzie podstawę do odmowy udzielenia, zawieszenia, ograniczenia lub nałożenia warunków na zezwolenie eksploatacyjne i zezwolenia techniczne przedsiębiorstwa lotniczego lub przedsiębiorstw lotniczych tej Umawiającej się Strony. W sytuacji nagłej lub w celu zapobieżenia dalszej niezgodności z postanowieniami niniejszego artykułu, Umawiająca się Strona może podjąć tymczasowe działania przed upływem piętnastu (15) dni.