Ulgi podatkowe dla spółdzielni i związków spółdzielni zrzeszonych w Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska".

Monitor Polski

M.P.1961.75.318

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1961 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 27 września 1961 r.

w sprawie ulg podatkowych dla spółdzielni i związków spółdzielni zrzeszonych w Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska".

Na podstawie § 34 uchwały nr 194 Rady Ministrów z dnia 9 czerwca 1960 r. w sprawie rozwoju usług dla ludności w latach 1961-1965 (Monitor Polski z 1960 r. Nr 55, poz. 262 i z 1961 r. Nr 21, poz. 99) oraz § 14 ust. 3 uchwały nr 928 Rady Ministrów z dnia 3 listopada 1952 r. w sprawie podatku od operacji nietowarowych jednostek gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr A-97, poz. 1489) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zwalnia się od podatku od operacji nietowarowych i od podatku dochodowego obroty i zyski osiągnięte przez nowo zorganizowane w okresie od dnia 1 marca 1961 r. do dnia 31 grudnia 1965 r. zarówno spółdzielnie i związki spółdzielni zrzeszone w Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska", jak i nowo zorganizowane zakłady usługowe w istniejących jednostkach, których zadaniem jest świadczenie usług dla ludności:

1) na terenie województw: koszalińskiego, olsztyńskiego, opolskiego, szczecińskiego, wrocławskiego i zielonogórskiego oraz na terenie powiatów: ełckiego, gołdapskiego, oleckiego - województwa białostockiego, elbląskiego kwidzyńskiego, lęborskiego, malborskiego, nowodworsko-gdańskiego, sztumskiego - województwa gdańskiego, trzcianeckiego i miasta Piły - województwa poznańskiego, leskiego i ustrzyckiego - województwa rzeszowskiego - na okres 3 lat od chwili rozpoczęcia działalności;

2) na terenach nie wymienionych w pkt 1, z wyjątkiem miast: Bydgoszczy, Gdańska, Gdyni, Sopotu, Katowic, Krakowa, Łodzi, Poznania, Warszawy i Wrocławia - na okres 2 lat od chwili rozpoczęcia działalności;

3) na terenie miast: Bydgoszczy, Gdańska, Gdyni, Sopotu, Katowic, Krakowa, Łodzi, Poznania, Warszawy i Wrocławia w zakresie następujących usług: naprawy odbiorników radiowych i telewizyjnych, naprawy elektrotechnicznego sprzętu gospodarstwa domowego, naprawy instalacji elektrycznych, gazowych, wodociągowo-kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania, naprawy (nicowania) odzieży i bielizny, naprawy obuwia na spodach nieskorzanych oraz w zakresie drobnych remontów mieszkań dla ludności - na okres 2 lat od chwili rozpoczęcia działalności.

2. Za nowo zorganizowane spółdzielcze zakłady usługowe, o których mowa w ust. 1, uważa się wchodzące w skład spółdzielni lub związków spółdzielni nowo powołane jednostki organizacyjne:

a) ze stałym lokalem przeznaczonym do wykonywania usług,

b) świadczące usługi w części lokalu innych jednostek organizacyjnych spółdzielni,

c) zatrudniające pracowników (zespoły pracowników) świadczących usługi poza lokalem spółdzielni lub związku spółdzielni i posiadające punkty przyjęć zamówień na usługi.

3. Przewidziane w ust. 1 zwolnienie dla nowo zorganizowanych zakładów usługowych przysługuje, pod warunkiem że obroty, dochody i koszty tych zakładów będą odrębnie wykazane w księgowości spółdzielni lub związku spółdzielni.

4. Zwalnia się również od podatku od operacji nietowarowych i od podatku dochodowego obroty i zyski osiągnięte z działalności usługowej dla ludności przez spółdzielnie i związki spółdzielni, które obok działalności wytwórczej lub wytwórczo-usługowej bądź też które obok działalności usługowej na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej zaczęty prowadzić w okresie od dnia 1 marca 1961 r. do dnia 31 grudnia 1965 r. działalność usługową dla ludności. Zwolnienie powyższe ma zastosowanie na obszarach i na okresy czasu wyszczególnione w ust. 1, przy czym przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

§  2.

1. Spółdzielniom i związkom spółdzielni zrzeszonym w Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska", które w okresie do dnia 31 grudnia 1962 r. wykonają inwestycje związane z rozszerzeniem zakresu usług dla ludności, wymienionych w załączniku nr 1 do uchwały nr 194 Rady Ministrów z dnia 9 czerwca 1960 r. w sprawie rozwoju usług dla ludności w latach 1961-1965 (Monitor Polski z 1960 r. Nr 55, poz. 262 i z 1961 r. Nr 21, poz. 99), przyznaje się ulgi inwestycyjne.

2. Ulga inwestycyjna polega na potrąceniu z łącznej sumy należnego za dany rok podatkowy, w którym inwestycje zostały zakończone i oddane do użytku, podatku dochodowego i podatku od operacji nietowarowych - 50% sum wydatkowanych na inwestycje z własnych środków (z podziału czystej nadwyżki) lub z uzyskanych na ten cel pożyczek ze spółdzielczego Funduszu Rozwoju.

3. W razie niemożności potrącenia w danym roku podatkowym całej kwoty ulgi inwestycyjnej podlegającej potrąceniu reszta kwoty podlega potrąceniu w następnych latach podatkowych, przez okres jednak nie dłuższy niż 3 lata. Łączna suma potrąceń nie może przekroczyć sumy podatku dochodowego i podatku od operacji nietowarowych ustalonych za okres czterech lat.

4. Przy ustalaniu ulgi do sum wydatkowanych na inwestycje nie wlicza się sum uzyskanych z pożyczek bankowych, jak również kwot wydatkowanych na remonty kapitalne.

5. Ulga inwestycyjna, o której mowa w ust. 1, przysługuje również z tytułu tych inwestycji, które rozpoczęto w okresie od dnia 1 marca 1961 r., a zakończono w roku podatkowym 1961 bądź 1962.

§  3.

1. Ulga z tytułu inwestycji, o których mowa w § 2, przysługuje, jeżeli inwestycji dokonano w ramach zatwierdzonego rzeczowo-finansowego planu inwestycyjnego.

2. Celem stwierdzenia prawa do przyznania ulgi z tytułu inwestycji spółdzielnia lub związek spółdzielni obowiązane są przedłożyć wniosek oraz zestawienie nakładów dokonanych w ramach zatwierdzonego planu rzeczowo-finansowego, obejmującego inwestycje w zakresie usług dla ludności.

3. Wniosek o przyznanie ulgi z tytułu inwestycji obowiązana jest złożyć spółdzielnia lub związek spółdzielni w organie finansowym właściwym dla niej do ustalenia i poboru podatku dochodowego i podatku od operacji nietowarowych przed upływem terminu przewidzianego do przeprowadzenia rozliczenia rocznego z tytułu tych zobowiązań, za rok podatkowy, w którym inwestycje zostały zakończone i oddane do użytku.

4. Organ finansowy, rozpatrując wniosek o przyznanie ulgi z tytułu inwestycji, wyda decyzję, ustalając wysokość kwoty podlegającej potrąceniu z tego tytułu za dany rok podatkowy, po uprzednim zbadaniu ksiąg rachunkowych i bilansu spółdzielni lub związku spółdzielni za okres, w którym dokonano inwestycji, oraz po stwierdzeniu, że poniesione nakłady na sfinansowanie inwestycji zostały - zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie księgowości - przeniesione z konta inwestycji rozpoczętych na konto inwestycji zakończonych. Od decyzji organu finansowego służy spółdzielni lub związkowi spółdzielni prawo wniesienia odwołania do bezpośrednio wyższego organu finansowego w terminie 14 dni od doręczenia decyzji. Organ odwoławczy wydaje decyzję ostateczną.

5. Jeżeli uiszczona za dany rok podatkowy suma podatku dochodowego i podatku od operacji nietowarowych przekracza kwotę podatku, jaka przypadałaby po zastosowaniu ulgi z tytułu inwestycji, nadpłacona kwota podatku podlega zwrotowi.

§ 4. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1961 r.