Ulgi podatkowe dla rzemieślników zatrudniających pracowników w celu nauki zawodu.

Monitor Polski

M.P.1982.7.41

Akt utracił moc
Wersja od: 29 maja 1985 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 9 lutego 1982 r.
w sprawie ulg podatkowych dla rzemieślników zatrudniających pracowników w celu nauki zawodu.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111) zarządza się, co następuje:
1.
Rzemieślnikom zatrudniającym pracowników w celu nauki zawodu przysługuje z tytułu wyszkolenia pracownika na czeladnika ulga podatkowa w wysokości i na warunkach określonych w zarządzeniu.
2.
Ulga podatkowa nie przysługuje rzemieślnikom za wyszkolenie pracownika będącego już czeladnikiem lub wykwalifikowanym pracownikiem w innym zawodzie rzemieślniczym.
 
1. 2
Wysokość ulgi podatkowej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, zależy od liczby wyszkolonych w danym roku podatkowym pracowników oraz okresu szkolenia wynikającego z umowy o pracę i wynosi z tytułu wyszkolenia:
1)
jednego pracownika:
a)
30.000 zł - przy okresie szkolenia przez 24 miesiące,
b)
35.000 zł - przy okresie szkolenia ponad 24 miesiące,
2)
każdego następnego pracownika 40.000 zł - bez względu na okres szkolenia.
2. 3
Ulga podatkowa z tytułu wyszkolenia pracownika na czeladnika w rzemiosłach: piekarstwo, introligatorstwo, lutnictwo, organmistrzostwo, sztukatorstwo i witrażownictwo wynosi 40.000 zł.
3. 4
Izba skarbowa, na wniosek terenowego organu administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw drobnej wytwórczości i usług stopnia wojewódzkiego, podwyższa ulgę podatkową określoną w ust. 1 pkt 1, nie więcej jednak niż do kwoty 40.000 zł, za wyszkolenie pracownika w zakresie tych rzemiosł, których rozwój na danym terenie jest szczególnie potrzebny.
4.
Kwoty ulg określone w ust. 1-3 podwyższa się o 20% rzemieślnikom wykonującym działalność w miejscowościach o liczbie mieszkańców do 5.000.
5. 5
Za wyszkolenie pracownika w zakresie rzemiosła artystycznego kwoty ulg określone w ust. 1-4 podwyższa się o 50% rzemieślnikom posiadającym tytuł mistrza rzemiosła artystycznego i wykonującym takie rzemiosło.
1.
Rzemieślnikowi przysługuje ulga podatkowa, jeżeli zatrudniał pracownika w celu nauki zawodu przez cały okres nauki zawodu.
2.
Jeżeli umowa o pracę w celu nauki zawodu została przedwcześnie rozwiązana z przyczyn niezależnych od rzemieślnika i pracownik został skierowany przez cech na dokończenie nauki zawodu w innym rzemieślniczym zakładzie pracy, to przysługującą z tytułu wyszkolenia ulgę podatkową dzieli się między obydwu rzemieślników proporcjonalnie do liczby miesięcy prowadzonego przez nich szkolenia. Jeżeli jednak rozwiązanie umowy nastąpiło z winy szkolącego rzemieślnika, ulga podatkowa przysługuje w wysokości proporcjonalnej do okresu szkolenia tylko temu rzemieślnikowi, u którego pracownik ukończył naukę zawodu.
Ulgę podatkową potrąca się od kwoty podatków obrotowego i dochodowego albo opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła, należnych za okres od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została wydana decyzja o przyznaniu ulgi.
1. 6
Wniosek o przyznanie ulgi rzemieślnik powinien złożyć do właściwego urzędu skarbowego, w terminie jednego miesiąca od daty złożenia przez pracownika egzaminu czeladniczego. Do wniosku należy dołączyć dokument wystawiony przez izbę rzemieślniczą, stwierdzający, że rzemieślnik ubiegający się o ulgę szkolił pracownika przez okres przewidziany w umowie o pracę w celu nauki zawodu lub że zachodzą wypadki, o których mowa w § 3 ust. 2, oraz stwierdzający datę złożenia przez pracownika egzaminu czeladniczego z wynikiem pozytywnym.
2.
Ulgę podatkową przyznaje się rzemieślnikom za wyszkolenie tych pracowników, którzy złożyli egzamin czeladniczy po dniu 1 stycznia 1982 r.
Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 15 kwietnia 1975 r. w sprawie ulg podatkowych dla rzemieślników zatrudniających pracowników w celu nauki zawodu (Monitor Polski z 1975 r. Nr 13, poz. 76 i z 1977 r. Nr 7, poz. 48).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 9 stycznia 1984 r. (M.P.84.1.6) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lutego 1984 r.
2 § 2 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 2 kwietnia 1985 r. (M.P.85.11.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 maja 1985 r.
3 § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 2 kwietnia 1985 r. (M.P.85.11.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 maja 1985 r.
4 § 2 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 2 kwietnia 1985 r. (M.P.85.11.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 maja 1985 r.
5 § 2 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 2 kwietnia 1985 r. (M.P.85.11.91) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 29 maja 1985 r.
6 § 5 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 9 stycznia 1984 r. (M.P.84.1.6) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 lutego 1984 r.