Ulgi dla niektórych grup dłużników w spłacie zaległości z tytułu nadzwyczajnego podatku od wzbogacenia wojennego, wynikającego z regulacji zobowiązań pieniężnych.

Monitor Polski

M.P.1955.108.1431

Akt utracił moc
Wersja od: 25 listopada 1955 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 17 września 1955 r.
w sprawie ulg dla niektórych grup dłużników w spłacie zaległości z tytułu nadzwyczajnego podatku od wzbogacenia wojennego, wynikającego z regulacji zobowiązań pieniężnych.

Na podstawie art. 26 i 35 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452) zarządza się, co następuje:
Osobom, którym wymierzono nadzwyczajny podatek od wzbogacenia wojennego z tytułu regulacji zobowiązań pieniężnych, zaciągniętych w okresie do dnia 31 sierpnia 1944 r. a nie spłaconych do dnia 30 czerwca 1945 r. i które nie są w stanie zapłacić jednorazowo ciążącego na nich zadłużenia podatkowego, udziela się ulg na następujących warunkach:
1)
dłużnikom, posiadającym nieruchomości budynkowe do 20 izb lub place o powierzchni do 2.000 m2:
a)
górnikom, hutnikom i pracownikom kolejowym umarza się 50% wymierzonego podatku, a spłatę reszty zaległości rozkłada się na raty w porozumieniu z dłużnikiem, nie dłużej jednak niż na lat 15,
b)
dłużnikom, nie wymienionym pod lit. a), a utrzymującym się wyłącznie z przychodów podlegających przepisom o podatku od wynagrodzeń, umarza się 25% kwoty wymierzonego podatku, spłatę zaś reszty zaległości rozkłada się na raty w porozumieniu z dłużnikiem, nie dłużej jednak niż na lat 10,
c)
dłużnikom nie wymienionym pod lit. a) i b) rozkłada się spłatę zaległości na raty, nie dłużej jednak niż na lat 10;
2)
dłużnikom, posiadającym nieruchomości budynkowe o ponad 20 izbach lub place o powierzchni ponad 2.000 m2 spłata zaległości może być rozłożona na raty, nie dłużej jednak niż do lat 5.
1.
Jeżeli nieruchomość osób, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a) i b), jest zniszczona wskutek działań wojennych lub wymaga znacznego remontu, a dłużnik dokona własnym kosztem odbudowy lub remontu w ciągu 2 lat od wejścia w życie niniejszego zarządzenia, prezydium rady narodowej umorzy na wniosek dłużnika, poparty zaświadczeniem właściwego organu budowlanego o dokonanej budowie lub naprawie, sumę zaległego nadzwyczajnego podatku od wzbogacenia wojennego z działu II równą kosztom odbudowy (remontu), nie więcej jednak niż 25% wymiaru podatku.
2.
Umorzenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się niezależnie od ulg przewidzianych w § 1.
Jeżeli kwota zaległości z tytułu nadzwyczajnego podatku od wzbogacenia wojennego z działu II jest mniejsza od kwoty przypadającej do umorzenia zgodnie z przepisami §§ 1 i 2, umorzeniu podlega tylko kwota istniejącej zaległości.
Jeżeli nadzwyczajny podatek od wzbogacenia wojennego z działu II przypada od pożyczki zabezpieczonej hipotecznie na nieruchomości, która znajduje się pod przymusowym zarządem państwowym, odracza się pobór podatku, a zaległość zabezpiecza się równocześnie na nieruchomości dłużnika.
1.
Osobom, które mieszkają lub osiedlą się na terenach województw: wrocławskiego, opolskiego, zielonogórskiego, szczecińskiego, koszalińskiego i olsztyńskiego oraz na odzyskanych terenach województw: białostockiego, gdańskiego, poznańskiego i stalinogrodzkiego, a mają zaległości w spłacie nadzwyczajnego podatku od wzbogacenia wojennego z działu II, dotyczącego mienia położonego na innych terenach, odracza się pobór tych zaległości do wysokości zł 10.000 na lat pięć od dnia zamieszkania, a w stosunku do osób zamieszkałych - od dnia wejścia w życie zarządzenia. Umorzenie zaległości po tym terminie zostanie uregulowane oddzielnie.
2.
Odroczenie, o którym mowa w ust. 1, traci moc, jeżeli dłużnik przestanie mieszkać lub pracować na terenie ziem odzyskanych.
1.
Umarza się zaległości w nadzwyczajnym podatku od wzbogacenia wojennego z działu II, jeżeli podatek przypada od pożyczki nie zabezpieczonej hipotecznie, a zaciągniętej w czasie okupacji w celu uzyskania środków egzystencji.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do dłużników, którzy w chwili zaciągnięcia pożyczki byli albo którzy następnie stali się bądź są właścicielami:
1)
nieruchomości budynkowych o ponad 20 izbach lub placów o powierzchni ponad 2.000 m2,
2)
zakładów przemysłowych, handlowych lub usługowych, od których został ustalony roczny dochód dla celów podatku dochodowego w kwocie nie mniejszej niż 36.000 zł.
Poręczycielowi przyznaje się takie same ulgi, jakie zgodnie z przepisami niniejszego zarządzenia przysługują dłużnikowi, który zaciągnął dług.
Jeżeli podatnik posiada wkład na Społeczny Fundusz Oszczędnościowy - Fundusz A lub D, przy stosowaniu przepisów niniejszego zarządzenia nie podlega umorzeniu kwota zaległości równa temu wkładowi.
1.
Ulg, o których mowa w niniejszym zarządzeniu, udziela się tylko na wniosek dłużnika złożony do organu finansowego, który dokonał wymiaru nadzwyczajnego podatku od wzbogacenia wojennego z działu II.
2.
Ulgi mogą być dłużnikowi udzielone tylko z jednego z tytułów wymienionych w niniejszym zarządzeniu, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w § 2. Jeżeli dłużnikowi przysługują ulgi z dwóch lub więcej tytułów, organ finansowy ustali w porozumieniu z dłużnikiem tytuł, z jakiego dłużnik ma otrzymać ulgi.
3.
Przed udzieleniem dłużnikowi będącemu pracownikiem ulgi na podstawie § 1 organ finansowy może zasięgnąć opinii rady zakładowej (miejscowej) w zakładzie pracy co do postawy i wyników pracy dłużnika.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.