§ 2. - Ułatwienie realizacji inwestycji szybko rentujących się, inwestycji związanych z postępem technicznym oraz innych drobnych inwestycji zdecentralizowanych.

Monitor Polski

M.P.1960.52.245

Akt utracił moc
Wersja od: 20 lipca 1960 r.
§  2.
Zezwala się na przekraczanie limitów inwestycji zdecentralizowanych ustalonych na podstawie Narodowego Planu Gospodarczego na 1960 r. w przypadku możliwości zrealizowania dodatkowych nakładów w zakresie dotyczącym:
1)
zakupów aparatury, maszyn i urządzeń dla celów naukowo-badawczych i doświadczalnych, dokonywanych przez instytuty naukowo-badawcze, przedsiębiorstwa państwowe i organizacje spółdzielcze ze środków funduszu postępu technicznego,
2)
zakupów maszyn i urządzeń produkcyjnych lub innych gotowych dóbr inwestycyjnych, dokonywanych przez przedsiębiorstwa państwowe i organizacje spółdzielcze ze środków własnych uzyskanych z tytułu odpłatnego upłynnienia maszyn i urządzeń zużytych technicznie lub uznanych za nieprzydatne dla danego przedsiębiorstwa,
3)
budowy zbiorników wodnych i innych urządzeń wodnych, związanych z prewencją ogniową, a także zakupów urządzeń i sprzętu przeciwpożarowego oraz innych urządzeń, sprzętu i inwentarza, dokonywanych przez prezydia rad narodowych ze środków przydzielonych im na te cele przez Państwowy Zakład Ubezpieczeń,
4)
zakupów związanych z wyposażeniem wiejskich placówek kulturalno-oświatowych (jak szkoły, świetlice, domy kultury, biblioteki itp.) w telewizory, radioodbiorniki, radioadaptery oraz inne środki trwałe, związane z akcją kulturalno-oświatową na wsi, a nie stanowiące artykułów deficytowych dla zaopatrzenia ludności – dokonywanych przez rady narodowe ze środków budżetowych, przewidzianych w § 15 budżetów terenowych,
5)
zakupów związanych z wyposażeniem placówek kulturalno-oświatowych przy zakładach pracy (w telewizory, radioodbiorniki, radioadaptery), dokonywanych ze środków funduszu zakładowego, pod warunkiem nienaruszania jego części przeznaczonej na budownictwo mieszkaniowe,
6)
czynów drogowych, realizowanych przez prezydia rad narodowych systemem gospodarczym lub siłami własnymi ludności, przy użyciu materiałów miejscowego pochodzenia – finansowanych ze środków funduszów gromadzkich i dobrowolnych świadczeń ludności.