Tworzenie i zasady działania ośrodków badawczo-rozwojowych.

Monitor Polski

M.P.1970.43.340

Akt utracił moc

Wersja od: 7 sierpnia 1980 r.

UCHWAŁA Nr 191

RADY MINISTRÓW

z dnia 24 listopada 1970 r.

w sprawie tworzenia i zasad działania ośrodków badawczo-rozwojowych.

W celu doskonalenia organizacji prac naukowo-badawczych i rozwojowych oraz zapewnienia udziału jednostek bazy naukowo-badawczej i rozwojowej we wdrażaniu i upowszechnianiu wyników tych prac - Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§  1.

1. W celu kompleksowego prowadzenia prac naukowo-badawczych, konstrukcyjnych, technologiczno-projektowych i doświadczalnych w określonej dziedzinie lub branży gospodarczej mogą być tworzone ośrodki badawczo-rozwojowe, zwane dalej ośrodkami, wykonujące te prace w pełnych cyklach.

2. Ośrodek może powstać w drodze:

1) utworzenia nowej jednostki,

2) połączenia całości lub części instytutów naukowo-badawczych, centralnych laboratoriów, biur projektów, biur konstrukcyjnych, zakładów badań i doświadczeń i innych jednostek rozwojowych,

3) przekształcenia instytutu naukowo-badawczego, biura projektów, biura konstrukcyjnego lub innej jednostki bazy naukowo-badawczej i rozwojowej i tworzenia w nich odpowiednich komórek naukowo-badawczych i rozwojowych w celu uzyskania możliwości samodzielnego prowadzenia prac naukowo-badawczych i rozwojowych w pełnym cyklu - zgodnie z programem rozwoju bazy naukowo-badawczej i rozwojowej resortów.

§  2.

1. Ośrodek tworzy się w drodze zarządzenia właściwego ministra, wydanego w uzgodnieniu z Przewodniczącym Komitetu Nauki i Techniki oraz w odniesieniu do zasad finansowania ośrodka - w uzgodnieniu z Ministrem Finansów, a w odniesieniu do warunków pracy i zasad wynagradzania pracowników ośrodka - z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac.

2. Jeżeli w skład powstającego ośrodka włącza się biuro projektów lub pracownię projektową albo ich część wykonującą projekty i opracowania budowlane lub jeśli ośrodek powstaje przez przekształcenie tych jednostek, powołanie ośrodka wymaga dodatkowo uzgodnienia z Ministrem Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.

3. 1 Jeżeli w skład powstającego ośrodka włącza się instytut naukowo-badawczy albo jego część lub jeśli ośrodek powstaje przez przekształcenie instytutu, o powołaniu ośrodka decyduje Prezes Rady Ministrów na wniosek zainteresowanych ministrów uzgodniony z Przewodniczącym Komitetu Nauki i Techniki. Jeżeli w skład ośrodka ma wchodzić jednostka określona w ust. 2, wniosek ministra w sprawie utworzenia ośrodka wymaga ponadto uzgodnienia z Ministrem Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.

4. W zarządzeniu o utworzeniu ośrodka należy określić nazwę ośrodka, która może być dostosowana lub uzależniona od formy powstania ośrodka, określonej w § 1 ust. 2.

§  3.

1. 2 (uchylony).

2. 3 (uchylony).

3. Do pracowników ośrodków utworzonych w trybie:

1) określonym w § 1 ust. 2 pkt 1 i 2 mają zastosowanie przepisy dotyczące warunków pracy i zasad wynagradzania pracowników ośrodków oraz systemu bodźców materialnego zainteresowania ustalone w odrębnej uchwale,

2) określonym w § 1 ust. 2 pkt 3 mogą mieć zastosowanie przepisy, o których mowa w pkt 1, bądź przepisy obowiązujące w jednostce, która została przekształcona w ośrodek.

4. Zakłady doświadczalne podporządkowane ośrodkom działają na zasadach określonych w uchwale nr 18 Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 1965 r. w sprawie tworzenia, organizacji i finansowania wyodrębnionych zakładów i przedsiębiorstw doświadczalnych dla potrzeb gospodarki narodowej (Monitor Polski z 1970 r. Nr 15, poz. 131).

§  4.

1. Ośrodki mogą być nadzorowane bezpośrednio:

1) przez ministra lub kierownika urzędu centralnego,

2) przez dyrektora zjednoczenia,

3) przez dyrektora kombinatu.

2. W uzasadnionych wypadkach ośrodki mogą być nadzorowane przez dyrektora przedsiębiorstwa.

3. Postanowienie o podporządkowaniu ośrodka zawarte jest w zarządzeniu o utworzeniu ośrodka.

§  5.

1. Do zakresu działania ośrodka należy prowadzenie prac naukowo-badawczych i rozwojowych zmierzających do przygotowania nowych wyrobów (produktów) i metod ich wytwarzania oraz udział we wdrażaniu wyników tych prac w gospodarce narodowej.

2. Do zadań ośrodka należy w szczególności:

1) rozwiązywanie problemów w pełnych cyklach rozwojowych, obejmujących:

a) prace naukowo-badawcze stosowane, to jest badania podporządkowane określonemu celowi praktycznemu danego problemu, mające za przedmiot poszukiwania wykorzystanie wyników badań podstawowych znanych lub nowo odkrytych zjawisk, a także badania poznawcze w rozmiarach niezbędnych dla realizacji zadań ośrodka,

b) prace rozwojowe, to jest prace wykorzystujące wyniki badań stosowanych i ewentualnie podstawowych dla opracowania, wytworzenia, zastosowania lub udoskonalenia nowych materiałów, wyrobów, urządzeń, procesów i metod technologicznych; zalicza się do nich w szczególności prace konstrukcyjne, technologiczne, projektowe i doświadczalne, w tym budowę i próbną eksploatację instalacji i urządzeń doświadczalnych, mających na celu sprawdzenie opracowań konstrukcyjnych, technologicznych lub aparaturowych,

c) prace wdrożeniowe, to jest współudział w pracach związanych z uruchomieniem w skali przemysłowej, po raz pierwszy w kraju, produkcji nowych wyrobów lub zastosowaniem nowych metod wytwarzania (nowych technologii, organizacji produkcji, mechanizacji i automatyzacji), odpowiadających kryterium nowoczesności i opłacalności w zakresie i na zasadach określonych każdorazowo w umowach między ośrodkami a zainteresowaną jednostką gospodarki uspołecznionej;

2) współpraca w upowszechnianiu wyników prac, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b);

3) prowadzenie prac naukowo-badawczych i rozwojowych nie stanowiących części składowych problemów (zwanych niepełnymi cyklami rozwojowymi), a w szczególności prac rozpoznawczych o charakterze stosowanym lub poznawczym;

4) prowadzenie działalności ogólnotechnicznej, w tym prac z zakresu normalizacji, typizacji, szkolenia, informacji naukowo-technicznej i ekonomicznej, ochrony patentowej oraz popularyzacja osiągnięć nauki i techniki.

3. W razie gdy w określonych problemach ośrodek nie może objąć pełnego cyklu rozwojowego, obowiązany jest zapewnić realizację tego cyklu w drodze kooperacji z właściwymi specjalizowanymi jednostkami i przedsiębiorstwami produkcyjnymi.

4. Udział prac prowadzonych w ośrodku w pełnym cyklu rozwojowym w stosunku do całości prac wykonywanych przez ośrodek, mierzony liczbą roboczo-godzin, ustala jednostka nadzorująca ośrodek, z tym że udział ten nie może być mniejszy niż 50%.

§  6.

1. Ośrodek działa na podstawie statutu nadanego przez ministra w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Nauki i Techniki.

2. Statut określa:

1) nazwę, siedzibę oraz jednostkę nadzorującą ośrodek,

2) przedmiot i szczegółowy zakres działania ośrodka,

3) organy ośrodka i ich uprawnienia.

3. W uzasadnionych wypadkach mogą być tworzone oddziały ośrodka poza jego siedzibą.

§ 7. Organami ośrodka są:

1) dyrektor,

2) rada naukowo-techniczna,

3) kolegium.

§  8.

1. Na czele ośrodka stoi dyrektor, który zarządza ośrodkiem jednoosobowo przy pomocy swoich zastępców.

2. Wewnętrzną strukturę organizacyjną ośrodka ustala jego dyrektor.

3. Wewnętrzna struktura organizacyjna powinna przewidywać m. in. tworzenie na określony czas zespołów tematycznych oraz stałych pracowni specjalistycznych o charakterze naukowo-usługowym lub techniczno-usługowym.

4. Struktura organizacyjna zarządu ośrodka powinna uwzględniać podział na następujące komórki organizacyjne:

1) działy - zatrudniające co najmniej 9 pracowników wraz z kierownikiem działu,

2) sekcje - zatrudniające co najmniej 4 pracowników wraz z kierownikiem sekcji.

§  9.

1. Dyrektora ośrodka powołuje minister lub w imieniu ministra dyrektor zjednoczenia.

2. Zastępców dyrektora ośrodka i głównego księgowego powołuje kierownik jednostki nadrzędnej na wniosek dyrektora ośrodka.

§  10.

1. W ośrodku działa rada naukowo-techniczna jako organ opiniodawczy i doradczy ośrodka w zakresie działalności naukowo-badawczej i rozwojowej.

2. Przewodniczący i członkowie rady naukowo-technicznej są powołani przez ministra.

3. W ramach rady naukowo-technicznej ośrodka działa komisja naukowa, która spełnia funkcje rady naukowej instytutu naukowo-badawczego.

4. Organizację i tryb pracy rady naukowo-technicznej i komisji naukowej określa regulamin ustalony przez radę i zatwierdzony przez dyrektora ośrodka.

5. Skład rady naukowo-technicznej i liczbę jej członków określa statut ośrodka.

§  11.

1. Organem doradczym dyrektora ośrodka w zakresie spraw związanych z kierowaniem działalnością tego ośrodka oraz jego gospodarką i administracją jest kolegium ośrodka.

2. W skład kolegium wchodzą:

1) dyrektor ośrodka jako przewodniczący,

2) zastępcy dyrektora ośrodka, główny księgowy, kierownicy oddziałów, przedstawiciel rady zakładowej oraz w szczególnie uzasadnionych wypadkach inne osoby.

3. Powołanie kolegium oraz zakres i tryb działania określa statut ośrodka.

4. Organizację i tryb pracy kolegium określa regulamin ustalony przez kolegium i zatwierdzony przez dyrektora ośrodka.

§ 12. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego wyda instrukcję regulującą zasady sprawozdawczości ośrodków oraz odpowiednio uwzględni ośrodki w ramach ogólnej sprawozdawczości.

§ 13. Zaleca się centralnym związkom spółdzielczym wprowadzenie zasad niniejszej uchwały w spółdzielczości.

§ 14. Wykonanie uchwały powierza się Przewodniczącemu Komitetu Nauki i Techniki, Przewodniczącemu Komitetu Pracy i Płac, Ministrowi Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Ministrowi Finansów, Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego oraz zainteresowanym ministrom (kierownikom urzędów centralnych).

§ 15. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 2 ust. 3 zmieniony przez § 4 uchwały nr 65 z dnia 18 lipca 1980 r. w sprawie zmiany niektórych przepisów dotyczących zadań naczelnych organów administracji państwowej (M.P.80.18.87) z dniem 7 sierpnia 1980 r.

² § 3 ust. 1 uchylony przez § 79 ust. 1 pkt 4 uchwały nr 289 z dnia 21 grudnia 1973 r. w sprawie zasad finansowania prac badawczych i wdrożeniowych oraz gospodarki finansowej jednostek badawczych i szkół wyższych (M.P.74.2.9) z dniem 1 stycznia 1974 r.

³ § 3 ust. 2 uchylony przez § 79 ust. 1 pkt 4 uchwały nr 289 z dnia 21 grudnia 1973 r. w sprawie zasad finansowania prac badawczych i wdrożeniowych oraz gospodarki finansowej jednostek badawczych i szkół wyższych (M.P.74.2.9) z dniem 1 stycznia 1974 r.