Tryb uzgadniania cen artykułów nietypowych produkowanych przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Przemysłu Chemicznego na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej.

Monitor Polski

M.P.1964.3.10

Akt utracił moc

Wersja od: 13 stycznia 1964 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU CHEMICZNEGO

z dnia 28 grudnia 1963 r.

w sprawie trybu uzgadniania cen artykułów nietypowych produkowanych przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Przemysłu Chemicznego na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej.

Na podstawie § 10 uchwały nr 72 Rady Ministrów z dnia 5 lutego 1963 r. w sprawie cen artykułów nietypowych i opłat za nietypowe usługi (roboty) przemysłowe wykonywane na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr 17, poz. 96) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Artykułami nietypowymi w rozumieniu zarządzenia są wyroby nie objęte obowiązującymi cennikami i ich uzupełnieniami, których produkcja ma charakter jednorazowy i wykonywana jest na warunkach technicznych określonych indywidualnie przy każdym zamówieniu.

2. Produkcją jednorazową (ust. 1) jest również produkcja małoseryjna, jeżeli ma ona charakter niepowtarzalny.

3. Gdy w dalszych przepisach zarządzenia jest mowa o artykułach nietypowych, oznacza to również nietypowe usługi (roboty) przemysłowe.

4. Nietypowymi usługami (robotami) przemysłowymi są usługi nie objęte obowiązującymi cennikami i taryfami, wykonywane na indywidualne zamówienia.

§ 2. Ceny artykułów nietypowych produkowanych dla jednostek gospodarki uspołecznionej przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Przemysłu Chemicznego uzgadniają w drodze porozumienia wykonawca z zamawiającym na zasadach określonych w zarządzeniu.

§  3.

1. Podstawą do uzgodnienia ceny (§ 2) jest kalkulacja planowanego kosztu własnego sporządzona przez wykonawcę po otrzymaniu przez niego zamówienia.

2. Kalkulacja planowanego kosztu własnego powinna być sporządzona zgodnie z obowiązującymi zasadami kalkulacji kosztów obowiązującymi wykonawcę i według wzorów obowiązujących w tym zakresie.

3. Przy sporządzaniu kalkulacji, o której mowa w ust. 2, należy uwzględnić zysk, jaki wykonawca osiąga z produkcji najbardziej zbliżonych artykułów typowych, jednak nie wyższy niż przeciętny zysk osiągany z całości swej produkcji.

4. Jeśli ceny wyrobów typowych najbardziej zbliżonych do artykułu nietypowego (ust. 3) nie pokrywają kosztu ich produkcji, należy w kalkulacji artykułu nietypowego uwzględnić zysk w wysokości 5%.

5. Przez produkcję najbardziej zbliżoną do produkcji danego wyrobu nietypowego rozumieć należy produkcję artykułu lub grupy artykułów dających się porównać z artykułem nietypowym pod względem przeznaczenia lub technologii wytwarzania.

6. Przez przeciętny zysk osiągany z całości produkcji (ust. 3) należy rozumieć stopę zysku ustaloną na podstawie ostatniego rocznego sprawozdania finansowego.

§ 4. Jeżeli faktycznie osiągnięty zysk z produkcji nietypowej przewyższa zysk określony w kalkulacji (§ 3) więcej niż o 3% w stosunku do kosztu produkcji, różnicę tę uważa się za zysk nieprawidłowy podlegający przelaniu na zasadach i w trybie przewidzianych uchwałą nr 387 Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1960 r. w sprawie zasad gospodarki finansowej państwowych przedsiębiorstw przemysłowych objętych planowaniem centralnym (Monitor Polski z 1963 r. Nr 35, poz. 175).

§  5.

1. Jeżeli artykuł nietypowy różni się od artykułu typowego, objętego cennikiem obowiązującym wykonawcę lub na który ustalona została cena przez organ właściwy dla wykonawcy, tylko zmianami w wykonaniu lub wyposażeniu, podstawą do uzgodnienia ceny (§ 2) jest nie kalkulacja kosztu produkcji artykułu nietypowego, lecz cena artykułu typowego, którą zwiększa się lub zmniejsza o różnicę kosztów wynikających z dokonanych zmian, z uwzględnieniem przypadającej od tej różnicy stawki zysku osiąganej na artykule typowym.

2. Przepisy § 3 ust. 4-6 stosuje się odpowiednio.

§  6.

1. W wyjątkowych przypadkach (np. przy nietypowych skomplikowanych remontach i produkcji skomplikowanych maszyn i urządzeń), gdy w chwili zawierania umowy dane dotyczące warunków technicznych nie pozwalają na sporządzenie dokładnej kalkulacji, wykonawca sporządza jedynie kalkulację orientacyjną, na której podstawie uzgadniana jest wysokość limitu ceny artykułu nietypowego.

2. Jeżeli określony został limit ceny, cenę ostateczną określa się na podstawie kalkulacji wynikowej. Jeżeli koszt własny produkcji na podstawie kalkulacji wynikowej jest wyższy od limitu ceny (ust. 1), za cenę ostateczną przyjmuje się cenę równą limitowi.

§  7.

1. Kalkulację artykułu nietypowego (§§ 3 i 5) wykonawca przesyła zamawiającemu w ciągu 14 dni od daty otrzymania zamówienia.

2. Jeżeli zamówienie dotyczy bardziej skomplikowanego artykułu nietypowego, termin opracowania kalkulacji (ust. 1) może być przedłużany w drodze pisemnego porozumienia wykonawcy z zamawiającym.

§  8.

1. Uzgodnienie ceny (§ 2) następuje przez pisemne potwierdzenie przez zamawiającego w ciągu 7 dni od daty otrzymania kalkulacji opracowanej przez wykonawcę.

2. W ciągu 7 dni od daty otrzymania kalkulacji zamawiający może zgłosić na piśmie zastrzeżenia dotyczące ogólnej wysokości ceny lub poszczególnych pozycji kalkulacji.

3. W razie zgłoszenia zastrzeżeń (ust. 2) wykonawca w ciągu 7 dni od daty otrzymania zastrzeżeń zawiadamia zamawiającego o przyjęciu zastrzeżeń i uzgodnieniu ceny bądź o odrzuceniu zastrzeżeń i nieuzgodnieniu ceny.

§  9.

1. W jednostkach podległych Ministrowi Przemysłu Chemicznego, w razie nie uzgodnienia ceny, cenę ustalają Minister Przemysłu Chemicznego lub upoważnione przez niego osoby.

2. W razie nieuzgodnienia ceny między przedsiębiorstwem podległym Ministrowi Przemysłu Chemicznego a przedsiębiorstwem należącym do innego resortu, wykonawca zawiadamia o tym zjednoczenie wiodące w ciągu 7 dni od otrzymania pisma, że cena nie została uzgodniona.

3. Zawiadomienie wykonawcy jest równoznaczne z wnioskiem o ustalenie ceny, w związku z czym powinno być zaopatrzone w całokształt materiałów dotyczących proponowanej ceny (§ 3 ust. 1 i § 8).

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, cenę ustala dyrektor zjednoczenia w porozumieniu za zjednoczeniem zamawiającego.

§ 10. Jeżeli porozumienie co do ustalenia ceny (§ 9 ust. 4) nie zostanie osiągnięte, cenę tę ustala Państwowa Komisja Cen, do której należy skierować wniosek o ustalenie ceny wraz z całością materiałów.

§ 11. Traci moc zarządzenie Ministra Przemysłu Chemicznego z dnia 9 stycznia 1957 r. w sprawie trybu ustalania cen na produkty nietypowe i usługi nietypowe wykonywane przez przedsiębiorstwa podległe nadzorowi Ministra Przemysłu Chemicznego (Monitor Polski Nr 6, poz. 48).

§ 12. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.