Tryb uzgadniania cen artykułów nietypowych i opłat za nietypowe usługi (roboty) przemysłowe, wykonywane dla jednostek gospodarki uspołecznionej przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Finansów.

Monitor Polski

M.P.1965.15.54

Akt utracił moc
Wersja od: 19 marca 1965 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 11 marca 1965 r.
w sprawie trybu uzgadniania cen artykułów nietypowych i opłat za nietypowe usługi (roboty) przemysłowe, wykonywane dla jednostek gospodarki uspołecznionej przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Finansów.

Na podstawie § 10 uchwały nr 72 Rady Ministrów z dnia 5 lutego 1963 r. w sprawie cen artykułów nietypowych i opłat za nietypowe usługi (roboty) przemysłowe wykonywane na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr 17, poz. 96) zarządza się, co następuje:
1.
Artykułami nietypowymi w rozumieniu zarządzenia są wyroby nie objęte obowiązującymi cennikami i ich uzupełnieniami, których produkcja ma charakter jednorazowy i wykonywana jest na warunkach technicznych, określonych indywidualnie przy każdym zamówieniu.
2.
Przez produkcję jednorazową rozumie się również produkcję małoseryjną, jeżeli ma ona charakter niepowtarzalny.
3.
Nietypowymi usługami (robotami) przemysłowymi są usługi nie objęte obowiązującymi cennikami i taryfami, wykonywane na indywidualne zamówienia.
4.
Gdy w dalszych przepisach zarządzenia jest mowa o artykułach nietypowych, oznacza to również nietypowe usługi (roboty) przemysłowe.
Ceny artykułów nietypowych produkowanych dla jednostek gospodarki uspołecznionej przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Finansów uzgadniają w drodze porozumienia wykonawca i zamawiający na zasadach ustalonych w zarządzeniu.
1.
Uzgodnienie cen, o którym mowa w § 2, następuje na podstawie kalkulacji planowanego kosztu własnego, sporządzonej przez wykonawcę po otrzymaniu zamówienia.
2.
Kalkulacja planowanego kosztu własnego powinna być sporządzona zgodnie z zasadami kalkulacji kosztów obowiązującymi wykonawcę i według wzorów obowiązujących w tym zakresie.
3.
Przy sporządzaniu kalkulacji, o której mowa w ust. 2, należy uwzględnić zysk, jaki wykonawca osiąga przy produkcji najbardziej zbliżonych artykułów typowych, jednak nie wyższy niż przeciętny zysk osiągnięty z całości produkcji danego zakładu, wykazany w ostatnim rocznym sprawozdaniu finansowym.
4.
Przez produkcję najbardziej zbliżoną do produkcji danego wyrobu nietypowego rozumieć należy produkcję artykułu lub grupy artykułów dających się porównać z artykułem nietypowym pod względem przeznaczenia lub technologii wytwarzania.
5.
Jeżeli ceny wyrobów typowych najbardziej zbliżonych do artykułu nietypowego (ust. 3) nie pokrywają kosztu ich produkcji, należy w kalkulacji artykułu nietypowego uwzględnić zysk w wysokości nie przekraczającej 5% całkowitego kosztu własnego.
Jeżeli faktycznie osiągnięty zysk z produkcji nietypowej przewyższy zysk określony w kalkulacji więcej niż o 3% w stosunku do kosztu produkcji, różnicę tę uważa się za zysk nieprawidłowy podlegający przelaniu do budżetu.
1.
Jeżeli artykuł nietypowy różni się tylko zmianami w wykonaniu lub wyposażeniu od artykułu typowego, objętego cennikiem obowiązującym wykonawcę, lub na który ustalona została cena przez organ właściwy dla wykonawcy, cenę artykułu nietypowego ustala się przez zwiększenie lub zmniejszenie ceny artykułu typowego o różnicę kosztów wynikającą z dokonanych zmian, z uwzględnieniem przypadającej od tej różnicy stawki zysku osiąganej na artykule typowym.
2.
W wypadku określonym w ust. 1 mają odpowiednie zastosowanie przepisy § 3 ust. 3 i 5.
1.
W wyjątkowych wypadkach (przy skomplikowanej produkcji), gdy w chwili zawierania umowy dane dotyczące warunków technicznych nie pozwalają na sporządzenie dokładnej kalkulacji, wykonawca sporządza kalkulację orientacyjną, na podstawie której uzgadniana jest wysokość limitu ceny artykułu nietypowego.
2.
Jeżeli określony został limit ceny, cenę ostateczną ustala się na podstawie kalkulacji wynikowej. Jeżeli cena wynikająca z kalkulacji wynikowej jest wyższa od limitu ceny (ust. 1), za cenę ostateczną przyjmuje się cenę równą limitowi.
3.
Jeżeli w czasie trwania umowy zamawiający wprowadza zmiany w dokumentacji technicznej lub warunkach dostaw, mające zasadniczy wpływ na wysokość ceny artykułu, strony powinny odpowiednio zmienić limit ceny.
1.
Kalkulację ceny artykułu nietypowego (§§ 3, 5 i 6) wykonawca przesyła zamawiającemu w ciągu 14 dni od daty otrzymania zamówienia.
2.
Jeżeli zamówienie dotyczy bardziej skomplikowanego artykułu nietypowego, termin opracowania kalkulacji (ust. 1) może być przedłużony w drodze pisemnego porozumienia wykonawcy z zamawiającym.
1.
Uzgodnienie ceny (§ 2) następuje przez pisemne potwierdzenie jej przez zamawiającego w ciągu 7 dni od daty otrzymania kalkulacji opracowanej przez wykonawcę.
2.
W ciągu 7 dni od daty otrzymania kalkulacji zamawiający może zgłosić na piśmie zastrzeżenia dotyczące ogólnej wysokości ceny lub poszczególnych pozycji kalkulacji.
3.
W razie zgłoszenia zastrzeżeń (ust. 2) wykonawca w ciągu 7 dni od daty otrzymania zastrzeżeń zawiadamia zamawiającego o przyjęciu zastrzeżeń i uzgodnieniu ceny bądź o odrzuceniu zastrzeżeń i nie uzgodnieniu ceny.
1.
W razie nieuzgodnienia ceny (§ 8 ust. 3) wykonawca zawiadamia o tym Ministerstwo Finansów w terminie 7 dni od daty wysłania do zamawiającego pisma stwierdzającego, że cena nie została uzgodniona.
2.
Zawiadomienie wykonawcy jest równoznaczne z wnioskiem o ustalenie ceny, w związku z czym do zawiadomienia powinna być dołączona całość materiałów dotyczących uzgodnienia ceny (§§ 3 i 8).
3.
W wypadku, o którym mowa w ust. 1, cenę artykułu nietypowego ustala Dyrektor Departamentu Organizacji i Planowania w Ministerstwie Finansów w porozumieniu z ministerstwem nadzorującym zamawiającego.
Jeżeli nie zostanie osiągnięte porozumienie co do ustalenia ceny zgodnie z § 9, cenę tę ustala Państwowa Komisja Cen, do której należy skierować wniosek o ustalenie ceny wraz z całością materiałów.
Traci moc § 5 zarządzenia nr 6/57 Ministra Finansów z dnia 18 stycznia 1957 r. w sprawie trybu ustalania cen zbytu na artykuły zaopatrzeniowe i inwestycyjne oraz roboty (usługi) o charakterze przemysłowym, wykonywane przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Finansów.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.