Tryb uzgadniania cen artykułów nietypowych i opłat za nietypowe usługi przemysłowe wykonywane dla jednostek gospodarki uspołecznionej przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Przemysłu Spożywczego i Skupu.

Monitor Polski

M.P.1964.26.115

Akt utracił moc

Wersja od: 20 kwietnia 1964 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU SPOŻYWCZEGO I SKUPU

z dnia 8 kwietnia 1964 r.

w sprawie trybu uzgadniania cen artykułów nietypowych i opłat za nietypowe usługi przemysłowe wykonywane dla jednostek gospodarki uspołecznionej przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Przemysłu Spożywczego i Skupu.

Na podstawie § 10 uchwały nr 72 Rady Ministrów z dnia 5 lutego 1963 r. w sprawie cen artykułów nietypowych i opłat za nietypowe usługi (roboty) przemysłowe, wykonywane na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr 17, poz. 96) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Ceny nietypowych artykułów i usług wykonywanych dla jednostek gospodarki uspołecznionej przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Przemysłu Spożywczego i Skupu uzgadniają w drodze porozumienia wykonawca z zamawiającym na zasadach określonych w zarządzeniu.

2. Uzgodnione z zamawiającym ceny artykułów nietypowych podlegają zatwierdzeniu przez dyrektora zjednoczenia wiodącego właściwego dla wykonawcy, jeżeli cena jednostkowa nietypowego wyrobu przekracza 300.000 zł, a w odniesieniu do usług - jeżeli wartość nietypowej usługi przekracza 500.000 zł.

3. Wniosek o zatwierdzenie ceny składa wykonawca.

4. Przez użyte w zarządzeniu określenie "nietypowe artykuły" rozumie się także usługi nietypowe, określone w uchwale nr 72 Rady Ministrów z dnia 5 lutego 1963 r.

§  2.

1. Podstawą do uzgadniania cen artykułów nietypowych jest kalkulacja planowanego kosztu własnego, sporządzona przez wykonawcę po otrzymaniu zamówienia.

2. Kalkulację planowanego kosztu własnego sporządza się zgodnie z zasadami kalkulacji, obowiązującymi wykonawcę.

3. Przy sporządzaniu kalkulacji planowanego kosztu własnego należy uwzględnić zysk, jaki wykonawca osiąga z produkcji najbardziej zbliżonych artykułów typowych, jednak nie wyższy niż przeciętny zysk osiągany z całości swej produkcji.

4. Jeśli ceny wyrobów typowych najbardziej zbliżonych do artykułu nietypowego nie pokrywają kosztu ich produkcji, w kalkulacji kosztu własnego artykułu nietypowego uwzględnia się zysk w wysokości 5%.

5. Przez artykuł najbardziej zbliżony do artykułu nietypowego rozumie się artykuł lub grupę artykułów dających się porównać z artykułem nietypowym pod względem przeznaczenia lub technologii wytwarzania.

6. Przez przeciętny zysk osiągany z całości produkcji rozumie się zysk wykazany w ostatnim pełnym rocznym zamknięciu bilansowym.

§ 3. Jeżeli faktycznie osiągnięty zysk z produkcji artykułów nietypowych przewyższy zysk określony w kalkulacji więcej niż o 3% w stosunku do kosztu produkcji, różnicę tę uważa się za zysk nieprawidłowy, podlegający przelaniu na zasadach i w trybie przewidzianych uchwałą nr 387 Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1960 r. w sprawie zasad gospodarki finansowej państwowych przedsiębiorstw przemysłowych i ich zjednoczeń, objętych planowaniem centralnym (Monitor Polski z 1963 r. Nr 35, poz. 175).

§  4.

1. Jeżeli artykuł nietypowy różni się od artykułu typowego objętego cennikiem obowiązującym wykonawcę lub na który ustalona została cena przez organ właściwy dla wykonawcy tylko zmianami w wykonaniu lub wyposażeniu, podstawą do uzasadniania ceny jest cena artykułu typowego, którą zwiększa się lub zmniejsza o różnicę kosztów wynikającą z dokonanych zmian w jego konstrukcji lub sposobie wykonania, z uwzględnieniem przypadającej od tej różnicy stawki zysku osiąganej na artykule typowym.

2. Przepisy § 2 ust. 3-6 stosuje się odpowiednio.

§  5.

1. Jeżeli w chwili zawierania umowy dane dotyczące warunków technicznych artykułu nietypowego nie pozwalają na sporządzenie dokładnej kalkulacji (np. przy skomplikowanych remontach, produkcji skomplikowanych maszyn i urządzeń), wykonawca sporządza kalkulację orientacyjną, na której podstawie uzgadnia się wysokość limitu ceny artykułu nietypowego.

2. Jeżeli określony został limit ceny, cenę ostateczną określa się na podstawie kalkulacji wynikowej. W razie gdy cena określona na podstawie kalkulacji wynikowej jest wyższa od limitu ceny, za cenę ostateczną przyjmuje się cenę równą limitowi.

§  6.

1. Kalkulację artykułu nietypowego wykonawca przesyła zamawiającemu w ciągu 14 dni od daty otrzymania zamówienia.

2. Jeżeli zamówienie dotyczy bardziej skomplikowanego artykułu nietypowego, termin opracowania kalkulacji może być przedłużony w drodze pisemnego porozumienia wykonawcy z zamawiającym.

§  7.

1. Uzgodnienie ceny następuje przez pisemne potwierdzenie przez zamawiającego w ciągu 7 dni od daty otrzymania kalkulacji opracowanej przez wykonawcę.

2. Zamawiający może zgłosić w terminie 7 dni od daty otrzymania kalkulacji zastrzeżenia dotyczące poszczególnych pozycji kalkulacji lub ogólnej wysokości ceny z niej wynikającej.

3. W razie zgłoszenia zastrzeżeń wykonawca w ciągu 7 dni od daty otrzymania zastrzeżeń zawiadamia zamawiającego o przyjęciu lub o odrzuceniu zastrzeżeń i nieuzgodnieniu ceny.

§  8.

1. W razie nieuzgodnienia ceny strony zawiadamiają o tym w ciągu 7 dni:

1) wykonawca - właściwe dla niego zjednoczenie wiodące,

2) zamawiający - zjednoczenie, któremu podlega.

2. Zawiadomienie wykonawcy jest równoczesne z wnioskiem o ustalenie ceny; do zawiadomienia dołącza się materiały niezbędne do ustalenia ceny.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 cenę artykułu nietypowego ustala dyrektor zjednoczenia wiodącego właściwego dla wykonawcy w porozumieniu z dyrektorem zjednoczenia nadzorującym zamawiającego.

4. W razie nieosiągnięcia porozumienia co do wysokości ceny przez organy wymienione w ust. 3, na wniosek zjednoczenia wiodącego cenę ustala Minister Przemysłu Spożywczego i Skupu w porozumieniu z ministrem nadzorującym zamawiającego; w braku porozumienia ministrów cenę ustala Państwowa Komisja Cen.

§ 9. Tracą moc:

1) zarządzenie Ministra Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego z dnia 5 sierpnia 1954 r. w sprawie trybu ustalania cen na produkty nietypowe i usługi nietypowe wykonywane przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego i świadczone w obrębie gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski z 1954 r. Nr A-77, poz. 913 i z 1958 r. Nr 38, poz. 224);

2) zarządzenie Ministra Skupu z dnia 25 listopada 1954 r. w sprawie trybu ustalania cen produktów nietypowych i opłat za nietypowe usługi, wykonywane w obrębie gospodarki uspołecznionej przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Skupu (Monitor Polski z 1954 r. Nr 117, poz. 1657 i z 1956 r. Nr 47, poz. 554);

3) zarządzenie Ministra Przemysłu Rolnego i Spożywczego z dnia 20 sierpnia 1955 r. w sprawie trybu ustalania cen na wyroby i usługi nietypowe, wykonywane przez zakłady podporządkowane Zarządowi Przemysłu Maszynowego i Mechanizacji (Monitor Polski z 1955 r. Nr 77, poz. 939 i z 1958 r. Nr 38, poz. 224);

4) zarządzenie Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu z dnia 2 maja 1958 r. w sprawie trybu ustalania cen zbytu na wyroby nietypowe i usługi nietypowe, wykonywane przez zakłady podporządkowane Centralnemu Zarządowi Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego (Monitor Polski Nr 38, poz. 224).

§ 10. Zarządzenie wchodzi w życie po upływie dwóch tygodni od dnia ogłoszenia.