§ 2. - Tryb ustalania cen zbytu na wyroby nietypowe i usługi nietypowe wykonywane przez podległe przedsiębiorstwa.

Monitor Polski

M.P.1959.101.542

Akt utracił moc

Wersja od: 17 grudnia 1959 r.

§  2.

1. Podstawą do ustalenia cen zbytu wyrobów lub robót (usług) nietypowych jest jednostkowa kalkulacja wstępna kosztu własnego, sporządzona przez dostawcę (wykonawcę) zgodnie z zasadami i według wzorów ustalonych dla danych wyrobów i robót (usług) typowych, powiększona o 5% planowanego zysku.

2. Kalkulacja wstępna kosztu własnego powinna być oparta na ścisłych danych technicznych, a w szczególności na rysunkach, szkicach, wzorach, na których podstawie dział głównego technologa lub komórka równorzędna przedsiębiorstwa ustala rodzaj materiałów oraz rodzaje operacji i czas robocizny niezbędny do wykonania nietypowego wyrobu lub roboty (usługi).

3. Na podstawie danych, o których mowa w ust. 2, ustala się planowany koszt własny nietypowego wyrobu lub roboty (usługi) przyjmując:

1) koszt materiałów - według cen obowiązujących w dniu sporządzenia kalkulacji, przy czym narzut procentowy kosztu zakupu obliczać należy w wysokości ustalonej planem techniczno-ekonomicznym w stosunku do wykazanej w kalkulacji wartości materiałów łącznie z paliwem technologicznym;

2) koszt robocizny bezpośredniej - według obowiązującego systemu płac (taryfikator kwalifikacyjny, stawki płac, normy pracy);

3) koszty specjalne w odniesieniu do przedmiotów wykonywanych we własnym zakresie - według kosztów wytwarzania, natomiast w odniesieniu do usług i obróbki obcej - według obowiązujących cenników, a w razie ich braku - według oferty lub uzgodnienia z dostawcą; do kosztów specjalnych zalicza się:

-

koszty wykonania dokumentacji konstrukcyjnej lub projektowo-kosztorysowej,

-

koszty budowy prototypu,

-

koszty wykonania specjalnego oprzyrządowania (na przykład: modele, przyrządy, sprawdziany itp.),

-

koszty obróbki - usług obcych,

-

koszt delegacji robotników w odniesieniu do robót terenowych;

4) koszty pośrednie (wydziałowe, ogólnofabryczne, sprzedaży) - według procentowych narzutów przyjętych w planie techniczno-ekonomicznym.