Tryb ustalania cen w resorcie przemysłu ciężkiego.

Monitor Polski

M.P.1957.68.416

Akt utracił moc
Wersja od: 25 listopada 1957 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA PRZEMYSŁU CIĘŻKIEGO
z dnia 27 lipca 1957 r.
w sprawie trybu ustalania cen w resorcie przemysłu ciężkiego.

Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 30 września 1953 r. w sprawie przekazania właściwym ministrom uprawnień do ustalania cen produktów nietypowych i opłat za nietypowe usługi, nie objęte obowiązującymi cennikami (taryfami), wykonywane przez przedsiębiorstwa przemysłu kluczowego i świadczone w obrębie gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr A-94, poz. 1311) oraz zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 31 grudnia 1956 r. w sprawie przekazania Ministrom: Górnictwa Węglowego, Hutnictwa, Przemysłu Maszynowego i Przemysłu Chemicznego uprawnień do ustalania cen zbytu artykułów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych oraz cen robót (usług) o charakterze przemysłowym (Monitor Polski Nr 106, poz. 1234), jak również w celu uregulowania trybu ustalania cen detalicznych zarządza się, co następuje:
Dostawca wyrobów, na które nie ma ustalonych cen zbytu w obowiązujących cennikach (lub ich uzupełnieniach) bądź na które brak cen detalicznych, jest obowiązany ustalić te ceny we własnym zakresie (§ 2) lub wystąpić z wnioskiem o ich ustalenie (§ 3 lub § 8).

Tryb ustalania cen zbytu.

1.
W razie gdy wyroby nie mają ustalonych cen zbytu (§ 1) i ze względu na charakter produkcji lub obrotu nie powinny być ujęte cennikiem (§ 3), a są przeznaczone:
1)
na cele zaopatrzenia i inwestycji jednostek państwowych lub innych jednostek uprawnionych do zakupu po cenach zbytu,
2)
na eksport,

ceny zbytu będzie ustalać dostawca w porozumieniu z odbiorcą, a w razie nieosiągnięcia porozumienia - centralny zarząd dostawcy w porozumieniu z odbiorcą lub jednostką nadrzędną odbiorcy.

2.
Centralny zarząd dostawcy może zastrzec do swej decyzji ustalanie cen zbytu określonych wyrobów lub grup wyrobów, o których mowa w ust. 1. Ceny zbytu tych wyrobów ustala centralny zarząd w porozumieniu z odbiorcą.
3.
Porozumienie z odbiorcą, o którym mowa w ust. 1 i 2, następuje w drodze przesłania odbiorcy wstępnej kalkulacji kosztu własnego wraz z propozycją co do wysokości ceny zbytu.
4.
Uważa się, że odbiorca wyraził zgodę na wysokość proponowanej ceny zbytu, jeżeli w ciągu 14 dni od daty otrzymania kalkulacji nie udzielił odpowiedzi wyrażającej stanowisko w sprawie wysokości ceny.
5.
Ceny zbytu ustalone przez dostawcę lub centralny zarząd dostawcy w trybie ust. 1-4 obowiązują jedynie w odniesieniu do określonego zamówienia odbiorcy.
1.
W razie gdy wyroby, które nie mają ustalonych cen zbytu (§ 1), są produkowane seryjnie lub stale powtarzają się w produkcji bądź są przeznaczone dla szerszego kręgu odbiorców albo stanowią przedmiot obrotu składowego, dostawca powinien wystąpić z wnioskiem o ustalenie cen zbytu tych wyrobów w celu uzupełnienia cennika tymi cenami.
2.
Wniosek o ustalenie ceny zbytu przesyła się wraz z wstępną kalkulacją kosztu własnego do nadrzędnego centralnego zarządu. Równocześnie - jeżeli główny odbiorca lub dystrybutor podlega Ministrowi Przemysłu Ciężkiego - kopię wniosku wraz z kalkulacją wstępną przesyła się do:
1)
biura zbytu (sprzedaży) - w razie gdy biuro to jest dystrybutorem wyrobu objętego wnioskiem;
2)
centralnego zarządu odbiorcy - w przypadkach bezpośrednich dostaw dla jednostek nadzorowanych przez ten centralny zarząd.
1.
Centralny zarząd dostawcy kieruje wniosek o ustalenie ceny zbytu wraz z kalkulacją do:
1)
Centralnego Zarządu Zbytu Przemysłu Maszynowego i Elektrotechnicznego - w razie gdy wniosek dotyczy cen zbytu, które powinny stanowić uzupełnienie cenników od nr 27-Z do nr 40-Z;
2)
Centralnego Zarządu Zbytu Stali - w razie gdy wniosek dotyczy cen zbytu, które powinny stanowić uzupełnienie cenników od nr 7-Z do nr 13-Z, z wyjątkiem cen stali surowej i półwyrobów;
3)
Departamentu Planowania Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego - w pozostałych przypadkach.
2.
Do jednostek wymienionych w ust. 1 kierują opinię o wysokości ceny zbytu centralne zarządy odbiorcy oraz biura zbytu (sprzedaży) podległe Ministrowi Przemysłu Ciężkiego (§ 3 ust. 2) w terminie 20 dni od daty otrzymania kopii wniosku o ustalenie tej ceny.
3.
Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy:
1)
wyrobów objętych dystrybucją dokonywaną przez jednostki handlowe lub zbytu podległe innym ministrom;
2)
wyrobów nie objętych dystrybucją, a przeznaczonych dla nabywców podległych określonym resortom,

to centralny zarząd dostawcy - w celu uzgodnienia wysokości proponowanej ceny - przesyła równocześnie kopię wniosku wraz z kalkulacją:

a)
jednostce dystrybucyjnej - w przypadkach wymienionych w pkt 1,
b)
ministerstwu, któremu podlegają główni odbiorcy - w przypadkach wymienionych w pkt 2.
4.
Przesyłając wniosek wraz z kalkulacją jednostkom wymienionym w ust. 3 należy je poinformować, że uwagi co do wysokości proponowanej ceny zbytu należy zgłosić wskazanemu we wniosku adresatowi (ust. 1), a niezgłoszenie tych uwag w terminie 20 dni od daty otrzymania wniosku będzie uważane za akceptację proponowanej ceny.
1.
Jeżeli centrala handlu zagranicznego lub inna jednostka gospodarki uspołecznionej będąca odbiorcą wyrobu, którego cena zbytu jest ustalona w cenniku (lub uzupełnieniu), żąda dokonania nie przewidzianych w cenniku zmian w wykonaniu lub w wyposażeniu wyrobu, to dostawca ustala w porozumieniu z odbiorcą dopłatę lub opust od obowiązującej ceny zbytu.
2.
Dopłaty lub opusty ustalone przez dostawcę (ust. 1) obowiązują jedynie w odniesieniu do określonego zamówienia odbiorcy.
1.
Ceny robót (usług) o charakterze przemysłowym, świadczonych w obrębie gospodarki uspołecznionej i nieobjętych obowiązującymi cennikami (lub uzupełnieniami), ustala wykonawca w porozumieniu z zamawiającym.
2.
Ceny robót ustalone przez wykonawcę (ust. 1) obowiązują jedynie w odniesieniu do określonego zamówienia.
W zakresie uprawnień Ministra Przemysłu Ciężkiego decydują w sprawach ustalania cen zbytu:
1)
dyrektor Centralnego Zarządu Zbytu Przemysłu Maszynowego i Elektrotechnicznego - w odniesieniu do wyrobów, których ceny stanowić powinny uzupełnienie cenników od nr 27-Z do nr 40-Z oraz wyrobów importowanych należących do jednej z grup artykułów objętych tymi cennikami;
2)
dyrektor Centralnego Zarządu Zbytu Stali - w odniesieniu do wyrobów, których ceny stanowić powinny uzupełnienie cenników od nr 7-Z do nr 13-Z, z wyjątkiem stali surowej i półwyrobów oraz w odniesieniu do wyrobów importowanych należących do jednej z grup artykułów objętych tymi cennikami;
3)
dyrektor Departamentu Planowania Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego - w pozostałych przypadkach.
1.
W razie gdy wyroby przeznaczone dla odbiorców prywatnych lub innych jednostek nie posiadających uprawnień do zakupu po cenach zbytu nie mają obowiązujących cen detalicznych (§ 1), dostawca jest zobowiązany wystąpić z wnioskiem o ustalenie tych cen. Sprzedaż tym odbiorcom wyrobów po cenach zbytu nie jest dozwolona.
2.
Wniosek o ustalenie ceny detalicznej przesyła się wraz z kalkulacją kosztu własnego do właściwego dystrybutora.
3.
Centralny zarząd dostawcy może zastrzec występowanie z wnioskami o ustalenie cen detalicznych określonych wyrobów (grup wyrobów) do swojej kompetencji.
4.
Jeżeli chodzi o wyroby zastrzeżone (ust. 3) albo gdy dystrybucją wyrobu nie zajmuje się wyodrębniona jednostka zbytu (sprzedaży) lub handlu, wnioski o ustalenie ceny detalicznej wraz z kalkulacją przesyła się do nadrzędnego centralnego zarządu.
1.
W przypadkach, o których mowa w § 8 ust. 4, centralny zarząd kieruje wniosek o ustalenie ceny detalicznej wraz z kalkulacją do:
1)
właściwego dystrybutora,
2)
Departamentu Planowania Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego - jeżeli brak dystrybutora.
2.
Ustalenie podatku obrotowego w cenie zbytu wyrobów, o których mowa w § 8 ust. 1, wymaga wniosku do Departamentu Planowania Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego.
Przepisy §§ 8 i 9 nie naruszają przepisów zarządzenia nr 13 Państwowej Komisji Cen z dnia 8 lutego 1957 r. w sprawie cen detalicznych artykułów wytwarzanych przez państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe w ramach produkcji ubocznej (Biuletyn nr 6 Państwowej Komisji Cen).

Przepisy końcowe.

Tryb ustalania cen określony niniejszym zarządzeniem należy odpowiednio stosować w przypadkach konieczności wystąpienia z wnioskiem o zmianę ceny zbytu objętej obowiązującym cennikiem (lub uzupełnieniem) bądź o zmianę obowiązującej ceny detalicznej.
Centralne Zarządy: Zbytu Przemysłu Maszynowego i Elektrotechnicznego oraz Zbytu Stali oraz Departament Planowania Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego prowadzić będą rejestr ustalonych przez siebie cen według przepisów § 9 zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 31 grudnia 1956 r. w sprawie przekazania Ministrom: Górnictwa Węglowego, Hutnictwa, Przemysłu Maszynowego i Przemysłu Chemicznego uprawnień do ustalania cen zbytu artykułów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych oraz cen robót (usług) o charakterze przemysłowym (Monitor Polski Nr 106, poz. 1234).
Rozstrzyganie kwestii spornych mogących wyniknąć przy wykonywaniu obowiązków określonych zarządzeniem przez jednostki podległe Ministrowi Przemysłu Ciężkiego oraz ogólny nadzór nad wykonaniem zarządzenia powierza się Dyrektorowi Departamentu Planowania Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego.
Tracą moc:
1)
zarządzenie Ministra Hutnictwa z dnia 10 lipca 1954 r. w sprawie trybu ustalania cen na produkty nietypowe i opłat za nietypowe usługi, wykonywane przez przedsiębiorstwa resortu hutnictwa i świadczone w obrębie gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr A-73, poz. 897 wraz z późniejszymi zmianami);
2)
zarządzenie Ministra Przemysłu Maszynowego z dnia 31 grudnia 1955 r. w sprawie ustalania cen zbytu na wyroby nietypowe i nietypowe roboty (usługi) o charakterze przemysłowym, wykonywane przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Przemysłu Maszynowego i świadczone w obrębie gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski z 1956 r. Nr 5, poz. 42);
3)
zarządzenie Ministra Przemysłu Maszynowego z dnia 6 lipca 1956 r. w sprawie trybu ustalania w resorcie przemysłu maszynowego cen zbytu wyrobów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych oraz robót (usług) o charakterze przemysłowym (Monitor Polski Nr 62, poz. 746).
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 12 listopada 1957 r. (M.P.57.90.537) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 listopada 1957 r.
2 § 7 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 12 listopada 1957 r. (M.P.57.90.537) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 listopada 1957 r.
3 § 12 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 12 listopada 1957 r. (M.P.57.90.537) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 25 listopada 1957 r.